به گزارش مشرق، رهبری در برابر کسانی که با تفکر تساهل و تسامح، فضا را برای فعالیتهای تخریبی فرهنگی کج‌اندیشان و غرب‌باوران، فراهم می‌کردند به سه نوع کار منفی اشاره کرده و آن را توضیح می‌دهند و برخورد با آنها را مشخص می‌نمایند. کار منفی اوّل، اندیشة غلطی است که دارنده آن هیچ انگیزه و نیّت خاصی از طرح آن ندارد، جامعه می‌تواند آن را بشوند و پاسخ بدهد. کار منفی دوم، اندیشة غلط و مخالفی است که در چارچوب یک طرح براندازی منتشر می‌شود. رهبری آن را مضر برای جامعه دانسته و در هر حوزه‌ای از فرهنگ که باشد، نشر آن را مجاز نمی‌دانند. کار منفی سوم که دارای تأثیر آنی تخریبی است. مانند تحریک شهوات جنسی، تحریف تاریخ، تحریف شخصیتها، از ناحیه هر وسیله و نوع هنر و فرهنگی که باشد آن را مخالف مصالح جامعه دانسته و برخورد با آنها را خواستار شده‌اند.(۱)

این رهنمودهای بسیار مهم که هنوز هم اهمیت بالایی دارند، در آن برهه مورد توجه قرار نگرفتند و مسئولان ذی‌ربط در نگاه خود و رفتار و تدبیرهای فرهنگی‌شان تغییری ندادند.

چند مسألة مهم دیگر را رهبری در این دوران مورد تأکید قرار می‌دهند که هر کدام آنها نشاندهنده وجود تفکرات غیراسلامی و غیرانقلابی و بعضاً سکولار در مدیران کشور است که راه را برای تهاجم فرهنگی دشمن و به ثمر نشستن برنامه‌های آنان هموار می‌سازد.

1- نظام بایستی نسبت به فرهنگ و اخلاق مردم مسئول باشد. نظام نمی‌تواند نسبت به این مسأله بی‌تفاوت باشد و فقط در پی حفظ قدرت باشد.(۲) با این دیدگاه رهبری، پاسخ کسانی را در بین دولتمردان بویژه مسئولان فرهنگی دادند که دولت مسئولیتی در قبال دین و اخلاق مردم ندارند و راه را با این نگاه برای مهاجمان به فرهنگ اسلامی ملی فراهم می‌کردند. این دیدگاه هنوز هم گاه‌گاه از سوی دولتمردان شنیده می‌شود.

2- آزاد اندیشی مطلوب اسلام است ولی آزاداندیشی، ترجمه نظرات بیگانه‌ها و دنبال آن رفتن نیست.(۳) و با این توضیح پاسخ کسانی را دادند که با ادعای آزادی، آب به آسیاب دشمنان ریخته و راه را با ترجمه‌های نظرات کهنه و مردود شده غربی‌ها در حوزه‌های فرهنگ و اقتصاد و سیاست، باز می‌کنند.

3- هشدار نسبت به کسانی که پلورالیسم و نسبی‌گرایی و شکاکیت را در میان جامعه بویژه دانشگاهیان رواج داده و به آنها مبنای علمی می‌دهند!(۴) و طرح دیدگاههای کهنه شدة امثال کارل پوپر و ترویج آنها(۵) اشاره به حلقه‌هایی چون کیان و روشنفکران نمایانی چون سروش و کدیور و... است که در زیر سایة دولت باصطلاح اصلاحات، به تلقین باورهای غربی پرداخته بودند.

4- تأکید بر برنامه‌ریزی در دو جهت؛ حفظ و تقویت شعارها و شعائر دینی و ظواهر مردم و جامعه؛ تربیت هرچه بیشتر مردم به تدین و پایبندی به دین و برخورداری از معرفت دینی و مسئول دانستن دولت اسلامی در هر دو جهت. این نظر رهبری دیدگاه مدیران را که با فتنه‌انگیزی می‌گفتند دین نباید دولتی باشد و ذیل آن می‌خواستند دین را از دولت جدا و دولت را از بار مسئولیت دین مردم رها کنند تا هر کاری و هر نظری را خواستند انجام دهند، مطرح شد و جلوی آنان را گرفت.

5- معرفی کردن آلاینده‌های محیط زیست فرهنگی از اعتیاد، تحریک به فساد، تحریک به شهوات، تشویق به بیکاری و بی‌عاری، تشویق به وابستگی سیاسی و فرهنگی به بیگانگان(۶)  که متأسفانه از سوی مطبوعات زنجیره‌ای و بلندگوی دشمنان ترویج و دامن زده می‌شد.

6- به صراحت فرمود: هر مسئول و مدیر فرهنگی که کار فرهنگی خود را در خدمت سیاستهای خطی و جناحی قرار دهد، خیانت کرده است(۷) و دیدیم که وابستگان و اعضای احزاب مشارکت و کارگزاران و مجمع روحانیون، در مناصب فرهنگی و وزارتخانه‌های آموزش و پرورش، آموزش عالی و فرهنگ، چه کردند و چگونه آموزش و فرهنگ و هنر را ابزار قدرت خود کردند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ - بازدید از نمایشگاه کتاب در حسینیة امام خمینی، 28/2/1378.
2 - دیدار با جوانان سیستان و بلوچستان، 6/12/1381.
3 - دیدار اعضای انجمن اهل قلم، 7/11/1381.
۴ - دیدار با جوانان سیستان و بلوچستان، 6/12/1381.
۵ - دیدار با ارتشیان به مناسبت روز ارتش، 24/1/1373.
۶ - دیدار با جمیع کثیری از مردم قم، 29/10/1379.
۷ - دیدار با جوانان و فرهنگیان در مصلای رشت، 12/2/1380.

منبع: کیهان