عمران با آغاز جنگ درس و دانشگاه را رها کرد و به جبهه رفت. مدتی معاون گروهانی از گردان جعفر طیار بود و در عملیات والفجر مقدماتی، والفجر1 و والفجر4 شرکت کرد. پس از عملیات والفجر 1 طی حکمی از سوی سردار  شهید محمد ابراهیم همت فرمانده لشگر  27 محمد رسول الله(ص) مسئول تشکیل گردان حبیب ابن مظاهر شد. او گردانی تشکیل داد که از گردانهای نمونه لشگر بود.

سرانجام این فرزند حضرت روح الله(س) در تاریخ 19 بهمن 62 در منطقه طلائیه شهید شد و تا ابد در درگاه حضرت حق روزی خور خواهد بود.

وقتی خبر شهادت فرزند را به پدر دادند، دست به درگاه الهی برداشت و گفت :«بار الهی! این قربانی را از ما بپذیر » عمران قبل از شهادت به مادرش توصیه کرده بود:‌ اگر به شهادت رسیدم بلند گریه نکنید و اگر جنازه ام آمد شیرینی پخش کنید و مجلس مرا با شادی برگزار نمایید و اگر جنازه ام به دستتان نرسید هر فاتحه ای که برای شهدا بخوانید به من هم می رسد.