وی در پاسخ به این سؤال که آیا از ابتدای شروع ساخت این فیلم فکر می‌کردید که موفق شوید و از عهده این پروژه عظیم برآیید، بیان کرد: به طور طبیعی نه، چون فکرش را هم نمی‌کردیم که چنین امکان و توفیق بزرگی باشد. به هر حال تلاش می‌کردیم این اتفاق بیفتد و احساسم نسبت به هر اتفاقی که تا الان و در این لحظه افتاده بسیار شیرین، دلچسب، راضی کننده و توفیق عظیمی است. امیدوارم در اکران‌های عمومی نیز شاهد رویداد‌های خوب و مثبت باشیم.
وی در خصوص پیش‌بینی استقبال مردم و مخاطبان از فیلم «محمد رسول الله» اظهار داشت: فکر می‌کنم به واسطه وجود مقدس پیامبر (ص) اتفاقات خوبی رخ دهد. حس خوبی دارم، چه چیزی از این بهتر که آدم برای یگانه عالم هستی فیلم بسازد. برای خود من مثل رویا بود که به واقعیت تبدیل شد.
مجیدی راجع به ساخت سه‌گانه این فیلم و بر عهده گرفتن کارگردانی بخش دوم و سوم آن عنوان کرد: امیدوارم توفیق ساخت بخش‌های دوم و سوم فیلم «محمد رسول‌الله» را نیز داشته باشم و اگر زمینه و شرایط مساعد شود به طور قطع این کار را خواهم کرد اما از طرف من اصراری وجود ندارد. از طرفی امیدوارم امکاناتی برای فیلم‌سازان داخلی و خارجی فراهم شود که در صورت تمایل دیگر بخش‌های این فیلم را بسازند و یکی از دلایلی که شهرک و لوکیشن اصلی فیلم «محمد رسول الله» با این عظمت ساخته شده به خاطر همین موضوع بوده است.
این کارگردان در خصوص رقابت فیلمش «محمد رسول‌الله» با اثر مصطفی عقاد عنوان کرد: بحث رقابت نیست بلکه بحث کم کاری ما در این حوزه است چون زمانی که در قبال 400 سال اسلام فقط دو فیلم ساخته شده با این شرایط رقابت محسوب نمی‌شود. در سینمای دنیا حدود 200 فیلم یا بیشتر در مورد حضرت عیسی و دیگر پیامبران تولید شده که این نکته قابل توجه است. به هر حال فیلم «محمد رسول‌الله» و فیلم مصطفی عقاد هر کدام نگاه و ارزش‌های خودش را دارد.
مجیدی در مورد انتقاد‌هایی که در جشنواره فجر به این فیلم شد، تصریح کرد: به هر حال روند انتقاد شامل همه فیلم‌ها می‌شود و حسن است که از یک فیلم انتقاد می‌کنند، این موضوع خاصیت جریان فرهنگی هنری است. اگر قرار باشد همه یک اثر را دوست داشته باشند دیگر مزه‌ای ندارد!
وی افزود: فکر می‌کنم نقدی که بر اساس یک نگاه درست و سازنده باشد، بسیار خوب است اما بحث نقد تخریبی مقوله‌ای جدا است یعنی اگر در نقدی حب و بغض و تخریب باشد به نحوی که دوست ندارند این جریان شکل بگیرد، نام آن‌ها را نمی‌توان نقد گذاشت و بیشتر شبیه موعظه و موضع‌گیری است چیزی که برخی کشورهای غربی انجام می‌دهند.