کسی مسئول این همه سایت‌های زرد و پرحاشیه‌ای است که مدعی اطلاع‌رسانی هستند اما چیزی جز عکس و فیلم و تیترهای زرد و خبرهای به اصطلاح داغ مثبت 18 ندارند؟ واقعاً آیا اراده‌ای برای سازماندهی و ساماندهی این سایت‌های بی‌شناسنامه هست؟

گروه فرهنگی مشرق - اتمام حجت معاونت مطبوعاتی با سایت های دارای مجوز در اطلاعیه ای که اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی منتشر کرد، بازهم نشان از اراده وزارت ارشاد در شناسنامه دارکردن سایت های خبری و تمایز آنها از خبرگزاری ها در کنار جلوگیری از سوء استفاده های مرسوم در به کار گیری عناوین دهان پرکن است.

نشانه ای که با اطلاعیه دیروز، نشان از عزم ارشاد برای شفافیت کامل در حوزه اطلاع رسانی مجازی است؛ هدفی که از ابتدای دولت یازدهم روی آن مانور داده شده است.

حالا باید دید با توجه به ماه های پرتنش آینده و نزدیکی دو انتخابات مهم خبرگان و مجلس، آیا نهادهای دیگر و مسئول نیز از این اولتیماتوم قانونی و رفتن به سمت فعالیت حرفه ای خبری استقبال می کنند؟

کافی است در گوگل چند ثانیه سرچ کنید تا انبوهی از گلایه‌های مسئولان کشور در تکذیب و یا تصحیح یک خبر رسانه‌ای شده را به دست آورید. از مسئولان قوه قضائیه تا مجلس و دولت و نهادهای نظامی و امنیتی و... همه و همه هم از سایت‌هایی گلایه دارند که هیچگاه کسی نام دقیقی از آنها نمی‌برد و نشانی از آنها نمی‌دهد و در عبارتی کلی رسانه‌ها به رعایت اخلاق حرفه‌ای توصیه می‌شوند!

این سؤال پیش می‌آید که این سایت‌های خبری که متأسفانه گاه مرجع اطلاع‌رسانی و پیشگام رسانه‌های رسمی و با شناسنامه می‌شوند از کجا در فضای مجازی کشور سر بلند کرده‌اند و با چه تابلویی در حال فعالیت هستند؟

آیا گلایه‌های مسئولان نظام برای برخورد با این هرزنامه‌ها و زردنامه‌ها و شب نامه های آنلاین که در پوشش خبری و اطلاع‌رسانی، حیثیت فعالان واقعی این عرصه را نیز لکه‌دار می‌کنند، برای برخورد قاطع کافی نیست؟
آیا گلایه‌های مراجع عظام از برخی خبرسازی‌ها و بی‌حرمتی‌ها در این رسانه‌ها برای برخورد جدی، کافی نیست؟

آیا تأکیدات مؤکد رهبر انقلاب در خصوص سالم‌سازی فضای رسانه‌ای به ویژه در حوزه مجازی و توصیه‌های مکرر ایشان در خصوص رعایت اخلاق برای عزم جمعی در خصوص فعالیت این شبنامه‌های الکترونیکی کافی نیست؟
آیا با توجه به شعار سال 94 و نزدیکی انتخابات می‌توان به تحقق این شعار در چنین فضای مخرب و حاشیه‌داری، امید داشت؟

وقتی اغلب این سایت‌های گاه پربیننده، از صفحات شخصی بازیگران و چهره‌های نام‌آشنا، خبرسازی‌های غیر اخلاقی می‌کنند، از ابزارهای نوین اطلاعاتی استفاده ابزاری دارند و گاهی شنیده‌های تأیید نشده را چنان آب و تاب می‌دهند که لیدر فضای اطلاع‌رسانی می‌شوند و بعدها معلوم می‌شود، خبری در کار نبوده و یا گاه طوری کلیک‌ها و کامنت‌هایشان بر متن خبر تأثیر می‌گذارد که خوراک خوبی برای اتاق‌های عملیات روانی دشمن می‌شود، نباید با آنها برخورد کرد؟

واقعاً قرار نیست، آنها که در سودای کلیک و رنکینگ و در هوای تبلیغ جدیدترین لباس بازیگران زن هالیوودی و تازه‌ترین مد آرایشی، خبرهای زرد و جنسی و حوادث را با ملغمه‌ای از خبرهای سیاسی روز روی خط می‌گذارند، از جرگه فعالان زحمتکش و شناسنامه‌دار فضای مجازی جدا شوند؟

 کسی مسئول این همه سایت‌های زرد و پرحاشیه‌ای است که مدعی اطلاع‌رسانی هستند اما چیزی جز عکس و فیلم و تیترهای زرد و خبرهای به اصطلاح داغ مثبت 18 ندارند؟ واقعاً آیا اراده‌ای برای سازماندهی و ساماندهی این سایت‌های بی‌شناسنامه هست؟

آیا ارشاد به تنهایی می تواند با سایت های قارچ گونه ای که با کمترین هزینه، بدون هیچ نام و نشانی، هر روز فضای مجازی را نا امن تر می کنند، برخورد کند؟ ایا قوه قضائیه در استقبال از اطلاعیه جدید و شاید اتمام حجت وزارت ارشاد با سایت های مجوز دار، پا به میدان می گذارد؟ آیا پس از رسیدگی به شفافیت و رعایت قانون از سوی سایت های خبری دارای مجوز، نوبت به هرس علف هرزهای فضای اطلاع رسانی مجازی می شود و قوه قضائیه با قاطعیت با این سایت های بدون مجوز و ملقب به شبنامه های سیاسی – اجتماعی برخورد می کند یا اینکه مسئولیت این برخورد را به ارشاد می سپارد و با نظارت دقیق از این پالایش بسیاری حیاتی حمایت می کند؟

باید منتظر ماند...