به گزارش مشرق، همکاری مشترک ایران، روسیه و سوریه در چهار ماه گذشته که طی عملیات‌های نظامی بر علیه ترویست‌های تکفیری به اجرا درآمده است، اولین چالش اساسی در راهبرد براندازی آمریکا و حامیان تروریسم در سوریه محسوب شد ولی آنچه در یک هفته گذشته بر چالش قبلی، خسارت استراتژیک را افزوده، پیروزی عملیاتی در محور شمالی حلب و آزادسازی نبل و الزهراء و چند شهرک نزدیک آن است.
این عملیات که ترکیب چهار عنصر، "قدرت آتش برتر و مستمر"، "تاکتیک‌های رزمی و غافلگیری"، "برنامه نظامی هوشمند و هدفدار" و "فرهنگ بسیجی شجاعانه و ریسک‌پذیر است"، محاصره چهارساله در نبل و الزهراء را شکست. پیامدهای این پیروزی عملیاتی از زبان گروههای تروریستی و از زبان مقامات نظامی و سیاسی غربی یکسان است و هر دو بر یک چالش بزرگ و یک خسارت استراتژیک تاکید می‌کنند. یعنی اگر تا قبل از ژنو 3، فقط یک سیر عملیاتی چهارماهه موجب پوک شدن بنیه نظامی تروریستها شده بود و لذا با پیش‌شرط تیم ریاض برای توقف جنگ و عملیات‌های نظامی وارد ژنو شدند، اکنون این یک نیاز تاکتیکی برای تروریستها و یا حامیان آن نیست، بلکه یک درخواست حیاتی است. ادامه عملیات نبل و الزهراء در محورهای شمالی و به سمت تل رفعت، که اکنون رزمندگان مقاومت ارتش سوریه رد حال آزادسازی دیر جمال در حاشیه مناطق کردی و کوهستانی می‌باشند، به دنبال خلق یک معادله جدید در شمال غرب حلب می‌باشد. پیشروی این نیروها، حتی تا شهرک تل رفعت به معنی نزدیک شدن تا 13 کیلومتری مرزهای ترکیه است که از طریق آتش‌بازی مستمر، راه‌های امدادی، تسلیحاتی از ترکیه در باب‌السلام کاملا مسدود می‌شود و ترویست‌های النصره و احرار و اخبار و طیف تکفیری‌های هم‌پیمان با القاعده در این منطقه در شرایط فرسایش تدریجی قرار می‌گیرند. مضافا اینکه بخشی از خدمات متقابل بین داعش و النصره که از مرز باب‌السلام برای انتقال نفت انجام می‌شد نیز تعطیل می‌گردد. تصویر فوق از این جبهه عملیاتی، اگر در کنار جبهه شرق حلب و یا جنوب غربی حلب و دیگر مناطق سوریه قرار گیرند، هم می‌توان به اولویت‌های نظامی و هم اولویت‌های سیاسی ترویست‌ها و حامیان آنها پی برد. این گمانه‌زنی از این جهت مفید است که هم نشست امنیتی مونیخ و رایزنی‌های پیش‌بینی شده برای بررسی شکل و محتوای آتش‌بس در سوریه، پیش روی قرار دارد و هم، بتوانیم واکنش‌های نظامی ترویست‌ها و احتمالا حامیان تروریستها در سوریه را در احتمالات رفتاری در نظر بگیریم.
آنچه بدیهی است اینکه اولویت‌های فوری و حیاتی تروریستها و حامیان آنها برای راه‌حل‌های سیاسی و یا دستور کارهای آن به شدت تاثیر پذیرفته است و اصلی‌ترین خواسته آنها در شرایط فعلی این است که سیر عملیات هوایی و زمینی با سرعت متوقف شوند و این خواسته خود را با پوششی فریبکارانه و با نام اقدامات "بشردوستانه"!! مطرح می‌کنند و به شکل مستقیم و غیرمستقیم، مشروعیت عملیات‌های روسیه و سوریه را زیر سوال می‌برند.
این خواسته تروریستها و حامیان آنها برای نشست مونیخ و یا ژنوهای بعدی به دلیل تنگناهای راهبردی در صحنه میدانی است و با یک تلاش رسانه‌ای گسترده، امید دارند که تروریستها را با نام "میانه رو" نجات دهند. لذا تیم دیپلماسی ایرانی و روسی و سوری که در مونیخ حاضر هستند، به خوبی می‌دانند که هر گونه توقف جنگ علیه تروریستها به معنی فرصت دادن به تروریستها است تا جان جدیدی به دست آورند. پذیرش آتش‌بس صرفا برای گروه‌هایی است که با شاخص‌های میانه روی قابل سنجش هستند و اصلی‌ترین این شاخص‌ها، آن است که اثبات میانه‌روی هر گروه در سوریه، مبارزه و مقابله آنها با تروریستها است. اگر گروهی خود را میانه‌رو معرفی کند ولی هم‌پیمان تروریستها باقی بماند، نمی‌تواند و نباید از مزیت آتش‌بس و با کمک‌های بشردوستانه بهره‌مند شود.
اصلی‌ترین اولویت نظامی حامیان تروریستها در سوریه و در کنار تلاش برای توقف حملات جاری، یافتن روش‌ها و مسیرهایی برای امداد و تسلیحات‌رسانی به تروریستها و روحیه بخشیدن به آنها برای مقاومت بیشتر در مقابل حملات نظامی ارتش سوریه و مقاومت می‌باشد.
اگرچه شعارهای تبلیغاتی- روانی اعزام نیروهای نظامی از عربستان و یا برخی کشورها، در شرایط فعلی عمدتا برای حفظ تروریستها و جلوگیری از فروپاشی آنهاست ولی اشکال و احتمالات مختلف این پدیده جدید را نباید از محاسبات راهبردی خارج کرد. حضور گسترده نظامی چند ملیتی در سوریه، حضور نمادین نظامیان چند ملیتی و یا تلاش برای جایگزین شدن به جای داعش در چند استان و با نام مبارزه با داعش که اشغال سرزمین را برای چانه‌زنی سیاسی تامین می‌کند، نباید از نگاه مقامات نظامی و امنیتی دور بماند و برای هر یک از گمانه‌ها، سناریوهای متناسب را پیش‌بینی کنند.
پذیرش آتش‌بس، صرفا به شکل محدود و موقت و به شرط اثبات شاخص میانه‌روی از سوی گروه‌ها و استمرار داشتن مبارزه و سرکوب تروریستها در مناطق مختلف سوریه، موضوع اصلی برای رایزنی‌های حاشیه نشست مونیخ است، فراتر از آن، یک آتش‌بس گسترده و کامل، یک دام برای حامیان سوریه و یک شانس بزرگ برای تروریستها و حامیان آن است.
