به گزارش مشرق، ایالت مانیپور که در بخش شمالی کشور هند واقع شده، مدت زمانی است که از فرهنگ کره‌ای تبعیت می‌کند و شباهت زیادی به چشم بادامی ها پیدا کرده است. به نظر می‌رسد این اتفاق به این دلیل رخ داده که مقامات محلی با قطع کردن فیلم‌های بالیوود و شبکه‌های تلویزیونی هندی سعی داشتند که فرهنگ هندی را کمرنگ کنند. از همین رو مردمی که در این ایالت زندگی می‌کنند، در حال حاضر از طرفداران بزرگ فیلم‌ها، موسیقی و دیگر عناصر مختلف در فرهنگ کره هستند.
داستان از جایی شروع شد که پخش ۲۴ ساعته شبکه «آیرآرانگ» که مرکز آن در سئول بود، در مانیپور آغاز شد و با بالا رفتن محبوبیت این کانال، تقاضاها هم برای دیدن برنامه‌های کره‌ای افزایش پیدا کرد.
برای درک میزان بالای علاقه مانیپوری‌ها به فرهنگ کره‌ای، در ابتدا باید به این موضوع نگاه کرد که چرا چنین اتفاقی افتاد. به گفته «ماهیتا کَسیردی» که در سایت «آنلاین یوث کی آوواز» می‌نویسد: «در اواخر دهه ۹۰ مردم مانیپور با یک تحمیل فرهنگی روبرو شدند در حالی که آن‌ها می‌خواستند فرهنگ‌های محلی را حفظ کنند.»
این نویسنده ادامه می‌دهد: «مردم مانیپور که تا حد زیادی به نژاد مغول می‌رسند، از صادرات کره جنوبی بهره می‌گیرند و بر اساس تحقیقاتی که «اوتیجی کشترمیان» و «ویکتوریا چانو» انجام دادند، عامل کلیدی محبوبیت موج کره‌ای این است که هم کره‌ای‌ها و هم مانیپوری‌ها هر دو از نژاد مغول هستند.»
به گزارش الجزیره در ۱۴ سالی که از ممنوعیت‌فیلم های بالیوودی گذشته، مردم تاثیر زیادی از فرهنگ کره گرفته‌اند و این موضوع در جوانان بیشتر دیده می‌شود و برخی از آن‌هاحتی از نام‌های کره‌ای برای پروفایل فیس‌بوک خود استفاده می‌کنند. برای مثال «کینکت» دختر ۱۶ ساله یکی از طرفداران بزرگ سریال‌های کره‌ای است و هرگز قسمت‌های آن‌ها را از دست نمی‌دهد. با اینکه خودش کره‌ای صحبت نمی‌کند، سعی دارد از همین برنامه‌ها این زبان را یاد بگیرد.
غذا و سبک زندگی هم از دیگر چیزهایی است که در مانیپور تحت تاثیر فرهنگ کره‌ای است. «کیمچی» از غذاهای مورد علاقه این منطقه است و جوانان هم مدل موهای کوتاه و ناهمگون کره‌ای را با وسواس تقلید می‌کنند. «دونو نینگتوجوم» که در یکی از بازارهای مانیپور لباس فروشی دارد، همه لباس‌های کره‌ای هستند و بر اساس مدل‌های آن‌هاست، خودش هم می‌گوید که جوانان این روزها علاقه زیادی به لباس‌های کره‌ای‌ها دارند.
«کی دی جوی» مبلغ و مربی مسیحی که سه دهه است در مانیپور زندگی می‌کند، می‌گوید: «هرکسی که در مانیپور زندگی می‌کند، صرف نظر از سن و سالی که دارد، با فیلم‌های کره‌ای تسخیر شده است و مردم برنامه‌های کلیسا را از دست می‌دهند تا بتوانند درام‌های کره‌ای را بینند. البته جوی خودش هم از طرفداران این فیلم‌ها است.»
