:به گزارش مشرق، "مرکز تحقیقات هسته ای نگو"، یکی از مهمترین پایگاه های هسته ای رژیم صهیونیستی به شمار می رود که در صحرای نگو، واقع در 13 کیلومتری جنوب شرقی شهر "دیمونا" واقع شده است.

این نیروگاه به دلیل نزدیکی به این شهر با نام دیمونا شناخته می شود.

آیا در دیمونا سلاح هسته‌ای ساخته می‌شود؟

اگرچه سیستم اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل به دلیل مراقبت های بی اندازه و عدم مجوز به جامعه جهانی برای بازرسی از این مرکز هسته ای، دیمونا را به مرکزی رازآمیز و ناشناخته برای افکار عمومی تبدیل کرده، اما باور عمومی بر آن است که این مرکز یکی از اصلی ترین پایگاه های رژیم صهیونیستی برای تولید سلاح هسته ای است.

خودداری رژیم صهیونیستی از ارائه اطلاعات درباره جزئیات و اهداف ساخت چنین نیروگاهی به جامعه جهانی به حدی است که می توان گفت مقامات و نهادهای رسمی رژیم صهیونیستی تاکنون تنها به وجود این نیروگاه اعتراف کرده اند و هیچ گونه اطلاعات دیگری از آن نزد افکار عمومی ارائه نکرده اند.

به عبارت دیگر اطلاعات مرتبط با نیروگاه هسته ای دیمونا، برای مقامات رژیم صهیونیستی کاملا طبقه بندی شده و محرمانه به شمار می رود.

اما بر اساس "برآوردهای موجود"، با نگاهی به قدرت این رآکتور (دست کم 150 MW) می توان دریافت که پایگاه هسته ای دیمونا، "حداقل" پلوتونیوم کافی برای تولید 100 الی 200 بمب هسته ای را تا سال 2000 داشته است!

مراقبت‌های هوایی و زمینی ویژه از دیمونا

حریم هوائی نیروگاه دیمونا برای ورود هرگونه هواپیمایی ممنوع است و محیط زمینی اطراف آن نیز تا کیلومترها محصور و محافظت شده است.

جالب است بدانید در جریان جنگ 6 روزه میان اعراب و رژیم صهیونیستی، یک جنگنده میراژ رژیم صهیونیستی که به اشتباه وارد حریم هوائی دیمونا شده بود توسط پدافند هوایی این رژیم مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد!

مشابه این اتفاق در سال 1973، این بار برای یک جنگنده لیبی که مسیر خود را گم کرده بود رخ داد.

در پی ورود این جنگنده به حریم هوائی دیمونا، چندین جنگنده اسرائیلی به هوا برخواسته و پس از حدود چند دقیقه هشدار و تهدید جنگنده مورد نظر، آن را منهدم کردند.

ساخت و ساز دیمونا؛ به دور از چشم جهان

ساخت و ساز دیمونا از سال 1985 توسط مهندسان فرانسوی بر اساس توافق با این کشور آغاز شده است.

این تاسیسات هسته ای به طور کامل در فضای امنیتی و بدون هیچ گونه ارائه اطلاعاتی به آژانس بین المللی انرژی اتمی ساخته شد.

بر اساس اسناد موجود، محرمانه بودن ساخت و ساز دیمونا تاحدی بوده است که برای انتقال اجزای اساسی و سنگین رآکتور از فرانسه به اسرائیل، به اطلاعات گمرک فرانسه به دروغ اعلام شده بود که این تاسیسات برای یک کارخانه شیرین سازی آب در آمریکای لاتین ارسال می شوند.

همانند سایر بخش های این نیروگاه مرموز، درباره هزینه ساخت و ساز آن نیز اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما بر اساس خاطرات "شیمون پرز" که در سال 1995 نوشته شده است، پرز و بن گوریون نیمی از هزینه ساخت و ساز این نیروگاه را (40 میلیون دلار) از آمریکا و نیم دیگر را از "دوستان رژیم صهیونیستی در سراسر دنیا" جمع آوری کرده اند.

نیروگاه دیمونا، در فاصله سال های 1962 تا 1964 فعال شده و بر اساس میزان فعالیت های این نیروگاه به نظر می رسد ارتش رژیم صهیونیستی حتی پیش از آغاز جنگ 6 روزه به اولین سلاح هسته ای خود دست یافته است.

آیا دیمونا تاکنون مورد بازرسی قرار گرفته است؟

در دهه 60 و پس از اطلاع جامعه جهانی از وجود چنین نیروگاهی در رژیم صهیونیستی، به صورت رسمی از رژیم صهیونیستی در خواست شد تا با بازرسی های بین المللی از این پایگاه هسته ای موافقت کند؛ در خواستی که با پاسخ بسیار جالب و قابل تامل رژیم صهیونیستی مواجه شد.

اسرائیل تنها با یک شرط با این درخواست موافقت کرد؛ تمام بازرسان آمریکایی باشند!

هم اکنون رژیم صهیونیستی یکی از معدود کشورهای جهان است که هنوز حاضر به امضا و پذیرش داوطلبانه "ان پی تی" نشده است.

"ادوین کینتر"، کارشناس مسائل سیاسی و هسته ای در کتاب خود نوشته است "به نظر می رسد اسرائیل به دلیل اطلاع از نحوه و برنامه بازرسی ها، قادر به اعمال تغییرات موثر در دیمونا بوده است، تغییراتی از جمله احداث دیوارهای کاذب در برخی مناطق و همچنین انتقال برخی تجهیزات".

