گروه بین‌الملل مشرق - چند روز پیش خبرهایی چون بمب درباره جماعت اخوان المسلمین در رسانه های منطقه منفجر شد که نشان می دهد، تحقق هدف به هر وسیله ممکن در این جماعت یک اصل شمرده می شود، حتی اگر این وسیله همراهی و همسویی با درخواست ها و مطالبات دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی یا نابودی کشوری باشد.

نوار صوتی کشف شده از آن «محمود عبد الحلیم»، یکی از رهبران راحل جماعت اخوان المسلمین بنیانگذار و موسس دستگاه سری جماعت بود که در آن برای اولین بار به افشای برخی از قضایا و موضوعات پیچیده و مبهم تاریخ مصر می پردازد.

عبد الحلیم برای اولین بار پس از ده ها سال در این نوار صوتی افشا کرد که این جماعت بود که 52 سال پیش آتش سوزی معروف قاهره را به راه انداخت، همان گونه که این جماعت اخوان المسلمین بود که بازیگر معروف مصری «اسمهان» را به قتل رساند و تلاش داشت، «مصطفی النحاس»، یکی از رهبران حزب «الوفد» مصر را نیز ترور کند.

به نوشته پایگاه های خبری و به نقل از عبد الحلیم هدف آتش سوزی قاهره غلبه بر نظام سلطنتی حاکم بر این کشور بود که در این امر ناکام ماندند. همچنین اسمهان به این دلیل که با دستگاه اطلاعات آلمان همکاری داشت، توسط جماعت ترور شد تا به این طریق به دستگاه های اطلاعاتی انگلیس خدمت کرده باشد.

اما تلاش برای ترور النحاس به این دلیل عنوان شده که جماعت درصدد تشکیل حکومتی اسلامی در مصر بود، در حالی که گفته می شود، دلیل واقعی این اقدام خدمت به دشمنان حزب الوفد از جمله پادشاه وقت مصر بود.

چند هفته پیش رادیو و تلویزیون مصر سریالی درباره نویسنده و اندیشمند مصری «ثروت الخرباوی» پخش کرد که در آن اطلاعاتی به بیننده ارائه می شد که تاکنون در هیچ یک از کتاب های منتشر شده این جماعت ذکری از آن نرفته بود و گفته می شود، بخشی از اعترافات الخرباوی بوده است.

با انتشار این احادیث برخی در صحت این گفته ها شک و تردید کردند، اما اظهارات عبد الحلیم به تمام این شک و تردیدها پایان داد. وی در نوار صوتی خود تاکید کرده بود که چنین افشاگری هایی در تمام کتاب های منتشر شده از سوی رهبران و اعضای جماعت اخوان المسلمین وجود دارد، اما بعدها توسط «مصطفی مشهور»، رهبر اسبق این جماعت مورد بازبینی قرار گرفتند و بخش هایی از آنها حذف شدند، چون بر این باور بود که انتشار این اعترافات به سود و مصلحت جماعت نیست.

به این ترتیب می توان گفت، اغلب کتاب ها و خاطرات منتشر شده از سوی اعضای جماعت و رهبران آن به جز اظهارات مشهور و خطرناک «علی عشماوی»، فاقد ارزش بوده و سانسور شده است.