به گزارش مشرق، امروز علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سخنان تعجب برانگیزی را در حاشیه آیین گشایش هنرستان‌های وابسته به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران بیان کرد. سخنانی که شاید عدم اشراف وزیر ارشاد در مجموعه تحت امر خود را بیش از پیش نشان دهد. جنتی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر شایعات تغییر علی مرادخانی معاون هنری این وزاتخانه در روزهای آینده به انتقاد از رسانه‌ها پرداخت و گفت: «یکبار مطرح می‌کنند که ایشان دوشغله است و بار دیگر مطرح می‌کنند که بعضی از مشاورانشان مشکل دارند. هر بار یک مساله را مطرح می‌کنند؛ اما ما هیچ مساله‌ای با ایشان نداریم. البته در همه‌ی حوزه‌ها نقایص‌مان را قبول داریم». در ادامه جنتی حاضر نشد درباره اخباری که حول محور معاون هنری ارشاد بیان می‌شود توضیح دهد. در خصوص صحبت‌های اخیر وزارت ارشاد که به نظر می‌رسد سیاست فرار رو به جلو را در پیش گرفته، ضروری به نظر می‌رسد:
جناب وزیر با کدام تبصره قانونی از یک دوشغله، به عنوان معاون خود در ارشاد بهره می‌برد؟ البته این سوال قبل‌تر و در هفته گذشته نیز از ایشان سوال شده بود و پاسخ گفته بودند که: «این سوال را از خود مرادخانی بپرسید.» اگر بنا بر پاسخگویی باشد، وزیر ارشاد در مواجهه با حواشی موجود در مجموعه تحت امرش باید سوالات زیادی را پاسخ دهد. سوالاتی که یکسر آن عمدتا به معاون هنری و حلقه مشاوران مرادخانی در ارشاد ختم می‌شود. اما وزیر در همین گفته کوتاه هم قبول دارد که مجموعه‌اش اشتباه دارد و هم آنها را شنیده اما دوست ندارد پاسخ بگوید.
حال سوالی که در این میان طرح می‌شود، این است که اگر اخبار مرتبط به همراهان مرادخانی و حاشیه‌های مالی و مدیریتی و کارنامه تاریک آنها صحیح نیست چرا جنتی آنها را تکذیب نمی‌کند؟ چرا آقای وزیر در مورد دزدی تابلوهای نقاشی از معاونت هنری ارشاد توضیح نمی‌دهد؟ اتفاقی که سرنخ آن بر اساس شایعات مطرح در جامعه هنری به حلقه نزدیکان مرادخانی می‌رسد. شاید گفتگوی‌های پیروز ارجمند، مسئول مستعفی دفتر موسیقی ارشاد در شهریور ماه نود و چهار نیز گواه مطالب بسیاری از اتفاقات رخ داده و در حال وقوع معاونت هنری است. ارجمند در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اصلا چرا شما کاندیدای مسئولان ارشاد برای این پست شدید؟ آیا از شما خواسته‌ای داشتند، گفت: «بله، خواسته‌هایی داشتند که وقتی این خواسته‌ها محقق نشد درمقابل من جبهه گیری کردند. مثلا می‌خواستند از انتصابات و تغییرات نیروی انسانی که در دفتر موسیقی داشتم در آن دخالت کنند تا حوزه‌های دیگر و تکلیف می‌کردند که باید در همه کار‌ها از آنها مشورت بگیرم و ازهمه تغییرات مطلع باشند.حتی می‌خواستند به من خط‌مشی بدهند و این با شرح وظایف مدیر کل دفتر موسیقی وشیوه مدیریتی من ناسازگار بود» کاش به اخبار و حاشیه های دفتر موسیقی توجه می‌کردید، تا زودتر دست حلقه پرنقوذی که در معاونت هنر مسئولیت رسمی ندارند اما در قدرت شریک و سهیم هستند کوتاه می‌شد.
