گروه بین‌الملل مشرق - "عبدالباری عطوان" تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه در مقاله‌ای در پایگاه اینترنتی رأی الیوم نوشت: سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان سعودی یکشنبه در جریان دیدار با مهمانان جشنواره الجنادریه شامل نویسندگان و اصحاب مطبوعات و متفکران گفت که عربستان سعودی در امور داخلی دیگران مداخله نمی‌کند، بلکه دفاع از خود را حق خود می‌داند و از دیگران می‌خواهد که در امور داخلی عربستان مداخله نکنند.
اظهارات پادشاه سعودی در زمانی بیان شد که این کشور خود را برای اعزام 150 هزار نظامی به سوریه آماده می‌کند و رزمایش با کشورهای دیگر نظیر مصر و سودان جهت آماده‌سازی برای این مداخله تحت عنوان "رعد شمال" انجام می‌دهد. این کشور همچنین وارد جنگ در یمن شده و انتظار می‌رود که ترکیه به عنوان گذرگاه ورود این نیروها به اراضی سوریه مطرح باشد.
هدف اصلی اعلام شده از این مداخله از بین بردن گروه تروریستی دولت اسلامی (داعش) مطرح شده است، اما هدف واقعی آن که اعلام نشده همان تقویت و پشتیبانی گروه‌های مبارز مسلح سوری در مبارزه برای براندازی دولت دمشق و تغییر موازنه‌های قدرت در اراضی میدانی بعد از پیشروی های گسترده نیروهای ارتش عربی سوریه در حومه شمالی و شرقی حلب و استان درعا در جنوب است که با پشتیبانی هوایی روسیه به دست آمده است.
عربستان در شرایط کنونی با نوعی "هوس" در دو جهت به سرمی‌برد. اول: جلوگیری از هر نوع شکست سیاسی یا معنوی در سوریه و انتقام گرفتن از نظام حاکم این کشور بعد از صرف هزینه های میلیاردی و تلاش های سیاسی و نظامی پنج ساله برای براندازی اسد. دوم: تشکیل ائتلاف‌های سیاسی و نظامی سنی برای مقابله با محور ایران که سوریه یکی از اضلاع اصلی آن است. عربستان سعودی تمامی توانمندی‌های نظامی و مادی خود را در این زمینه تحت هر هزینه مالی یا انسانی به کار گرفته است.
رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه که درهای کشورش و فرودگاه‌ها و بنادر خود را برای ورود عناصر مبارز از کشورهای مختلف دنیا جهت پیوستن به داعش و جبهه النصره و ارتش آزاد و تمامی گروه‌های مسلح دیگر باز کرده است، امروز از ورود نیروهای سعودی نیز استقبال می‌کند. این کشور که برای اولین بار اجازه ورود عناصر داعش و سلاح ها و پول هایی در راستای تقویت آنها را صادر کرد، امروز به نیروها و ارتش‌هایی اجازه ورود می‌دهد که مدعی از بین بردن داعش هستند. اینها اتفاقات بسیار عجیبی هستند که غیر از ترکیه و کشورهای عربی متحد آن در هیچ جای دنیا رخ نمی‌دهد
ارسال نیروهای سعودی و ترکی و خلیجی به سوریه در چارچوب طرح مستحکم آمریکایی انجام شود، طرحی که سناتور لینزی گراهام در کنفرانس مطبوعاتی خود در سپتامبر گذشته از آن پرده برداشت و گفت که آماده سازی ها جهت ورود 100 هزار نیروی مسلح به سوریه برای مبارزه با "دولت اسلامی " انجام می شود که 90 هزار نفر از آنها از دولت‌های عربی تشکیل شده و 10 هزار نفر دیگر آمریکایی و غربی خواهند بود. در آن زمان دولت امارات از زبان انور قرقاش وزیر مشاور در امور خارجی اعلام کرد که این کشور در صورت مطرح شدن درخواستی در چارچوب ائتلاف بین‌المللی از ارسال به نیروها به سوریه استقبال می‌کند.
