مهمترین محورهای که امروز روزنامههای زنجیرهای اصلاحات به آن پرداختند، عبارتاند از:
1. گزارش آژانس هستهای پیرامون ابعاد احتمالی نظامی برنامه هستهای ایران و واکنشهای وزارت خارجه مبنی بر انتخاب پیام دی یا برجام از سوی کشورهای 1+5
2. دیدار ظریف و الجبیر در وین
3. انتقاد از ذوقزدگی پیرامون دستاوردهای سفر پوتین
4. بررسی چگونگی واکنش تلافیجویانه روسیه در قبال ترکیه
5. بازتاب سخنان احمدینژاد درباره مظلومیت یاران محکوم وی
6. بازتاب سخنان حجتالاسلام روحانی پیرامون مبارزه با بیکاری و فقر در جامعه
7. تأکید بر سهمخواهی جنسیتی در انتخابات مجلس شورای اسلامی
8. تأکید مجدد بر حضور حجتالاسلام سید حسن خمینی در انتخابات مجلس خبرگان
9. بازتاب سخنان محمدرضا خاتمی پیرامون نفوذ
· استراتژی اصولگرایان در انتخابات؛ اصلاحات هراسی برای عبور از انشقاق
اصلاحطلبان در رصد فعالیتهای سیاسی اصولگرایان مدعی هستند آنان به دلیل اختلافات درونی با «اصلاحات هراسی» در حاکمیت خواهان ایجاد دو قطبیسازی هستند تا از این طریق به همگرایی برسند.
روزنامههای اصلاحات هشدارهای تکرار مجلس ششم از سوی زعمای اصولگرایی و همچنین سخنان اخیر حجتالاسلام صدیقی و اسماعیل کوثری را در بستر سناریو اصلاحات هراسی جناح رقیب توصیف میکنند و در پاسخ با آن حجتالاسلام رسول منتجبنیا، قائم مقام حزب اعتماد به «ابتکار» گفت: این گونه حرفها، حرفهای مضحکی است که فکر میکنند تفکر اصلاحطلبان در بین مردم جایی ندارد یا مرده است.
اما از سوی دیگر اصلاحطلبان به دنبال القای واگرایی در بدنه اصولگرایان هستند؛ آنان درصدد در دو خط رسانهای به این تصورات واقعیت ببخشند؛ از یک سو حزب موتلفه را برای حضور در جلسات وحدت شماتت میکنند و آنان را عبورکننده از آموزههای مرحوم عسگراولادی معرفی میکنند و از سوی دیگر مدعی است جریان نواصولگرایی که در رأس آن جبهه پایداری قرار دارد خواهان دورزدن بزرگان اصولگرایی هست؛ در همین راستا گروه سیاسی روزنامه قانون نوشت: «طیف نو اصولگرایان هنوز با درگیریهایی مواجه است که سبب دوری اصولگرایان سنتی و ریشه دار از آنها میشود. این جریان که همزمان با قدرت گرفتن احمدینژاد در عرصه سیاسی ایران، چشم به جهان گشود مسبب اصلی انشقاق امروزی میان جریان بزرگ اصولگرایی در ایران است. این طیف که بدنه تندروی محافظه کار نیز در آن نفوذ چشمگیری دارد، تمام سعی خود را در این سالها به کار گرفته است تا بتواند چهرههای اصلی و سابقهدار در این جریان سیاسی را کنار بزند و افراد خود را وارد لایههای قدرت جناح راست ایران کند.»
· تردیدهای یاران لاریجانی
از «حزب» تا «جمعیت»؛ از اعضای «رسمی» تا «غیررسمی»، از تأییدها تا «تکذیبها». یاران لاریجانی در هالهای تردید سیاسی قرار گرفتهاند. یکی از مهمترین سؤالات برای رویش جدید یاران لاریجانی در فضای سیاسی خاستگاه سیاسی آنان است؛ روزنامه خانوادگی هاشمی رفسنجانی آن را «نواعتدالیها» نام مینهد و گروه سیاسی آرمان امروز در همین راستا نوشت: «نواعتدالیها که شاید نام درستی برای توصیف منش سیاسی جبهه حامیان لاریجانی باشد، هر چند که کفه اصولگراییشان سنگینتر است، اما نشان دادهاند که بعضاً در ایستادن در مقابل افراط دست کمی از اصلاحطلبان ندارند؛ امری که ناظران را به هرچه بیشتر عقلانی شدن کنشها در عرصه سیاست رسمی امیدوارتر میکند.»
· نو اصلاحطلبی عبور از دولت یازدهم
تاجیک مبدع نو اصلاحطلبی است و از مرزبندی جدی میان اصلاحات و اعتدال بارها سخن گفته است؛ او در گفتوگو با روزنامه اعتماد بار دیگر تأکید کرد که «معتقدم نامی از گفتمان اعتدال وجود دارد و هنوز هیچ تصویری ارائه نشده است تا بتوانیم جدیتر حرف بزنیم. در مورد آقای روحانی بارها گفتهام. حمایت ما از روحانی بیش و پیش از آنکه حمایت گفتمانی، منشی و روشی باشد یک حمایت عقلایی است.» همچنین تاجیک درباره تأثیر شکست دولت بر وجهه اصلاحطلبان نیز میگوید: «نمیتوان به راحتی شکست جریان اعتدال را از جریان اصلاحطلبی جدا کرد. من این را نمیپسندم. جریان اصلاحطلبی از خود یک هویت دارد و این هویت را با فاصله انتقادی نسبت به جریانات دیگر مشخص میکند.»
وی در پاسخ به این سؤال که اگر دولت نتواند مشکلات را در دوران پسا تحریم حل کند میتوان پیشبینی کرد دولت روحانی نخستین دولت چهارساله در تاریخ سیاسی بعد از انقلاب باشد؟ میگوید: «بعید نمیدانم اما این را منوط میکنم به اینکه چه آلترناتیوی در مقابل او شکل میگیرد. چهار ساله شدن دولت روحانی در صورتی است که رقیب به این زیرکی و توانمندی رسیده باشد که بعید میدانم اما بستگی دارد که در آستانه انتخابات چه اتفاقی بیفتد.»
به نظر میرسد نواصلاحطلبی روایت صادقانه اصلاحطلبان نسبت به دولت یازدهم است؛ آنان اگر بستر را برای عبور از دولت روحانی مساعد ببیند، یک لحظه هم صبر نخواهند کرد. زمزمههای عبور از هم اکنون شنیده میشود.