به گزارش مشرق، دو ماه قبل از توافق هسته‌ای بود که مجلس آمریکا قانون جنجال‌برانگیزی به نام «قانون بررسی توافق هسته‌ای» را تصویب کرد که بر اساس آن، نتیجه مذاکرات باید در کنگره آمریکا (یعنی مجلس و سنا) تصویب شود تا جنبه اجرایی پیدا کند.
بر این اساس بود که پس از توافق، کاخ سفید به صرافت جلب نظر سناتورها افتاد تا از رد برجام، جلوگیری کند.
اما چرا سنا؟
هم‌حزبی‌های اوباما یعنی دموکرات‌ها هم در سنا در اقلیت‌اند و هم در مجلس ولی این فاصله میان تعداد طرفداران دو حزب در مجلس خیلی بیشتر است.
پس اوباما دست به کار شد و سعی کرد رأی 46 دموکرات (از 100 سناتور) سنا را به دست آورد.
برای اینکه برجام رد شود، باید در خصوص «قطعنامه رد» آن رأی‌گیری شود. برای اینکه این رأی‌گیری شروع شود، باید «کفایت مذاکره» اعلام شود که برای این ختم بررسی، به سه پنجم آرا یعنی 60 سناتور نیاز است.
اوباما نتوانست همه 46 هم‌حزبی خود را با برجام همراه کند و 4 دموکرات به اردوگاه جمهوری‌خواهان ضدتوافق پیوستند ولی همین 42 سناتور دموکرات موافق، برای جلوگیری از اعلام کفایت مذاکره و ختم بررسی کافی بودند.
بر همین اساس بود که دیشب (ساعات اولیه روز جمعه به وقت تهران) سنا به کفایت مذاکره رأی مثبت نداد و عملاً، برجام تصویب شد.
ولی آیا واقعاً باید الان برجام را تصویب شده بدانیم؟
جمهوری‌خواهان نه در مجلس و نه در سنا، بیکار ننشسته‌اند.
جمهوری‌خواهان در سنا در اقدامی عجیبو بی‌سابقه گفته‌اند که بار دیگر در خصوص اعلام کفایت مذاکرات رأی‌گیری می‌کنند که در صورت جلب نظر تنها 2 دموکرات، کفایت مذاکره اعلام می‌شود و برجام با رأی نییم از سناتورها بعلاوه یک نفر، رد می‌شود.
اکثریت جمهوری‌خواه مجلسی‌ها هم که حالا دیگر رأی منفی‌شان اثری ندارد، کار را به رئیس‌شان سپرده‌اند.
جان بینر رئیس مجلس دیشب اعلام کرد که به دلیل عدم ارائه سند محرمانه توافق میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، باراک اوباما از قانون تخطی کرده و به همین خاطر به دیوان عالی آمریکا شکایت خواهد کرد و با رأی قضات دیوان، جلوی اجرای برجام را خواهد گرفت.
اگر قضات به محکومیت اوباما رأی مثبت ندهند ولی جمهوری‌خواهان در سنا بتوانند تا پیش از پنج‌شنبه این هفته (26 شهریور) نظر موافق 2 دموکرات را جلب کنند، آنگاه کار به وتوی اوباما خواهد کشید.
اگر اوباما مخالفت کنگره با برجام را وتو کند، با توجه به موافقت بیش از دو سوم سناتورها (بیش از 34 سناتور) با برجام و رسیدن عدد موافقان به 42، برجام را باید تصویب‌شده درنظر گرفت.
سرنوشت 12 سال مذاکره فشرده اتمی ایران و غرب در کنگره مشخص می‌شود یا دیوان عالی آمریکا؟
بر این اساس بود که پس از توافق، کاخ سفید به صرافت جلب نظر سناتورها افتاد تا از رد برجام، جلوگیری کند.
اما چرا سنا؟
هم‌حزبی‌های اوباما یعنی دموکرات‌ها هم در سنا در اقلیت‌اند و هم در مجلس ولی این فاصله میان تعداد طرفداران دو حزب در مجلس خیلی بیشتر است.
پس اوباما دست به کار شد و سعی کرد رأی 46 دموکرات (از 100 سناتور) سنا را به دست آورد.
برای اینکه برجام رد شود، باید در خصوص «قطعنامه رد» آن رأی‌گیری شود. برای اینکه این رأی‌گیری شروع شود، باید «کفایت مذاکره» اعلام شود که برای این ختم بررسی، به سه پنجم آرا یعنی 60 سناتور نیاز است.
اوباما نتوانست همه 46 هم‌حزبی خود را با برجام همراه کند و 4 دموکرات به اردوگاه جمهوری‌خواهان ضدتوافق پیوستند ولی همین 42 سناتور دموکرات موافق، برای جلوگیری از اعلام کفایت مذاکره و ختم بررسی کافی بودند.
بر همین اساس بود که دیشب (ساعات اولیه روز جمعه به وقت تهران) سنا به کفایت مذاکره رأی مثبت نداد و عملاً، برجام تصویب شد.
ولی آیا واقعاً باید الان برجام را تصویب شده بدانیم؟
جمهوری‌خواهان نه در مجلس و نه در سنا، بیکار ننشسته‌اند.
جمهوری‌خواهان در سنا در اقدامی عجیبو بی‌سابقه گفته‌اند که بار دیگر در خصوص اعلام کفایت مذاکرات رأی‌گیری می‌کنند که در صورت جلب نظر تنها 2 دموکرات، کفایت مذاکره اعلام می‌شود و برجام با رأی نییم از سناتورها بعلاوه یک نفر، رد می‌شود.
اکثریت جمهوری‌خواه مجلسی‌ها هم که حالا دیگر رأی منفی‌شان اثری ندارد، کار را به رئیس‌شان سپرده‌اند.
جان بینر رئیس مجلس دیشب اعلام کرد که به دلیل عدم ارائه سند محرمانه توافق میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، باراک اوباما از قانون تخطی کرده و به همین خاطر به دیوان عالی آمریکا شکایت خواهد کرد و با رأی قضات دیوان، جلوی اجرای برجام را خواهد گرفت.
اگر قضات به محکومیت اوباما رأی مثبت ندهند ولی جمهوری‌خواهان در سنا بتوانند تا پیش از پنج‌شنبه این هفته (26 شهریور) نظر موافق 2 دموکرات را جلب کنند، آنگاه کار به وتوی اوباما خواهد کشید.
اگر اوباما مخالفت کنگره با برجام را وتو کند، با توجه به موافقت بیش از دو سوم سناتورها (بیش از 34 سناتور) با برجام و رسیدن عدد موافقان به 42، برجام را باید تصویب‌شده درنظر گرفت.
سرنوشت 12 سال مذاکره فشرده اتمی ایران و غرب در کنگره مشخص می‌شود یا دیوان عالی آمریکا؟