منابع سعودی پیش بینی می‌کنند که مداخله نظامی از ماه آینده آغاز شود، همچنین بعید نیست که اردن یکی از مناطق ورود به این جنگ در کنار ترکیه باشد، به ویژه اینکه مسافت بین مرزهای اردن و دمشق پایتخت سوریه از 90 کیلومتر بیشتر نیست.
با وجود تمام آن چیزی که مطرح شد پادشاه عربستان تأکید می‌کند که کشورش در امور دیگران دخالت می‌کند و از آنها نیز می‌خواهند که در امور داخلی عربستان دخالت نکنند، در این صورت این مداخله نظامی قریب‌الوقوع و سابقه پنج ساله حمایت از مخالفان مسلح سوریه و تجهیز نظامی و مالی آنها و ایجاد مرکز آنها در شهر ریاض و ورود به جنگ یمن و کشتن 10 هزار نفر از مردم بی‌دفاع این کشور، اگر مداخله نامیده نشود، پس از منظر آنها مداخله واقعی چیست؟
نمی‌دانیم آیا براساس قواعد معروف و شناخته شده نظامی ورود در دو جنگ همزمان ، یکی در یمن و دیگری در سوریه عاقلانه است یا نه؟ این در حالی است که سرنوشت جنگ اول هنوز مشخص نشده است. هنوز معلوم نیست که آیا براساس ادعاهای تبلیغاتی کارشناسان عربستان ، نیروهای سعودی و متحدان آن با پایان این ماه وارد صنعا شده و نیروهای ائتلاف حوثی و عبدالله صالح را شکست می دهند؟ و آیا با موفقیت در این زمینه آنها می‌توانند این شهر را تحت کنترل گرفته و امنیت را برقرار کرده و به جنگ پایان دهند؟ آیا نیروهای سعودی و هواپیماهای عملیات طوفان قاطعیت می‌توانند زمان خالی را برای پیوستن به جبهه‌ای جدید در سوریه به دست آورند؟
بیایید در پاسخ به این سوال شتابزده عمل نکنیم، تا پایان این ماه هنوز 23 روز زمان باقی است. ما منتظر خواهیم ماند، یک ضرب‌المثل محلی می‌گوید آب ها کف ها را از بین می برند. این اراده مبارزاتی در طول شصت سال مبارزه کشورهای عربی بر ضد اشغالگری اسرائیل کجا بود؟
مقامات سعودی در حالتی از انفعال انتقام‌جویانه بی‌سابقه قرار گرفته اند که خطرهای زیادی برای آن ها دارد. بزرگترین این خطرات سقوط در باتلاق جنگی است که خروج از آن مشکل است، اگر بگوییم که ورود در جنگ یمن به عنوان یک کشور فقیر و بی‌چیز که ارتش و هواپیما و توپخانه های متعدد و سامانه‌های دفاع هوایی ندارد، باعث شده 11 ماه سرنوشت جنگ روشن نشود، در این صورت وقتی نیروهای عربستان سعودی با هواپیماهای پیشرفته روسیه و ارتش آموزش دیده سوریه در جنگ‌های چریکی و سنتی مواجه شوند، ارتشی که 5 سال سابقه مبارزه داشته و سلاح‌های پیشرفته روسیه را در اختیار دارد و از حمایت ایران و روسیه و حزب‌الله لبنان برخوردار است، اوضاع چگونه خواهد بود؟
حتی مبارزه واقعی با دولت اسلامی (داعش) نیز برای مقامات عربستان سعودی غافلگیری‌هایی به دنبال خواهد داشت که ممکن است وحشتناک باشد ، دیدگاه‌های ارتش وهابی سعودی همان دیدگاه‌های مبارزان و سرکردگان داعش است، حال باید دید آیا این ارتش با خودش یا فرزندانش مبارزه می‌کند؟ چه اتفاقی خواهد افتاد اگر برخی یگان‌های ارتش از دستور فرماندهی سرپیچی کرده و به صفوف مبارزان داعش بپیوندند؟
