به گزارش مشرق، «ابوعماد رامز مصطفی» مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین در لبنان درباره انتفاضه فلسطینیان علیه تجاوزات رژیم صهیونیستی اظهار داشت: بی‌تردید رفتارهای رژیم اشغالگر در یهودی‌سازی قدس و مسجد الاقصی نقش اساسی در به راه افتادن طوفان خشم مردمی در کرانه باختری، مناطق اشغالی 48 و نوار غزه داشته که نوید انتفاضه سوم را می‌دهد.
وی افزود: یهودی‌سازی قدس و مسجد الاقصی سیاست نظام‌مند رژیم صهیونیستی از زمان اشغال بخش شرقی قدس در پنجم ژوئن 1967 است، روزی که «عوزی نرجس» ژنرال صهیونیست در کتاب خاطرات خود درباره آن می‌نویسد، کنار مسجد الاقصی ایستاده بودم و «الیاهو غورن» رئیس خاخام‌های ارتش به سمت من آمد و گفت: «عوزی الان زمان مناسبی است تا یکصد کیلو مواد منفجره را زیر قبه الصخره کار گذاریم و آنجا را منفجر کنیم و برای همیشه از آن خلاص شویم».
مصطفی گفت: عوزی از خاخام می‌خواهد که دست از حرفا‌هایش بردارد اما خاخام ادامه می‌دهد:« این کار ما در تاریخ ثبت خواهد شد» و عوزی جواب می‌دهد:«ما با ورود به اورشلیم کاری تاریخی انجام داده‌ایم» و خاخام می‌گوید:«تو ارزش این فرصت را نمی‌دانی چنین فرصتی فردا هم به دست نخواهد آمد.» و عوزی می‌گوید، آن زمان بود که از خاخام خواستم دست از سخنانش بردارد وگرنه او را به زندان خواهم افکند.
مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین تاکید کرد: این خاخام که بعدها رئیس خاخام‌های اسرائیل شد همچنان به دعوت‌هایش برای نابودی مسجد الاقصی اصرار داشت و گهگاهی هم درخواستی در این رابطه به دیوان عالی اسرائیل ارائه می‌داد تا کنیسه‌ای در مکان قبه الصخره ساخته شود و می‌گفت که می‌خواهد بنای مجسمه خیالی هیکل را تا قبل از مرگش را بر خرابه‌های مسجد الاقصی ببیند.
مصطفی تصریح کرد: بنابراین قضیه تخریب مسجد الاقصی همواره در دستور کار رژیم صهیونیستی و رهبران آن بوده است و واقعه به آتش کشیدن مسجد الاقصی در سال 1968 نیز در همین راستا صورت گرفت.
وی افزود: از پنج سال پیش تاکنون که حوادث منطقه بحرانی‌تر شده است، مقامات رژیم اشغالگر تجاوزات خود را برای سیطره بر مسجد الاقصی سرعت بخشیده‌اند و از حوادث منطقه در راستای منافع خود بهره‌برداری می‌کنند چرا که کشورهای منطقه سرگرم مسائل و جنگ‌های داخلی خود بوده‌اند.
مصطفی تاکید کرد: طرح مسئله تقسیم زمانی و مکانی مسجد الاقصی مقدمه سیطره بر این مسجد برای تخریب و ساختن مجسمه خیالی هیکل در جای آن است.
مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین در لبنان تاکید کرد: اهمیت قدس برای فلسطینیان به منزله اهمیت جان آنهاست، برای همین آتش انتفاضه دوم در سال 2000 در پی ورود آریل شارون به مسجد الاقصی روشن شد و امروز هم در پی تجاوز اشغالگران به قدس و مسجد الاقصی که موضوع استراتژیک فلسطینیان است، جرقه‌های انتفاضه زده شده و طوفان مردمی در همه سرزمین‌های فلسطین از بحر تا نهر به راه افتاده است.
وی ادامه داد: در هر حال دلایل متعددی برای به راه افتادن طوفان خشم مردمی در فلسطینیان وجود داشت که از جمله آن ادامه شهرک‌سازی‌ها و مصادره زمین‌های فلسطینی برای یهودی‌سازی قدس است.
مصطفی نقض حقوق اسرای فلسطینی به خصوص اسرایی که در اعتراض به بازداشت‌های اداری دست به اعتصاب غذای طولانی زده بودند، ترور و کشتار فلسطینیان، جنایات شهرک‌نشینان صهیونیست در حق فلسطینیان و قضیه خانواده دوابشه و محمد ابوخضیر همگی را نمونه آشکار جنایات اشغالگران در سرزمین‌های فلسطینی دانست و گفت: این در حالی است که محاصره نوار غزه نیز ادامه دارد و همه این عوامل دست به دست هم داده و سونامی سیاسی و میدانی را در فلسطین رقم زده است.
مصطفی درباره احتمال پیشروی این اعتراضات به سر حد انتفاضه بزرگ گفت: با گذشت بیش از پانزده روز از به راه افتادن موج اعتراضات فلسطینیان نشانه‌های روشن شدن آتش انتفاضه سوم وجود دارد، اما این قضیه به توافق گروه‌های فلسطینی بستگی دارد، چرا که این گروه‌های فلسطینی هستند که مراحل انتفاضه را مدیریت و اهداف و نتایج سیاسی و ملی آن را مشخص می‌کنند.
