به گزارش مشرق، همواره با نزدیك شدن به انتخابات برخی از شخصیت‌های سیاسی منتسب به جریان اصلاح‌طلب اظهاراتی را در خصوص فرآیند قانونی شورای نگهبان در زمینه نظارت بر انتخابات مطرح می‌كنند. مسئولیتی كه قانون اساسی كشور بر عهده اعضای شورای نگهبان گذاشته است و اعضای این شورا براساس نظارت استصوابی به احراز صلاحیت كاندیداهای انتخابات می‌پردازند.
*** رد صلاحیت به روش موسوی‌خوئینی‌ها
انتقادها به نظارت قانونی شورای نگهبان در حالی توسط اصلاح‌طلبان صورت می‌گیرد كه باید نحوه احراز صلاحیت‌ها را از دیدگاه تئوریسین‌ها و شخصیت‌های اصلی آنها بررسی كرد. برای این منظور می‌توان به اولین انتخابات ریاست جمهوری اشاره كرد كه سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها (دبیر فعلی مجمع روحانیون مبارز)، رئیس كمیته نظارت بر تبلیغات ریاست جمهوری می‌شود. موسوی‌خوئینی‌ها برای احراز صلاحیت‌ها مشی و روشی به مراتب تندتر و سخت‌تر از رویه امروز كه مورد انتقاد جریان متبوعش است را در پیش می‌گیرد و حتی تكثر كاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری را توطئه‌ای علیه انقلاب اسلامی عنوان می‌كند.
وی همچنین در مورد سبك و روش خود در رد صلاحیت‌ها تاكید می‌كند كه باید كاندیداهایی تایید شوند كه صددرصد مورد تأكید باشند. خوئینی‌ها در تریبون نماز جمعه تهران می‌گوید: «من افرادی را كه صددرصد واجد صلاحیت نیستند حذف می‌كنم. افراد باقی مانده هم اجازه تبلیغات خواهند داشت... كاری كه من خواهم كرد حذف افراد فاقد صلاحیت است.»
بر همین اساس بود كه در انتخابات ریاست جمهوری اول 106 نفر از نامزدها توسط موسوی خوئینی‌ها رد صلاحیت شدند و تنها عده انگشت شماری برای رقابت باقی ماندند. جالب اینجاست كه نتیجه آن انتخابات نشستن بنی‌صدر بر كرسی ریاست جمهوری بود؛ كسی كه اسنادی از ارتباط وی با سازمان سیا وجود داشت و به گفته معصومه ابتكار برخی از اسناد كشف شده در سفارت آمریكا این موضوع را تأئید می‌كرد.
*** نادیده گرفتن خیانت بنی‌صدر در دوره احراز صلاحیت
معصومه ابتكار در صفحه 150 كتاب "تسخیر" كه به شرح وقایع تسخیر سفارت آمریكا در سال 58 می‌پردازد، در این رابطه می‌نویسد:"برخی از اسناد بازسازی شده دارای پیامدهای درازمدتی بودند. برخی حتی به روشن شدن حوادث سیاسی كه طی دهه بعد اتفاق افتاد كمك می‌كردند. یكی از این اسناد درباره فردی بود كه سازمان سیا از او به عنوان SD LURE نام می‌برد. در دی‌ماه 58 (یك ماه پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری) در گاوصندوق اتاق رئیس پایگاه سیا در تهران، هفت سند درباره این فرد پیدا كردیم. در این اسناد شماره تلفن او ذكر شده بود. با كنترل این شماره تلفن متوجه شدیم متعلق به منزل جناب بنی‌صدر است كه به زودی به ریاست جمهوری ایران برگزیده می‌شد. سند دیگر از او به عنوان یك منبع اطلاعاتی و تماس بالقوه نام می‌برد.»
طبق اسناد كشف شده از لانه جاسوسی، مامور سیا با نام رمزی گای راذرفورد چندین بار با بنی‌صدر مخفیانه دیدار كرده بود. یكی از اسناد گزارش ملاقات راذرفورد با بنی‌صدر در 29 آگوست بود كه در آن بنی‌صدر مخالفت‌های خود با امام خمینی(ره) را به روشنی بروز داده بود. علاوه بر این بنا بر مندرجات كتاب تسخیر، یكی دیگر از ماموران عالی رتبه سیا در تهران به نام تامس آهرن نیز به ارتباط بنی‌صدر با این سازمان اعتراف كرده بود. بنابر اسناد كشف شده بنی‌صدر موافقت كرده بود تا در ازای دریافت دستمزد 1000 دلار در ماه به عنوان مشاور به سیا خدمت كند.
لازم به ذكر است این اسناد در حالی كشف و ضبط می‌شود كه موسوی خوئینی‌ها مسئولیت مستقیم اقدام دانشجویان پیرو خط امام (ره) برای تسخیر لانه جاسوسی را بر عهده داشته و به عنوان رابط و هدایت كننده اصلی دانشجویان در ماجرای تسخیر سفارت آمریكا بود. اما وی بدون توجه به اسناد كشف شده در سفارت آمریكا و با همان روش و سبكی كه تعریف كرده است بنی‌صدر را تأیید كرده و تعداد كثیری از كاندیدهای دیگر را رد صلاحیت می‌كند.
به هرحال بنی‌صدر كه براساس آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌بایست جزو رد صلاحیت شدگان باشد با مهر تائید موسوی خوئینی‌ها وارد قوه مجریه شد. این درحالی بود كه علاوه بر ارتباط با سیا، بنی‌صدر روابط نزدیكی با گروهك مجاهدین خلق نیز داشت. با این وجود هرگز مشخص نشد كه چرا خوئینی‌ها با وجود آنكه اسنادی مبنی بر همكاری بنی‌صدر با سفارت آمریكا از آن سفارت یافته بود، هرگز آن مدارك را منتشر نساخته و در بررسی صلاحیت بنی‌صدر این‌گونه شواهد را نادیده گرفت.
گذشته از این، اندكی بعد یعنی در زمان مطرح شدن عدم كفایت بنی‌صدر از سوی مجلس، خوئینی‌ها به مخالفت با بنی‌صدر پرداخته و عنوان می‌كند كه: «اینجانب پیش از شروع انتخابات ریاست جمهوری به بسیاری از دوستان، نظر خودم را درباره آقای بنی‌صدر گفته‌ام. بنده به بسیاری از دوستان روحانی گفتم كه آقای بنی‌صدر خطری برای اسلام و انقلاب است و ایشان را ترویج نكنید»؛ این اظهارات در حالی مطرح می‌شود كه وی بدون در نظر گرفتن اسناد و مداركی كه در سفارت آمریكا كشف شده بود یا حتی وقتی پیش از انتخابات ریاست جمهوری می‌داند كه بنی‌صدر خطری برای انقلاب و اسلام است بنی‌صدر را تأیید می‌كند تا وارد فضای رقابت انتخاباتی شود.
منبع: مركز اسناد انقلاب اسلامی