توماس فریدمن روزنامه نگار آمریکایی که دو ماه پیش به عربستان سعودی سفر کرده و با محمد بن نایف ولیعهد عربستان و محمد بن سلمان جانشین ولیعهد و وزیر دفاع و حاکم فعلی عربستان سعودی بیش از پنج ساعت دیدار کرد، در اظهاراتی بعد از بازگشت از ریاض که تصاویر آن در سایت روزنامه نیویورک تایمز وجود دارد، گفت: بیشترین چیزی که مسئولان سعودی -که من با آنها دیدار کردم- نگران آن هستند، این است که دولت اسلامی بخواهد به اسرائیل حمله کند. این به معنای فروپاشی ائتلاف سنی است که آنها به دنبال تشکیل آن هستند. در این صورت استراتژی آنها از بین خواهد رفت. وی می‌افزاید: مسئولینی که من با آنها دیدار کردم (محمد بن نایف و محمد بن سلمان) حتی یک بار هم کلمه درگیری عربی-اسرائیلی را مطرح نکردند. آنها از وجود 200 هزار دانش‌آموخته سعودی در دانشگاه‌های آمریکا و اروپا صحبت می‌کردند که سالیانه 20 هزار نفر از آن ها باز می گردند و این می تواند خطری از یک نوع دیگر باشد.
چیزی که ما می‌توانیم از سخنان فریدمن برداشت کنیم این است که وی عربستان سعودی را خطرناک‌تر از ایران می‌داند، چرا که تروریسم وهابی را به دنیا صادر می‌کند. حتی اگر عربستان بخواهد با داعش مبارزه کرده و آن را از بین ببرد، برای حذف تهدیداتی است که این گروه بر ضد عربستان و اسرائیل مطرح می کند.
روزهای آینده روزهای سخت و بسیار خونباری خواهد بود، جنگ فراگیر با تمامی احتمالات وجود دارد و ملت‌های ما از جمله ملت سعودی هزینه‌هایی گران‌تر از خون و ثروت‌های خود و یکپارچگی اراضی‌شان پرداخت خواهند کرد.
اظهارات پادشاه سعودی در زمانی بیان شد که این کشور خود را برای اعزام 150 هزار نظامی به سوریه آماده می‌کند و رزمایش با کشورهای دیگر نظیر مصر و سودان جهت آماده‌سازی برای این مداخله تحت عنوان "رعد شمال" انجام می‌دهد. این کشور همچنین وارد جنگ در یمن شده و انتظار می‌رود که ترکیه به عنوان گذرگاه ورود این نیروها به اراضی سوریه مطرح باشد.
هدف اصلی اعلام شده از این مداخله از بین بردن گروه تروریستی دولت اسلامی (داعش) مطرح شده است، اما هدف واقعی آن که اعلام نشده همان تقویت و پشتیبانی گروه‌های مبارز مسلح سوری در مبارزه برای براندازی دولت دمشق و تغییر موازنه‌های قدرت در اراضی میدانی بعد از پیشروی های گسترده نیروهای ارتش عربی سوریه در حومه شمالی و شرقی حلب و استان درعا در جنوب است که با پشتیبانی هوایی روسیه به دست آمده است.
عربستان در شرایط کنونی با نوعی "هوس" در دو جهت به سرمی‌برد. اول: جلوگیری از هر نوع شکست سیاسی یا معنوی در سوریه و انتقام گرفتن از نظام حاکم این کشور بعد از صرف هزینه های میلیاردی و تلاش های سیاسی و نظامی پنج ساله برای براندازی اسد. دوم: تشکیل ائتلاف‌های سیاسی و نظامی سنی برای مقابله با محور ایران که سوریه یکی از اضلاع اصلی آن است. عربستان سعودی تمامی توانمندی‌های نظامی و مادی خود را در این زمینه تحت هر هزینه مالی یا انسانی به کار گرفته است.
