وی در این باره می‌نویسد: «این انتخابات فارغ از هر مشکل و نکته‌ای که برای آن منظور شود، می‌تواند آغاز اجباری یک راه برای جوانگرایی سیاسی نیز تلقی شود.»
این فعال اصلاح‌طلب تاکید می‌کند: «مشکل اساسی‌تری که در هر دو جناح وجود دارد این است که تداوم این وضع موجب افزایش بی‌اعتمادی میان نسلی خواهد شد. متأسفانه در هر دو طرف ماجرا، نسل‌های قبلی نوعی حق آب و گل و پیشکسوتی و حتی شیخوخیت برای خود قائل هستند و نسل جدید را کم‌تجربه و فاقد وجاهت و اعتبار و تجربه کافی برای جانشینی می‌دانند.»
تأثیرگذاری هاشمی در تنش‌های سیاسی از سال 84 نمود جالب توجهی به‌ویژه در تقابل دوقطبی هاشمی – احمدی‌نژاد داشته است و به‌نوعی تقابل با احمدی‌نژاد عطش وی برای ماندن در سیاست را افزوده است. امروزه نیز جنگ روانی که رسانه‌های تحت امر وی و رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاحات به‌طور هماهنگ علیه احمدی‌نژاد راه‌انداخته‌اند نیز به‌نوعی برای تاز نگاه‌داشتن رقابت بین این دو است.
هاشمی هشت دوره در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری شرکت کرده است که از سال 84 به این سو روند شکست‌های وی در انتخابات‌ها افزایش یافته است. وی در سال 92 نیز به‌عنوان یکی از داوطلبین مطرح ریاست‌جمهوری به همراه، اسفندیار رحیم مشایی به‌طور معناداری، همزمان وارد ساختمان وزارت کشور شدند تا دوقطبی احمدی‌نژاد هاشمی شکل بگیرد، دوقطبی که در ادوار مختلف حتی در سال 88 که هاشمی نامزد ریاست‌جمهور نشده بود تکرار شد و پس از انتخابات نیز آثار مخرب خود را نشان داد.
مرد 81 ساله سیاست اینک با سخنان ساختارشکنانه که در قالب خاطره و سخنرانی بر زبان می‌راند، سعی می‌کند که فضای سیاسی کشور را جنجالی و به‌سوی خود معطوف سازد.
هاشمی رفسنجانی حالا بعد از سال‌ها هنوز به قول اطرافیانش «صحنه گران انتخابات» است. در همین رابطه، محمد عطریانفر از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در گفت‌وگو اخیر خود با ماهنامه نسیم بیداری مدعی شده است که منشور شخصیت حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی چندوجهی است و اطلاق عنوان "صحنه‌گردان انتخابات" به او نه‌تنها عیب نیست بلکه حسن است.
این در حالی است که یار دیرین وی «ناطق نوری» که اصلاح‌طلبان بسیار برای استفاده از او به‌عنوان «کاندیدای اجاره‌ای» مشتاق بودند و برخلاف سال‌های قبل وی را شیخ نور می‌نامند، شیخوخیت و راهنمایی سیاسی را به‌جای حضور در انتخابات انتخاب کرد تا فضا برای حضور جوانان پویا و نسل سازنده آماده شود.
حال عباس عبدی که خود فضای مختلف سیاسی را در دوره‌های مختلف از زمان تسخیر لانه جاسوسی به این‌طرف تجربه کرده بیان می‌کند که «مشکل مهم‌تر در نسل مذکور نوعی رودررویی سه دهه‌ای با جناح سیاسی مقابل است که ذهنیت آنان را از خاطره‌های ناخوشایند نسبت به یکدیگر پر کرده و بی‌اعتمادی شدیدی را میان دو طرف رقم زده است. این بی‌اعتمادی مانع جدی در راه شکل‌گیری یک گفت‌وگوی سازنده در عرصه سیاسی ایران است. البته این بدان معنا نیست که نسل جوان‌تر دو طرف می‌توانند به سرعت وارد گفت‌وگو شوند، ولی موانع روانی آنان برای پیمودن این راه کمتر است.»