طی این مدت سوال‌های زیادی درباره نحوه عملکرد معاونت هنری ارشاد مطرح شده و می‌شود. از جمله ماجرای سفر هیاتی از معاونت هنری به آمریکا. مرادخانی در آبان ماه سال نود و سه بعد از سفری که به مسافرت مخفیانه به آمریکا مشهور شد، طی بیانیه ای دلایل سفر خود را در 8 بند تشریح کرد که یکی از مهمترین آن بندها شاید این باشد:«بازدید از نمایشگاه هنر خوشنویسی ایران در بزرگترین مجموعه نمایشگاهی موزه اسمیت سوفین شهر واشنگتن که بر اثر تلاش بسیار در حال برگزاری است از جمله برنامه های هیات ایرانی بود در این نمایشگاه آثاری از خوشنویسان بزرگ دوره قاجار و معاصر که مزین به آیات قرآن مجید و نهج البلاغه بود در معرض بینندگان قرار گرفته است». سابقه طولانی مبارزاتی آقای وزیر برای همه روشن و روحیه ضداستکباری خانواده جنتی برای همه عیان و هویداست. اما حقیقتا رسانه هنوز می‌خواهند بدانند نتایج سفر معاون هنری ایشان به آمریکا چه بود؟ وزیر ارشاد و مرادخانی هیچگاه به طور دقیق و درست به پرسش های خبرنگاران در مورد این سفر پاسخ ندادند که در سفر مرادخانی به آمریکا چه گذشت و چرا ایشان باید بعنوان یکی از نزدیکان وزیر لندن نشین دولت اصلاحات به این سفر می‌رفت؟ و چرا وقتی با فشار رسانه ها مجبور به بیانیه دادن شد بازهم اطلاعاتی از کم و کیف سفر خود نداد و توضیحاتی داد که باعث وهم بیشتر شد؟
جای تعجب است که چرا جناب جنتی و مجموعه تحت امرش بر اساس آموزه‌های دینی از موضع تهمت دوری نمی‌کنند و یکبار برای همیشه درصدد پاسخگویی بر نمی‌آیند؟ چرا توضیح داده نمی‌شود مذاکرات مرادخانی با همسر رئیس جمهور اتریش در هفته‌های گذشته در تهران در چه موردی بود و چرا مذاکرات شفاهی؟
برای اهالی رسانه طبیعی است که وقتی وزیر به این اخبار توجه نمی‌کند و از طرفی اشراف درستی نیز بر مجموعه خود ندارد، پرسش‌های بسیاری بی‌جواب خواهد ماند و همان‌ها که برنامه وزرات ارشاد را نوشتند تا شما در مجلس بخوانید و براساس لابی‌های گسترده صورت گرفته بر کرسی وزارت فرهنگ و ارشاد بنشینید، امروز هم «وزارتخانه‌ای در سایه» در همان حوالی ساختمان ارشاد تشکیل می‌دهند و برنامه‌هایی را که ظاهرا از کشوری که دورادور آن را آب فرا گرفته ابلاغ می‌شود را مو به مو انجام می‌دهند، بالاخره سابقه رفاقت این دوستان با وزیر ارشاد دوران اصلاحات خیلی بیش از شماست.
گرچه سابقه سیاسی شما غیر قابل انکار است اما اثرگزاری و کار تیمی مرادخانی در عرصه سیاسی نیز غیر قابل کتمان است، لطفا پس از دوسال یکبار به اخبار زیر مجموعه خود توجه کنید، مطمئن باشید به نتایج عجیبی خواهید رسید.
جناب وزیر با کدام تبصره قانونی از یک دوشغله، به عنوان معاون خود در ارشاد بهره می‌برد؟ البته این سوال قبل‌تر و در هفته گذشته نیز از ایشان سوال شده بود و پاسخ گفته بودند که: «این سوال را از خود مرادخانی بپرسید.» اگر بنا بر پاسخگویی باشد، وزیر ارشاد در مواجهه با حواشی موجود در مجموعه تحت امرش باید سوالات زیادی را پاسخ دهد. سوالاتی که یکسر آن عمدتا به معاون هنری و حلقه مشاوران مرادخانی در ارشاد ختم می‌شود. اما وزیر در همین گفته کوتاه هم قبول دارد که مجموعه‌اش اشتباه دارد و هم آنها را شنیده اما دوست ندارد پاسخ بگوید.