این در حالی است که حتی همان بازرسان آمریکایی نیز پس از پایان بازرسی ها در بیانیه ای اعلام کردند "علی رغم برخی دست آوردها، به طور کلی بازرسی ها با توجه به محدودیت هایی که اسرائیل برای بازرسان ایجاد کرد، بی فایده بود".

در نهایت بازرسی ها در سال 1969 بدون هیچ نتیجه ای و در برابر حیرت افکار عمومی جهان پایان یافت.

سرنوشت یک افشاگر

اما باید بدانید بخش قابل توجهی از اطلاعات محدود موجود درباره نیروگاه دیمونا، نه بر اساس جاسوسی و یا حتی تخمین ها و برآوردهای علمی، بلکه بر اساس اعترافات یک تکنسین اسرائیلی فراری است!

در سال 1986، "موردخ وانونو"، یک تکنسین فعال در دیمونا به انگلیس فرار کرد و برای هموار کردن روند دریافت پناهندگی خود، بخش هایی از اطلاعات خود را با رسانه ها به اشتراک گذاشت؛ این اطلاعات شامل برنامه هسته ای رژیم صهیونیستی، تشریح اهداف فعالیت های پایگاه های هسته ای و همچنین برخی از موارد محرمانه مرتبط با برنامه اتمی این رژیم بود.

وانونو طی یک عملیات اطلاعاتی بسیار پیچیده توسط موساد به رژیم صهیونیستی بازگردانده شد.

موساد با استفاده ابزاری از یک زن (که از ماموران این سازمان بود) و با اغوای وانونو او را به ایتالیا کشانده و در آنجه طی عملیات آدم ربایی این تکنسین را به صورت مخفی در یک کشتی باری به رژیم صهیونیستی بازگرداند.

سرانجام وانونو توسط دادگاهی در رژیم صهیونیستی به اتهام خیانت و جاسوسی به 18 سال زندان محکوم شد.

اما اتفاقی که نباید افتاده و دست کم افکار عمومی به اطلاعات حداقلی مورد نیاز درباره دیمونا دست یافته بود؛ بر اساس این اطلاعات، همزمان با بازگرداندن وانونو به رژیم صهیونیستی، روزنامه تایمز در گزارشی خبر داد؛ اسرائیل مواد لازم براس ساخت دست کم 20 بمب هیدروژنی و 200 بمب فیوژنی را به دست آورده است.

وانونو در سال 2004 از زندان آزاد شد اما به شکل سخت گیرانه تری تحت مراقبت ها و محدودیت های شدیدی از جمله ممنوع الخروجی و ممنوع البیانی قرار گرفت.

پس از آزادی وانونو، تا کنون چندین بار به اتهامات بی اساس دیگر مجددا دستگیر و روانه زندان شده؛ به عبارت دیگر سرویس اطلاعاتی و قضائی رژیم صهیونیستی بدون آنکه برای وی حکم اعدام صادر کنند عملا حق زندگی را از او سلب کرده اند.

از سال 2002 و همزمان با احتمال حملات موشکی عراق، دیمونا با سامانه موشکی پاتریوت آمریکایی حفاظت می شود.

نگرانی‌های بهداشتی و زیست محیطی

تمام اینها در حالی است که نگرانی های بهداشتی و زیستی چشمگیری متوجه محیط اطراف این نیروگاه رازآمیز است.

اقدام مقامات جنایتکار رژیم صهیونیستی نیز در این زمینه بسیار جالب است، آنها از یک سو تمامی این خطرات را نفی می کنند اما از سوی دیگر در سال 2004 برای ساکنان مناطق نزدیک دیمونا، "قرص های ضد اشعه" توزیع کرده اند که نگرانی های بین المللی از انچه در درون این نیروگاه می گذرد را بیشتر کرده است.

در سال 1988 عده ای ار کارگران این نیروگاه شکایتی را به دادگاه بئر شبع ارائه کردند که هرچند به سرعت بازتاب رسانه ای آن خاموش شد اما سردمداران رژیم صهیونیستی را تا ابد در برابر تاریخ روسیاه کرد؛ این کارگران خبر دادند که مدتی است بر روی آنان در این نیروگاه آزمایش های نامعلومی صورت می گیرد.

"ژولیوس مالیک"، یکی از کارگرانی که خواهان پیگیری شکایت بود در آن زمان گفته بود؛ به کارگران آب حاوی اورانیوم خورانده شده است بدون آنکه این کار تحت نظارت پزشکان باشد.

این عمل حتی بدون آگاهی و اطلاع کارگران رخ داده است که به خودی خود نشان دهنده میزان انسانیت و التزام سردمداران رژیم صهیونیستی به حقوق بشر است.

در ژانویه 2012، رسانه های اسرائیلی خبر دادند سازمان انرژی اتمی رژیم صهیونیستی تصمیم گرفته است که نیروگاه دیمونا دست کم به طور موقت به فعالیت خود خاتمه دهد!

البته علت این تصمیم فشار افکار عمومی برای باز شدن درب این مرکز به روی بازرسان و یا شکایت های کارگران و ساکنان اطراف آن اعلام نشد، بلکه احتمال حمله موشکی ایران اعلام شد!

این پایگاه هسته ای تاکنون دست کم سه بار از سوی حماس مورد هدف موشک واقع شده است که البته هیچ کدام از این حملات آسیبی به دیمونا وارد نساخته است.

تمام این ها در حالی است که رژیم صهیونیستی مدعی احتمال دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته ای است!

شاید زمان آن فرا رسیده که مقامات این رژیم خونخوار که حتی با ساکنان سرزمین های اشغالی هم رحم نمی کنند درهای این مرکز تحقیقاتی! را به روی جهانیان باز کنند تا رسانه های آزاد و افکار عمومی بدانند چه جنایت هایی رخ داده و یا در حال رخ دادن است.