به گزارش مشرق اگر این سه نفر تابعیت ایرانی داشته باشند، اقدام به اعدام آنها در شرایط کنونی نشان دادن عناد و دشمنی آل سعود نسبت به جمهوری اسلامی ایران است. تنش میان ایران و عربستان به خاطر مسائل و بحران های منطقه‌ای و همچنین حادثه منا به اوج خود رسیده است و همه این مسائل به خاطر رفتارها و مواضعی است که مسئولین این رژیم علیه ایران اتخاذ می کنند.
در چنین شرایطی که در منطقه غرب آسیا حاکم گشته و اوضاع بحرانی حساسی را سپری می کند، اقدام حاکمان آل سعود در اعدام سه تبعه ایران که آنها ادعا می کنند به جرم قاچاق مواد مخدر اعدام شده اند، با توجه به ابهامات آن چه برداشتی می شود از آن کرد جز افزایش دشمنی های این رژیم با جمهوری اسلامی ایران.
شاید هر روز در عربستان سعودی به دلایل و اتهامات گوناگون اعدام انجام می شود و گردن مجرمین تیغه شمشیر را لمس می کند، اما اینگونه که در باره این متهمین اطلاع رسانی در رسانه های سعودی شده است، خبر از چیزی دیگری دارد.
ابهامات این اقدام در چند وجه است. نخست این که در جریان رسیدگی و محاکمه این افراد هیچگونه اطلاع رسانی به دولت متبوع آن سه نفر نشده و حتی اجازه تعیین وکیل هم به آنها داده نشده است. دوم اسناد و مدارکی که ثابت کند این سه نفر مرتکب جرم قاچاق مواد مخدر شده اند منتشر نشده است.
سوم این که همه قاچاقچیان به خوبی می دانند حکم اقدام به قاچاق مواد مخدر به عربستان سعودی اعدام با روش گردن زدن است. حال این سه نفر چگونه به خود جرأت داده اند تا مواد مخدر را به عربستان قاچاق کنند، جای سئوال دارد؟
وزارت کشور عربستان در بیانیه ای که پس از اعدام این سه نفر منتشر کرده اسامی این سه فرد را «نبی بخش جوس،محمد اکرم بلوح و أومید بولید» اعلام و آنها را تابع ایران معرفی کرده است.
محمد رفیعی، رییس اداره امور اجتماعی وزارت امور خارجه "مراتب شدید اعتراض" دولت ایران را در ارتباط با این اعدام‌ها به احمد المولد، کاردار عربستان اعلام کرده است.
رفیعی در این دیدار خواهان جلوگیری از تکرار نقض تعهدات حقوقی بین‌المللی دولت سعودی نسبت به اتباع جمهوری اسلامی ایران شده است.
حسن قشقاوی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما، با تبیین ابعاد پرونده این اتباع ایرانی، افزود: سال 90 دولت عربستان اعلام کرد از شناوری حدود 500 کیلوگرم مواد مخدر ضبط کرده است که 11 سرنشین متشکل از شش پاکستانی و پنج ایرانی داشت.
وی گفت: 4 سال پیش دو نفر از این اتباع ایرانی به‌تدریج تبرئه و آزاد شدند و به کشور بازگشتند اما سه نفر دیگر با طی مراحل مختلف دادرسی حدود یک سال پیش به اعدام محکوم شدند که بنا بر اعلام وزارت کشور عربستان حکمشان اجرا شد.
قشقاوی تابعیت این متهمین را تأیید کرده است اما نکته اینجاست که اگر شناوری که مواد مخدر را با 11 سرنشین حمل می کرده چرا همان زمان 2 نفر از اتباع ایرانی تبرئه شدند و سه نفر دیگر پس از 4 سال اعدام شدند؟ آن هم در زمانی که روابط دو کشور به مویی بند است.
رژیم آل سعود همچنان با دشمنی های خود به تحریک احساسات جمهوری اسلامی ایران مشغول است و در وجود مسئولین این رژیم نشانه هایی از کنار گذاشتن دشمنی و حل اختلافات با ایران دیده نمی شود بلکه بر عکس همه تلاش های این رژیم نشان از تشدید دشمنی با جمهوری اسلامی دارد.
