امام سجاد علیه‌السلام: منافق نهى می‌کند و خود نهى نمى‏‌پذيرد...و چون شب شود، با اين كه روزه نداشته همه‏‌اش به فكر خوردن غذاست و در روز با آن كه شب زنده دارى نكرده‏‌ است، همّ و غمّش خفتن است.

مشرق- حضرت زین‌العابدین امام سجّاد عليه‏‌السلام فرمودند:
منافق نهى می‌کند و خود نهى نمى‏‌پذيرد
به آنچه دستور مى‌دهد خودش عمل نمى‏‌كند
چون به نماز ايستد به چپ و راست مى‌‏نگرد
چون ركوع كند خود را (مانند گوسفند) به زمين اندازد (يعنى بعد از ركوع نمى‏‌ايستد و به همان حال به سجده نمى‌‏رود)
چون سجده كند (مانند كلاغ و ساير پرندگان كه دانه مى‏‌چينند) منقار به زمين زند
چون بنشيند نيم‏‌خيز نشيند
چون شب شود، با اين كه روزه نداشته است همه‏‌اش به فكر خوردن غذاست
در هنگام روز با آن كه شب زنده دارى نكرده‏‌ است، همّ و غمّش خفتن است

اگر سخنى (يا حديثى) به تو گويد، دروغ گويد
اگر به تو وعده‏‌اى دهد، خُلف وعده كند
اگر به او اعتماد كنى و امانتى سپارى به تو خيانت كند
و اگر با او مخالفت كنى، پشت سرت بدگويى كند.

متن حدیث:

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه‏‌السلام:
المُنافِقُ يَنهى و لا يَنتَهي، و يأمُرُ بما لا يأتي، إذا قامَ في الصَّلاةِ اعتَرَضَ، و إذا رَكَعَ رَبَضَ، و إذا سَجَدَ نَقَرَ، و إذا جَلَسَ شَغَرَ، يُمسي و هَمُّهُ الطَّعامُ و هُو مُفطِرٌ، و يُصبِحُ و هَمُّهُ النَّومُ و لَم يَسهَرْ، إن حَدَّثَكَ كَذبَكَ، و إن وَعَدَكَ أخلَفَكَ، و إنِ ائتَمَنتَهُ خانَكَ، و إن خالَفتَهُ اغتابَكَ.




«أمالي صدوق، ص 399 - منتخب ميزان الحكمة،ص 566»