به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، علیرضا دلبریان از جانبازان و غواصان گردان یاسین است. وی سالهاست روایت گر دلاوری های رزمندگان در 8 سال دفاع مقدس در مناطق عملیاتی است. بخشی از خاطرات این رزمنده در فصل پایانی کتاب «چتربازی در امواج» آمده است که در ادامه گوشه ای از این خاطرات را می‌خوانید:

علیرضا دلبریان از جانبازان و راویان دفاع مقدس گفت: در طی سال‌هایی که به مناطق جنگی برای روایت‌گری می‌روم برای اقشار مختلف جنگ را روایت کردم که در بین این اقشار بعضا از اقلیت‌های مذهبی مانند مسیحی‏ها و یهودی ها هم بوده‌اند.

روایت گر راهیان نور با اشاره به تاثیر پذیری تعداد زیادی از زائران گفت: بسیاری بعد از شنیدن خاطرات شهدا تحت تاثیر قرار گرفتند. یک نفر پیامک زده بود 2 رکعت نماز پیش یاران شهیدتان مشکل چند ساله من را حل کرد. فرد دیگری زنگ زده بود می‏‌گفت معتاد بودم و با شنیدن دلاوری های رزمندگان با آن‏ها عهد کردم اعتیادم را ترک کنم و آن ها کمک کردند.

البته این را هم بگویم شهدا مشکل گشا هستند اما به نظرم اول باید آن‏ها را در ابتدا الگوی زندگی خود قرار دهیم نه وسیله حل مشکلات.

وی با اشاره به خاطره‌‏ای از روایت گری‏‌اش برای چند خاخام ضد صهیونیست گفت: وقتی خاخام‌های یهودی را به اروند بردیم به آن‏ها گفتم پیامبر شما حضرت موسی (ع) است و خداوند رود نیل را در برابر یاران این پیامبر شکافت و خشک کرد تا ازآن عبور کنند. اما غواصان ما، آن یاران آخر زمانی عشق با تجهیزات جنگی که با خود داشتند با پیروی از امام عشق به آتش دشمن زدند و از اروند خروشان گذشتند.

وی افزود: بعد از گفتن این مطلب عکس‏های غواصان شهید را به خاخام های یهودی که متحیرانه رود را نظاره می‏‌کردند نشان دادم. اشک در چشمهایشان حلقه زده بود و حرفی برای گفتن نداشتند.

وی با اشاره به خاطره دیگری از یک مسیحی اسپانیایی ادامه داد: در بین خارجی‏‌هایی که به اروند آمده بودند یک مسیحی اسپانیایی که معتقد بود این جنگ شما ویژگی خاصی ندارد در جنگ های دیگر هم افراد زیادی ناجوانمردانه کشته شدند. من در پاسخ به او گفتم شما بعد از پیروزی در جنگ بر سر جنازه ها و مجروحین جنگی دشمن تان چه می کنید؟ آن مرد مسیحی گفت: رجز می خوانیم ممکن است فرماندهان ما با کلت برخی از سربازان را هم بزنند.

وی تصریح کرد: در جواب به آن مسیحی گفتم وقتی در کربلای 5 ما به پیروزی رسیدیم. حسین خرازی یکی از فرماندهان لشگرهای ما با اسیران دشمن با کرامت برخورد کرد و با سربازانش سجده شکر به جا آوردند و در حالی که بر سر جنازه‏های عراقی ها گریه می‏کرد، می‏گفت ما نمی خواهیم این ها را بکشیم، این ها فریب خورده اند. از این صحبت های من و آن مسیحی عباس لاجوردی مستندی هم ساخته است.

غواصی قله جنگ ماست

وی افزود: من هنوز صحبت‌های زیادی درباره جانفشانی شهدای غواص دارم که هر چه بگویم تمام شدنی نیست. قله جنگ ما غواصیست. غواصان مظلوم‌ترین شهدای ما بودند، چون در سخت ترین مناطق در سرما، در آب های خروشان با تجهیزات جنگی، بدون جان پناه در تیر رس دشمن می‏جنگیدند. اصلا بدون اغراق می‏توان گفت کل جنگ ما یک طرف، سختی‏های غواصی در یک طرف دیگراست.

این جانباز دفاع مقدس دلیل علاقه خود به غواصان را اینطور بیان کرد: وقتی شما کاسب باشی و بخواهی یک نمونه از بهترین آثارت را بیاوری قطعا بهترین و گرانبهاترینش را می‌آوری، از نظر من هم بهترین نمونه و شاخص‌ترین رزمندگان ما غواصان بودند. چون غواصی اوج مظلومیت جنگ است به دلیل اینکه از قدیم گفته اند: «هر که در این درگه مقرب تر جام بلا بیشترش می‏دهند.»

این رزمنده 8 سال دفاع مقدس در پایان صحبت های خود گفت: اخلاص شهدای غواص یک آتشی در جان مردم انداخت. آن ها با مظلومیتشان دلها را آتش زدند. یک غواصی که در نیزارها مجروح می شود اسیر می شود بعد توسط بعثی ها دست بسته دفن می شود این خیلی درد آور است.

شهدا مایه عزتم هستند

دلبریان با اشاره به لطفی که شهدا در این سال ها به او داشته‌اند گفت: شهدا حامی من بودند و هرکاری از دستشان برآمده برایم انجام داده اند، تمام عزتم را از شهدا دارم اگر دست از حمایتم بردارند ذلیل می شوم.