قشقاوی درباره این اعدام گفته است؛ سفیر وقت ما نیز با وزیر کشور وقت عربستان و مقامات وزارت خارجه این کشور دیدارهایی داشت اما اجازه گرفتن وکیل را برای این اتباع کشورمان ندادند که خلاف کنوانسیون بین‌المللی است که البته می گویند مطابق قانونشان عمل کرده اند.
مماشات با رژیم آل سعود باعث شده است که سران این رژیم رفتارهای خصمانه خود را علیه ایران افزایش دهند. شکست های پی در پی سعودی در منطقه برای رسیدن به اهدافی که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای آنها تبیین کرده عقده گشایی های این رژیم را افزایش داده است به گونه ای که حتی در مراسم حج در سرزمین وحی باعث کشته شدن بیش از 7 هزار زائر می شود که صدها تن از آنها هموطنان ما بودند.
در میان آنها افرادی همچون غضنفر رکن آبادی از دیپلمات های با سابقه کشورمان وجود دارد که از زمان فاجعه منا تاکنون ناپدید شده است و دولتمردان آل سعود از وجود چنین فردی اظهار بی اطلاعی می کنند.
کارشکنی در تحویل دادن پیکرهای شهدای منا هم یکی دیگر از دشمنی های این رژیم با جمهوری اسلامی ایران است. وارد کردن اتهاماتی همچون حمایت از تروریسم به ایران در حالی از سوی رژیم سعودی مطرح می شودکه زادگاه تروریست های تکفیری عربستان سعودی است وحمایت های این رژیم از آنهاست که منطقه را به آشوب کشیده است.
هر چند بر فرض هم که این سه تن مجرم و قاچاقچی مواد مخدر بودند و 4 سال پیش آنها را بازداشت کرده اند، اما اگر رژیم سعودی در پی کاهش تنش ها میان خود و ایران بود اکنون زمان مناسبی برای اقدام به چنین کاری نبود.
اگر با دیپلمات مست لایعقل سفارت عربستان در تهران که باعث مرگ یک شهروند ایرانی شد بر اساس قوانین جاری خود برخورد می شد و این فرد مجرم به کشورش عودت داده نمی شد، اکنون شاید شاهد چنین رفتارهایی از سوی آل سعود با ایران نبودیم.
در چنین شرایطی که در منطقه غرب آسیا حاکم گشته و اوضاع بحرانی حساسی را سپری می کند، اقدام حاکمان آل سعود در اعدام سه تبعه ایران که آنها ادعا می کنند به جرم قاچاق مواد مخدر اعدام شده اند، با توجه به ابهامات آن چه برداشتی می شود از آن کرد جز افزایش دشمنی های این رژیم با جمهوری اسلامی ایران.
شاید هر روز در عربستان سعودی به دلایل و اتهامات گوناگون اعدام انجام می شود و گردن مجرمین تیغه شمشیر را لمس می کند، اما اینگونه که در باره این متهمین اطلاع رسانی در رسانه های سعودی شده است، خبر از چیزی دیگری دارد.
ابهامات این اقدام در چند وجه است. نخست این که در جریان رسیدگی و محاکمه این افراد هیچگونه اطلاع رسانی به دولت متبوع آن سه نفر نشده و حتی اجازه تعیین وکیل هم به آنها داده نشده است. دوم اسناد و مدارکی که ثابت کند این سه نفر مرتکب جرم قاچاق مواد مخدر شده اند منتشر نشده است.
سوم این که همه قاچاقچیان به خوبی می دانند حکم اقدام به قاچاق مواد مخدر به عربستان سعودی اعدام با روش گردن زدن است. حال این سه نفر چگونه به خود جرأت داده اند تا مواد مخدر را به عربستان قاچاق کنند، جای سئوال دارد؟
وزارت کشور عربستان در بیانیه ای که پس از اعدام این سه نفر منتشر کرده اسامی این سه فرد را «نبی بخش جوس،محمد اکرم بلوح و أومید بولید» اعلام و آنها را تابع ایران معرفی کرده است.