ارسال نیروهای سعودی و ترکی و خلیجی به سوریه در چارچوب طرح مستحکم آمریکایی انجام شود، طرحی که سناتور لینزی گراهام در کنفرانس مطبوعاتی خود در سپتامبر گذشته از آن پرده برداشت و گفت که آماده سازی ها جهت ورود 100 هزار نیروی مسلح به سوریه برای مبارزه با "دولت اسلامی " انجام می شود که 90 هزار نفر از آنها از دولت‌های عربی تشکیل شده و 10 هزار نفر دیگر آمریکایی و غربی خواهند بود. در آن زمان دولت امارات از زبان انور قرقاش وزیر مشاور در امور خارجی اعلام کرد که این کشور در صورت مطرح شدن درخواستی در چارچوب ائتلاف بین‌المللی از ارسال به نیروها به سوریه استقبال می‌کند.
منابع سعودی پیش بینی می‌کنند که مداخله نظامی از ماه آینده آغاز شود، همچنین بعید نیست که اردن یکی از مناطق ورود به این جنگ در کنار ترکیه باشد، به ویژه اینکه مسافت بین مرزهای اردن و دمشق پایتخت سوریه از 90 کیلومتر بیشتر نیست.
نمی‌دانیم آیا براساس قواعد معروف و شناخته شده نظامی ورود در دو جنگ همزمان ، یکی در یمن و دیگری در سوریه عاقلانه است یا نه؟ این در حالی است که سرنوشت جنگ اول هنوز مشخص نشده است. هنوز معلوم نیست که آیا براساس ادعاهای تبلیغاتی کارشناسان عربستان ، نیروهای سعودی و متحدان آن با پایان این ماه وارد صنعا شده و نیروهای ائتلاف حوثی و عبدالله صالح را شکست می دهند؟ و آیا با موفقیت در این زمینه آنها می‌توانند این شهر را تحت کنترل گرفته و امنیت را برقرار کرده و به جنگ پایان دهند؟ آیا نیروهای سعودی و هواپیماهای عملیات طوفان قاطعیت می‌توانند زمان خالی را برای پیوستن به جبهه‌ای جدید در سوریه به دست آورند؟
بیایید در پاسخ به این سوال شتابزده عمل نکنیم، تا پایان این ماه هنوز 23 روز زمان باقی است. ما منتظر خواهیم ماند، یک ضرب‌المثل محلی می‌گوید آب ها کف ها را از بین می برند. این اراده مبارزاتی در طول شصت سال مبارزه کشورهای عربی بر ضد اشغالگری اسرائیل کجا بود؟
حتی مبارزه واقعی با دولت اسلامی (داعش) نیز برای مقامات عربستان سعودی غافلگیری‌هایی به دنبال خواهد داشت که ممکن است وحشتناک باشد ، دیدگاه‌های ارتش وهابی سعودی همان دیدگاه‌های مبارزان و سرکردگان داعش است، حال باید دید آیا این ارتش با خودش یا فرزندانش مبارزه می‌کند؟ چه اتفاقی خواهد افتاد اگر برخی یگان‌های ارتش از دستور فرماندهی سرپیچی کرده و به صفوف مبارزان داعش بپیوندند؟
چیزی که ما می‌توانیم از سخنان فریدمن برداشت کنیم این است که وی عربستان سعودی را خطرناک‌تر از ایران می‌داند، چرا که تروریسم وهابی را به دنیا صادر می‌کند. حتی اگر عربستان بخواهد با داعش مبارزه کرده و آن را از بین ببرد، برای حذف تهدیداتی است که این گروه بر ضد عربستان و اسرائیل مطرح می کند.
روزهای آینده روزهای سخت و بسیار خونباری خواهد بود، جنگ فراگیر با تمامی احتمالات وجود دارد و ملت‌های ما از جمله ملت سعودی هزینه‌هایی گران‌تر از خون و ثروت‌های خود و یکپارچگی اراضی‌شان پرداخت خواهند کرد.