به گزارش مشرق، محمدعلی رجبی درباره انتشار کتابی که در آن، نگارگری‌های ایرانی به نام جمهوری آذربایجان معرفی شده و توزیع آن در اکسپوی 2015 میلان، اظهار کرد: متأسفانه برخی مسؤولان ما به‌دلیل نداشتن فعالیت به‌موقع در معرفی فرهنگ و هنر کشور، همیشه آسیب‌هایی را وارد کرده‌اند. پیش از این هم مسائلی از این دست پیش آمده بود. یک زمانی می‌خواستند «بهزاد» را مال خودشان کنند و می‌گفتند او ایرانی نیست، ازبک است!
وی ادامه داد: خود من بارها این پیشنهاد را به مسؤولان داده‌ام که هنرمندان ایران را در حوزه نگارگری و خوشنویسی تقویت کنند و برای آموزش به مرکز این هنرها بفرستند. کارهایی از این قبیل در کشورهای اطراف خلیج فارس هم انجام شده است.
این استاد دانشگاه به لزوم واکنش مسؤولان ایرانی به اقدام آذربایجان اشاره کرد و گفت: مسؤولان ما حتما باید با این مسائل برخورد کنند و از طریق یونسکو اعتراض خود را به گوش دنیا برسانند. آن‌ها باید با کسانی که علیه هنر و فرهنگ کشور فعالیت می‌کنند و می‌خواهند بخش‌های مختلف این فرهنگ و هنر را مال خود کنند، برخورد لازم را داشته باشند.
رجبی ادامه داد: دنیا به کسانی که این کارها را انجام می‌دهند، خواهد خندید، چون آثاری را در کتاب جمع‌آوری کرده‌اند که همه‌ی دنیا آن‌ها را به اسم ایران و هنرمندان آن می‌شناسند. با این حال، ما هم وظیفه‌ای داریم و نباید به همین سادگی از خطای بزرگی که انجام شده بگذریم.
این هنرمند همچنین گفت: مسؤولان ما هرگز نباید در برابر چنین اقداماتی ساکت بنشینند. هم از طریق دیپلماتیک و هم فرهنگی باید از کسانی که اقدام به چاپ این کتاب کرده‌اند، بخواهند عذرخواهی کنند و هرگز اجازه ندهند که چنین اتفاقاتی تکرار شود. اگر این کار را نکنیم رفته‌رفته همه‌ی فرهنگ و هنر ایران را به نام خودشان می‌کنند.
رجبی اضافه کرد: تمام آنچه به این موضوع مربوط می‌شود، به کم‌کاری مسؤولان ما برمی‌گردد. وقتی ما با اتفاقاتی مانند این، برخورد نکنیم تکرار می‌شود و زمینه را باز می‌کنیم تا بدتر از این‌ها را انجام دهند و ما هم شاهدش باشیم.
پاویون کشور جمهوری آذربایجان در اکسپوی 2015 میلان کتاب نفیسی را شامل مینیاتورهای ایرانی با عنوان «مینیاتور آذربایجان» به بازدیدکنندگان عرضه کرد.
در این کتاب که خبرنگار ایسنا به نسخه‌ای از آن دست یافته، با امتناع از ذکر نام «ایران»، شهرهای اردبیل، تبریز، مراغه و ارومیه (در استان‌های اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی ایران) تا ایروان (پایتخت جمهوری ارمنستان) و باکو (پایتخت جمهوری آذربایجان)، قلمرو هنر این کشور توصیف شده است.
نکته‌ی عجیب‌تر این‌که در صفحه‌های متعدد این کتاب، تصویرهایی از کتاب‌های قدیمی خطی و نگارگری ایرانی به‌عنوان نمونه‌هایی از مینیاتور آذربایجان ارائه شده است. در بالای تصویرها نیز نام آثار، ادیبان و داستان‌های مختلفی چون شاهنامه فردوسی، دیوان حافظ، خمسه‌ی نظامی، گرشاسب‌نامه، کلیله و دمنه، همای همایون، خاورنامه، جامع‌التواریخ، هفت اورنگ، فال‌نامه و ... با تلفظ فارسی، اما به خط لاتین آمده است. محل خلق یا نگهداری بسیاری از آثار نیز شهرهایی مانند تبریز ذکر شده است.