البته به دلیل جدا بودن این ایالت از هند و نزدیکی به مغول‌ها باعث شده، مردم این منطقه هم زبان و هم فیزیکشان مورد تمسخر واقع شود. شاید این موضوع هم دلیلی باشد برای اینکه آن‌ها از فیلم‌های کره‌ای لذت ببرند. «رانجیت» ۱۹ ساله می‌گوید: «دوستان من فیلم‌های کره‌ای را دوست دارند، چون در آن‌ها همه چیز ساده، خوب و زیباست. خشونت کمی دارند و همه چیز خنده‌دار و عاشقانه است.»
داستان از جایی شروع شد که پخش ۲۴ ساعته شبکه «آیرآرانگ» که مرکز آن در سئول بود، در مانیپور آغاز شد و با بالا رفتن محبوبیت این کانال، تقاضاها هم برای دیدن برنامه‌های کره‌ای افزایش پیدا کرد.
برای درک میزان بالای علاقه مانیپوری‌ها به فرهنگ کره‌ای، در ابتدا باید به این موضوع نگاه کرد که چرا چنین اتفاقی افتاد. به گفته «ماهیتا کَسیردی» که در سایت «آنلاین یوث کی آوواز» می‌نویسد: «در اواخر دهه ۹۰ مردم مانیپور با یک تحمیل فرهنگی روبرو شدند در حالی که آن‌ها می‌خواستند فرهنگ‌های محلی را حفظ کنند.»
این نویسنده ادامه می‌دهد: «مردم مانیپور که تا حد زیادی به نژاد مغول می‌رسند، از صادرات کره جنوبی بهره می‌گیرند و بر اساس تحقیقاتی که «اوتیجی کشترمیان» و «ویکتوریا چانو» انجام دادند، عامل کلیدی محبوبیت موج کره‌ای این است که هم کره‌ای‌ها و هم مانیپوری‌ها هر دو از نژاد مغول هستند.»
به گزارش الجزیره در ۱۴ سالی که از ممنوعیت‌فیلم های بالیوودی گذشته، مردم تاثیر زیادی از فرهنگ کره گرفته‌اند و این موضوع در جوانان بیشتر دیده می‌شود و برخی از آن‌هاحتی از نام‌های کره‌ای برای پروفایل فیس‌بوک خود استفاده می‌کنند. برای مثال «کینکت» دختر ۱۶ ساله یکی از طرفداران بزرگ سریال‌های کره‌ای است و هرگز قسمت‌های آن‌ها را از دست نمی‌دهد. با اینکه خودش کره‌ای صحبت نمی‌کند، سعی دارد از همین برنامه‌ها این زبان را یاد بگیرد.
غذا و سبک زندگی هم از دیگر چیزهایی است که در مانیپور تحت تاثیر فرهنگ کره‌ای است. «کیمچی» از غذاهای مورد علاقه این منطقه است و جوانان هم مدل موهای کوتاه و ناهمگون کره‌ای را با وسواس تقلید می‌کنند. «دونو نینگتوجوم» که در یکی از بازارهای مانیپور لباس فروشی دارد، همه لباس‌های کره‌ای هستند و بر اساس مدل‌های آن‌هاست، خودش هم می‌گوید که جوانان این روزها علاقه زیادی به لباس‌های کره‌ای‌ها دارند.
«کی دی جوی» مبلغ و مربی مسیحی که سه دهه است در مانیپور زندگی می‌کند، می‌گوید: «هرکسی که در مانیپور زندگی می‌کند، صرف نظر از سن و سالی که دارد، با فیلم‌های کره‌ای تسخیر شده است و مردم برنامه‌های کلیسا را از دست می‌دهند تا بتوانند درام‌های کره‌ای را بینند. البته جوی خودش هم از طرفداران این فیلم‌ها است.»
البته به دلیل جدا بودن این ایالت از هند و نزدیکی به مغول‌ها باعث شده، مردم این منطقه هم زبان و هم فیزیکشان مورد تمسخر واقع شود. شاید این موضوع هم دلیلی باشد برای اینکه آن‌ها از فیلم‌های کره‌ای لذت ببرند. «رانجیت» ۱۹ ساله می‌گوید: «دوستان من فیلم‌های کره‌ای را دوست دارند، چون در آن‌ها همه چیز ساده، خوب و زیباست. خشونت کمی دارند و همه چیز خنده‌دار و عاشقانه است.»