حال سوالی که در این میان طرح می‌شود، این است که اگر اخبار مرتبط به همراهان مرادخانی و حاشیه‌های مالی و مدیریتی و کارنامه تاریک آنها صحیح نیست چرا جنتی آنها را تکذیب نمی‌کند؟ چرا آقای وزیر در مورد دزدی تابلوهای نقاشی از معاونت هنری ارشاد توضیح نمی‌دهد؟ اتفاقی که سرنخ آن بر اساس شایعات مطرح در جامعه هنری به حلقه نزدیکان مرادخانی می‌رسد. شاید گفتگوی‌های پیروز ارجمند، مسئول مستعفی دفتر موسیقی ارشاد در شهریور ماه نود و چهار نیز گواه مطالب بسیاری از اتفاقات رخ داده و در حال وقوع معاونت هنری است. ارجمند در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اصلا چرا شما کاندیدای مسئولان ارشاد برای این پست شدید؟ آیا از شما خواسته‌ای داشتند، گفت: «بله، خواسته‌هایی داشتند که وقتی این خواسته‌ها محقق نشد درمقابل من جبهه گیری کردند. مثلا می‌خواستند از انتصابات و تغییرات نیروی انسانی که در دفتر موسیقی داشتم در آن دخالت کنند تا حوزه‌های دیگر و تکلیف می‌کردند که باید در همه کار‌ها از آنها مشورت بگیرم و ازهمه تغییرات مطلع باشند.حتی می‌خواستند به من خط‌مشی بدهند و این با شرح وظایف مدیر کل دفتر موسیقی وشیوه مدیریتی من ناسازگار بود» کاش به اخبار و حاشیه های دفتر موسیقی توجه می‌کردید، تا زودتر دست حلقه پرنقوذی که در معاونت هنر مسئولیت رسمی ندارند اما در قدرت شریک و سهیم هستند کوتاه می‌شد.
طی این مدت سوال‌های زیادی درباره نحوه عملکرد معاونت هنری ارشاد مطرح شده و می‌شود. از جمله ماجرای سفر هیاتی از معاونت هنری به آمریکا. مرادخانی در آبان ماه سال نود و سه بعد از سفری که به مسافرت مخفیانه به آمریکا مشهور شد، طی بیانیه ای دلایل سفر خود را در 8 بند تشریح کرد که یکی از مهمترین آن بندها شاید این باشد:«بازدید از نمایشگاه هنر خوشنویسی ایران در بزرگترین مجموعه نمایشگاهی موزه اسمیت سوفین شهر واشنگتن که بر اثر تلاش بسیار در حال برگزاری است از جمله برنامه های هیات ایرانی بود در این نمایشگاه آثاری از خوشنویسان بزرگ دوره قاجار و معاصر که مزین به آیات قرآن مجید و نهج البلاغه بود در معرض بینندگان قرار گرفته است». سابقه طولانی مبارزاتی آقای وزیر برای همه روشن و روحیه ضداستکباری خانواده جنتی برای همه عیان و هویداست. اما حقیقتا رسانه هنوز می‌خواهند بدانند نتایج سفر معاون هنری ایشان به آمریکا چه بود؟ وزیر ارشاد و مرادخانی هیچگاه به طور دقیق و درست به پرسش های خبرنگاران در مورد این سفر پاسخ ندادند که در سفر مرادخانی به آمریکا چه گذشت و چرا ایشان باید بعنوان یکی از نزدیکان وزیر لندن نشین دولت اصلاحات به این سفر می‌رفت؟ و چرا وقتی با فشار رسانه ها مجبور به بیانیه دادن شد بازهم اطلاعاتی از کم و کیف سفر خود نداد و توضیحاتی داد که باعث وهم بیشتر شد؟
جای تعجب است که چرا جناب جنتی و مجموعه تحت امرش بر اساس آموزه‌های دینی از موضع تهمت دوری نمی‌کنند و یکبار برای همیشه درصدد پاسخگویی بر نمی‌آیند؟ چرا توضیح داده نمی‌شود مذاکرات مرادخانی با همسر رئیس جمهور اتریش در هفته‌های گذشته در تهران در چه موردی بود و چرا مذاکرات شفاهی؟
برای اهالی رسانه طبیعی است که وقتی وزیر به این اخبار توجه نمی‌کند و از طرفی اشراف درستی نیز بر مجموعه خود ندارد، پرسش‌های بسیاری بی‌جواب خواهد ماند و همان‌ها که برنامه وزرات ارشاد را نوشتند تا شما در مجلس بخوانید و براساس لابی‌های گسترده صورت گرفته بر کرسی وزارت فرهنگ و ارشاد بنشینید، امروز هم «وزارتخانه‌ای در سایه» در همان حوالی ساختمان ارشاد تشکیل می‌دهند و برنامه‌هایی را که ظاهرا از کشوری که دورادور آن را آب فرا گرفته ابلاغ می‌شود را مو به مو انجام می‌دهند، بالاخره سابقه رفاقت این دوستان با وزیر ارشاد دوران اصلاحات خیلی بیش از شماست.
گرچه سابقه سیاسی شما غیر قابل انکار است اما اثرگزاری و کار تیمی مرادخانی در عرصه سیاسی نیز غیر قابل کتمان است، لطفا پس از دوسال یکبار به اخبار زیر مجموعه خود توجه کنید، مطمئن باشید به نتایج عجیبی خواهید رسید.