وی افزود: گروه‌های فلسطینی باید بر سر مشروعیت اشکال و ابزارهایی که برای انتفاضه و رویاروی با تجاوزات اشغالگران و شهرک‌نشینان به کار گرفته می‌شود به توافق برسند.
وی افزود: یهودی‌سازی قدس و مسجد الاقصی سیاست نظام‌مند رژیم صهیونیستی از زمان اشغال بخش شرقی قدس در پنجم ژوئن 1967 است، روزی که «عوزی نرجس» ژنرال صهیونیست در کتاب خاطرات خود درباره آن می‌نویسد، کنار مسجد الاقصی ایستاده بودم و «الیاهو غورن» رئیس خاخام‌های ارتش به سمت من آمد و گفت: «عوزی الان زمان مناسبی است تا یکصد کیلو مواد منفجره را زیر قبه الصخره کار گذاریم و آنجا را منفجر کنیم و برای همیشه از آن خلاص شویم».
مصطفی گفت: عوزی از خاخام می‌خواهد که دست از حرفا‌هایش بردارد اما خاخام ادامه می‌دهد:« این کار ما در تاریخ ثبت خواهد شد» و عوزی جواب می‌دهد:«ما با ورود به اورشلیم کاری تاریخی انجام داده‌ایم» و خاخام می‌گوید:«تو ارزش این فرصت را نمی‌دانی چنین فرصتی فردا هم به دست نخواهد آمد.» و عوزی می‌گوید، آن زمان بود که از خاخام خواستم دست از سخنانش بردارد وگرنه او را به زندان خواهم افکند.
مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین تاکید کرد: این خاخام که بعدها رئیس خاخام‌های اسرائیل شد همچنان به دعوت‌هایش برای نابودی مسجد الاقصی اصرار داشت و گهگاهی هم درخواستی در این رابطه به دیوان عالی اسرائیل ارائه می‌داد تا کنیسه‌ای در مکان قبه الصخره ساخته شود و می‌گفت که می‌خواهد بنای مجسمه خیالی هیکل را تا قبل از مرگش را بر خرابه‌های مسجد الاقصی ببیند.
مصطفی تصریح کرد: بنابراین قضیه تخریب مسجد الاقصی همواره در دستور کار رژیم صهیونیستی و رهبران آن بوده است و واقعه به آتش کشیدن مسجد الاقصی در سال 1968 نیز در همین راستا صورت گرفت.
وی افزود: از پنج سال پیش تاکنون که حوادث منطقه بحرانی‌تر شده است، مقامات رژیم اشغالگر تجاوزات خود را برای سیطره بر مسجد الاقصی سرعت بخشیده‌اند و از حوادث منطقه در راستای منافع خود بهره‌برداری می‌کنند چرا که کشورهای منطقه سرگرم مسائل و جنگ‌های داخلی خود بوده‌اند.
مصطفی تاکید کرد: طرح مسئله تقسیم زمانی و مکانی مسجد الاقصی مقدمه سیطره بر این مسجد برای تخریب و ساختن مجسمه خیالی هیکل در جای آن است.
مسئول جبهه خلق برای آزادی فلسطین در لبنان تاکید کرد: اهمیت قدس برای فلسطینیان به منزله اهمیت جان آنهاست، برای همین آتش انتفاضه دوم در سال 2000 در پی ورود آریل شارون به مسجد الاقصی روشن شد و امروز هم در پی تجاوز اشغالگران به قدس و مسجد الاقصی که موضوع استراتژیک فلسطینیان است، جرقه‌های انتفاضه زده شده و طوفان مردمی در همه سرزمین‌های فلسطین از بحر تا نهر به راه افتاده است.
وی ادامه داد: در هر حال دلایل متعددی برای به راه افتادن طوفان خشم مردمی در فلسطینیان وجود داشت که از جمله آن ادامه شهرک‌سازی‌ها و مصادره زمین‌های فلسطینی برای یهودی‌سازی قدس است.
مصطفی نقض حقوق اسرای فلسطینی به خصوص اسرایی که در اعتراض به بازداشت‌های اداری دست به اعتصاب غذای طولانی زده بودند، ترور و کشتار فلسطینیان، جنایات شهرک‌نشینان صهیونیست در حق فلسطینیان و قضیه خانواده دوابشه و محمد ابوخضیر همگی را نمونه آشکار جنایات اشغالگران در سرزمین‌های فلسطینی دانست و گفت: این در حالی است که محاصره نوار غزه نیز ادامه دارد و همه این عوامل دست به دست هم داده و سونامی سیاسی و میدانی را در فلسطین رقم زده است.
مصطفی درباره احتمال پیشروی این اعتراضات به سر حد انتفاضه بزرگ گفت: با گذشت بیش از پانزده روز از به راه افتادن موج اعتراضات فلسطینیان نشانه‌های روشن شدن آتش انتفاضه سوم وجود دارد، اما این قضیه به توافق گروه‌های فلسطینی بستگی دارد، چرا که این گروه‌های فلسطینی هستند که مراحل انتفاضه را مدیریت و اهداف و نتایج سیاسی و ملی آن را مشخص می‌کنند.
وی افزود: گروه‌های فلسطینی باید بر سر مشروعیت اشکال و ابزارهایی که برای انتفاضه و رویاروی با تجاوزات اشغالگران و شهرک‌نشینان به کار گرفته می‌شود به توافق برسند.