وی ادامه داد: خود من بارها این پیشنهاد را به مسؤولان داده‌ام که هنرمندان ایران را در حوزه نگارگری و خوشنویسی تقویت کنند و برای آموزش به مرکز این هنرها بفرستند. کارهایی از این قبیل در کشورهای اطراف خلیج فارس هم انجام شده است.
این استاد دانشگاه به لزوم واکنش مسؤولان ایرانی به اقدام آذربایجان اشاره کرد و گفت: مسؤولان ما حتما باید با این مسائل برخورد کنند و از طریق یونسکو اعتراض خود را به گوش دنیا برسانند. آن‌ها باید با کسانی که علیه هنر و فرهنگ کشور فعالیت می‌کنند و می‌خواهند بخش‌های مختلف این فرهنگ و هنر را مال خود کنند، برخورد لازم را داشته باشند.
رجبی ادامه داد: دنیا به کسانی که این کارها را انجام می‌دهند، خواهد خندید، چون آثاری را در کتاب جمع‌آوری کرده‌اند که همه‌ی دنیا آن‌ها را به اسم ایران و هنرمندان آن می‌شناسند. با این حال، ما هم وظیفه‌ای داریم و نباید به همین سادگی از خطای بزرگی که انجام شده بگذریم.
این هنرمند همچنین گفت: مسؤولان ما هرگز نباید در برابر چنین اقداماتی ساکت بنشینند. هم از طریق دیپلماتیک و هم فرهنگی باید از کسانی که اقدام به چاپ این کتاب کرده‌اند، بخواهند عذرخواهی کنند و هرگز اجازه ندهند که چنین اتفاقاتی تکرار شود. اگر این کار را نکنیم رفته‌رفته همه‌ی فرهنگ و هنر ایران را به نام خودشان می‌کنند.
رجبی اضافه کرد: تمام آنچه به این موضوع مربوط می‌شود، به کم‌کاری مسؤولان ما برمی‌گردد. وقتی ما با اتفاقاتی مانند این، برخورد نکنیم تکرار می‌شود و زمینه را باز می‌کنیم تا بدتر از این‌ها را انجام دهند و ما هم شاهدش باشیم.
پاویون کشور جمهوری آذربایجان در اکسپوی 2015 میلان کتاب نفیسی را شامل مینیاتورهای ایرانی با عنوان «مینیاتور آذربایجان» به بازدیدکنندگان عرضه کرد.
در این کتاب که خبرنگار ایسنا به نسخه‌ای از آن دست یافته، با امتناع از ذکر نام «ایران»، شهرهای اردبیل، تبریز، مراغه و ارومیه (در استان‌های اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی ایران) تا ایروان (پایتخت جمهوری ارمنستان) و باکو (پایتخت جمهوری آذربایجان)، قلمرو هنر این کشور توصیف شده است.
نکته‌ی عجیب‌تر این‌که در صفحه‌های متعدد این کتاب، تصویرهایی از کتاب‌های قدیمی خطی و نگارگری ایرانی به‌عنوان نمونه‌هایی از مینیاتور آذربایجان ارائه شده است. در بالای تصویرها نیز نام آثار، ادیبان و داستان‌های مختلفی چون شاهنامه فردوسی، دیوان حافظ، خمسه‌ی نظامی، گرشاسب‌نامه، کلیله و دمنه، همای همایون، خاورنامه، جامع‌التواریخ، هفت اورنگ، فال‌نامه و ... با تلفظ فارسی، اما به خط لاتین آمده است. محل خلق یا نگهداری بسیاری از آثار نیز شهرهایی مانند تبریز ذکر شده است.