محمد رفیعی، رییس اداره امور اجتماعی وزارت امور خارجه "مراتب شدید اعتراض" دولت ایران را در ارتباط با این اعدام‌ها به احمد المولد، کاردار عربستان اعلام کرده است.
رفیعی در این دیدار خواهان جلوگیری از تکرار نقض تعهدات حقوقی بین‌المللی دولت سعودی نسبت به اتباع جمهوری اسلامی ایران شده است.
حسن قشقاوی در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما، با تبیین ابعاد پرونده این اتباع ایرانی، افزود: سال 90 دولت عربستان اعلام کرد از شناوری حدود 500 کیلوگرم مواد مخدر ضبط کرده است که 11 سرنشین متشکل از شش پاکستانی و پنج ایرانی داشت.
وی گفت: 4 سال پیش دو نفر از این اتباع ایرانی به‌تدریج تبرئه و آزاد شدند و به کشور بازگشتند اما سه نفر دیگر با طی مراحل مختلف دادرسی حدود یک سال پیش به اعدام محکوم شدند که بنا بر اعلام وزارت کشور عربستان حکمشان اجرا شد.
قشقاوی تابعیت این متهمین را تأیید کرده است اما نکته اینجاست که اگر شناوری که مواد مخدر را با 11 سرنشین حمل می کرده چرا همان زمان 2 نفر از اتباع ایرانی تبرئه شدند و سه نفر دیگر پس از 4 سال اعدام شدند؟ آن هم در زمانی که روابط دو کشور به مویی بند است.
رژیم آل سعود همچنان با دشمنی های خود به تحریک احساسات جمهوری اسلامی ایران مشغول است و در وجود مسئولین این رژیم نشانه هایی از کنار گذاشتن دشمنی و حل اختلافات با ایران دیده نمی شود بلکه بر عکس همه تلاش های این رژیم نشان از تشدید دشمنی با جمهوری اسلامی دارد.
قشقاوی درباره این اعدام گفته است؛ سفیر وقت ما نیز با وزیر کشور وقت عربستان و مقامات وزارت خارجه این کشور دیدارهایی داشت اما اجازه گرفتن وکیل را برای این اتباع کشورمان ندادند که خلاف کنوانسیون بین‌المللی است که البته می گویند مطابق قانونشان عمل کرده اند.
مماشات با رژیم آل سعود باعث شده است که سران این رژیم رفتارهای خصمانه خود را علیه ایران افزایش دهند. شکست های پی در پی سعودی در منطقه برای رسیدن به اهدافی که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای آنها تبیین کرده عقده گشایی های این رژیم را افزایش داده است به گونه ای که حتی در مراسم حج در سرزمین وحی باعث کشته شدن بیش از 7 هزار زائر می شود که صدها تن از آنها هموطنان ما بودند.
در میان آنها افرادی همچون غضنفر رکن آبادی از دیپلمات های با سابقه کشورمان وجود دارد که از زمان فاجعه منا تاکنون ناپدید شده است و دولتمردان آل سعود از وجود چنین فردی اظهار بی اطلاعی می کنند.
کارشکنی در تحویل دادن پیکرهای شهدای منا هم یکی دیگر از دشمنی های این رژیم با جمهوری اسلامی ایران است. وارد کردن اتهاماتی همچون حمایت از تروریسم به ایران در حالی از سوی رژیم سعودی مطرح می شودکه زادگاه تروریست های تکفیری عربستان سعودی است وحمایت های این رژیم از آنهاست که منطقه را به آشوب کشیده است.
هر چند بر فرض هم که این سه تن مجرم و قاچاقچی مواد مخدر بودند و 4 سال پیش آنها را بازداشت کرده اند، اما اگر رژیم سعودی در پی کاهش تنش ها میان خود و ایران بود اکنون زمان مناسبی برای اقدام به چنین کاری نبود.
اگر با دیپلمات مست لایعقل سفارت عربستان در تهران که باعث مرگ یک شهروند ایرانی شد بر اساس قوانین جاری خود برخورد می شد و این فرد مجرم به کشورش عودت داده نمی شد، اکنون شاید شاهد چنین رفتارهایی از سوی آل سعود با ایران نبودیم.