بسم الله الرحمن الرحیم
روزنامه سینما، مورخ پنجشنبه 15 بهمن 94، در مطلبی به عنوان «چه سرسبز بود دره من»، به قلم [...] به اصطلاح نقدی در خصوص فیلم «ایستاده در غبار» منتشر کرده است. در مطلب مذکور، «حاج احمد متوسلیان» با واژگان توهین آمیز «سبعیت، تندمزاجی و دارای روحیه وحشی و خشن» توصیف شده است.
به عبارت دقیق تر، صفات مذکور، توسط نویسنده، به شخص «حاج احمد متوسلیان» نسبت داده شده است. مطالعه این متن بی ادبانه و جسارت آمیز، سوالی را به ذهن متبادر می سازد که آیا نگارنده اساسا معنای صحیح عبارتی چون «سبعیت» را می داند اما نکته ای مهم تر قابل ذکر است که بیشتر دارای ابعاد حقوقی است. صرف نظر از جایگاه والای شخصی به نام «حاج احمد متوسلیان» به عنوان یک افسر ارشد نظام جمهوری اسلامی که عملکرد درخشانی در حوزه خود داشته و از فاتحان اصلی «خرمشهر» به شمار می رود، حفظ احترام ایشان به عنوان یک شهید یا حداقل، یک «قهرمان ملی» امری ضروری و بدیهی است.
ممکن است مسئولین این نشریه، برای شانه خالی کردن از بار مسئولیت چنین خطای شرم آوری، عجله و شتابزدگی برای انتشار مطالب و یا ناآشنا بودن نویسنده به موضوع و یا حتی سهوالقلم را بهانه ای برای اطلاق این الفاظ ناشایست نسبت به سرداری چون «حاج احمد متوسلیان» را بهانه قرار دهند اما سوال این است که اگر در نشریه ای دیگر، همین الفاظ، برای شخصِ رییس جمهور محترم یا وزیر ارشاد، یا حتی معاونت مطبوعاتی ایشان مورد استفاده قرار می گرفت، باز هم مقامات مسئول در وزارت ارشاد، با تساهل و تسامح بزرگوارانه از کنار آن می گذشتند؟ اگر سایر نشریات، در وصف هر کدام از اعضای دولت، آنان را دارای «روحیه ای وحشی» و «سبعیت» معرفی کند، آیا عذری از آنان مورد قبول واقع می شود یا با توقیف و برخورد آهنین مواجه خواهند شد؟؟
مراجعه به سوابق دولت طی دو سال گذشته نشان می دهد که سطحی خفیف تر از خبط روزنامه سینما، نسبت به اعضای دولت، مورد اغماض و بخشش قرار نگرفته است اما در موردی که سردار حسین همدانی، در روزنامه ای، مورد اهانتی شنیع و دشمن پسند قرار گرفت، برخوردی دیگر در پیش گرفتند. البته به نظر نگارنده، غیرت دولت نسبت به اعضای خود و رصد دقیق مطبوعات برای ممانعت از توهین و بی احترامی به دولت‌مندان، بدیهی و قابل احترام است اما انتظار می رود که درباره اهانت به ساحت شهیدان و قهرمانان ملی این مرز و بوم نیز همان میزان غیور و محتسب باشد.
آیا باید به هر نشریه ای مجال داد که با بهانه های سخیف، مقدسات و نوامیس ملی و مذهبی کشور را مورد بی حرمتی و اهانت قرار دهند؟؟ نگارنده چند روزی منتظر ماند تا مگر صدای اعتراضی حتی در سطح یک تذکر خشک و خالی از سوی وزارت ارشاد نسبت در برابر جسارت به «حاج احمد متوسلیان» شنیده شود اما دریغ. و به دنبال ناامیدی از واکنش قانونی، بنابر تکلیف انسانی و ملی خود، اقدام به اعتراض رسانه ای نموده و انتظار داریم که «هیئت نظارت بر مطبوعات» به وظیفه خود عمل کرده و عاملان جسارت به مقدسات را مورد اعمال قانون قرار دهد.