به گزارش مشرق، تیم نفت تهران با شکست 2 بر صفر برابر الجیش قطر در مرحله پلیآف از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد تا به نوعی فصل ناکام این تیم تکمیل شود. شاگردان علیرضا منصوریان برخلاف سالها نتایج درخشان در لیگ برتر، در این فصل آمار بسیاری بدی از خود به جای گذاشتهاند. این تیم در جام حذفی با شکست برابر استقلال در مرحله یک چهارم نهایی از دور رقابتها کنار رفت، در لیگ برتر هم اکنون با 10 امتیاز اختلاف نسبت به استقلال صدرنشین در رتبه هشتم جدول رده بندی قرار دارد و در لیگ قهرمانان هم برخلاف انتظارها در مرحله پلیآف حذف شد تا کابوس این تیم در رقابتهای امسال تکمیل شود.
هرچند نتایج این فصل نفت تهران بسیار دور از انتظار بوده است اما بیتردید دلایل بیشماری وجود دارد که تیم موفق 4 سال گذشته فوتبال ایران به این روز افتاده است و حتی از صعود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا هم باز میماند. در این بین هم مدیران نفت مقصر هستند، هم علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی این تیم و البته سازمان لیگ به دلیل مشکلات مالی که در این فصل برای تمام تیمهای لیگ برتری به وجود آمده است.
منصوریان، بازنده بزرگ
هرچند سرمربی نفت احتمالا شرایط مالی را بهانه میکند تا مشکلات خود را در سایه آن پنهان کند اما چه کسی است که نداند علیرضا منصوریان بزرگترین مقصر نتایج این فصل تیمش است. او بدون درنظر گرفتن شرایط مالی نفت تهران ترجیح داد در نقل و انتقالات پیش فصل ستارههای فوتبال ایران مثل صادقیان، جلال حسین، نانگ، کارلوس سانتوس و مهدی مومنی را جذب کند و همین شد که شرایط مالی نفت تهران به هم ریخت و این باشگاه نتوانست به تعهدات بازیکنان خود عمل کند. با تصمیم اشتباه منصوریان بدترین فصل تاریخ باشگاه نفت در حال رقم خوردن است.
ستارههایی که سوختند
جذب بازیکنان ستاره در نفت تهران باعث شد ستارههای جوان این تیم در نیم فصل اول کمتر دیده شوند. بازیکنی مثل ارسلان مطهری که فصل قبل در بسیاری از بازیها برای نفت تهران در ترکیب ثابت به میدان رفت این فصل کمتر فرصت بازی کردن پیدا کرد یا عباس بوعذار و علی قربانی که تقریبا شبیه همین شرایط را داشتند. در واقع نه ستارههای نفت بازیهای خوبی برای این تیم انجام دادند و نه بازیکنان جوان توانستند روزهای خوب گذشته خود را تکرار کنند. نفت تهران پارسال با اتکا به بازیکنان جوان بهترین نتایج را گرفت اما منصوریان اجازه درخشش مجدد را به آنها نداد.
چرا قنبرزاده مقصر است؟
منصوریان بعد از شکست برابر الجیش قطر سکوت خود را شکست و ادعا کرد که تیمش پیش از بازی پول صرف ناهار نداشته و باشگاه مجبور شده از بازیکنان تیم پول قرض کند. قنبرزاده در سالهایی که نفت تهران از اوضاع مالی خوبی برخوردار بود موفق شد نام خود را به عنوان یک مدیر موفق مطرح کند اما او هم در این فصل نشان داد مدیر خوبی برای هزینه کردن است و در پیدا کردن منابع مالی چندان موفق نیست.
سوء مدیریت در سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال
در این بین هرگز نمیتوان از گناه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در گرفتن حق پخش و تبلیغات محیطی دور زمین به سادگی گذشت. شاید سازمان لیگ در برگزاری منظم بازیها موفق بوده باشد اما در مسائل مالی هرگز نتوانسته موفق عمل کند. در حال حاضر 2 سال است که فوتبال ایران بدون قرارداد حق پخش اداره میشود و سازمان لیگ هم نتوانسته اقدام مثبتی در این باره انجام دهد. همچنین شرکت ایران نوین هم با وجود قرارداد 100 میلیاردی برای این فصل به تعهدات خود عمل نکرده است و شاید اگر این دو قرارداد اجرا میشد، الان باشگاه نفت و باشگاههایی که با مشکلات مالی عدیده روبرو هستند، خیلی از مشکلاتشان حل میشد.
هرچند نتایج این فصل نفت تهران بسیار دور از انتظار بوده است اما بیتردید دلایل بیشماری وجود دارد که تیم موفق 4 سال گذشته فوتبال ایران به این روز افتاده است و حتی از صعود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا هم باز میماند. در این بین هم مدیران نفت مقصر هستند، هم علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی این تیم و البته سازمان لیگ به دلیل مشکلات مالی که در این فصل برای تمام تیمهای لیگ برتری به وجود آمده است.
منصوریان، بازنده بزرگ
هرچند سرمربی نفت احتمالا شرایط مالی را بهانه میکند تا مشکلات خود را در سایه آن پنهان کند اما چه کسی است که نداند علیرضا منصوریان بزرگترین مقصر نتایج این فصل تیمش است. او بدون درنظر گرفتن شرایط مالی نفت تهران ترجیح داد در نقل و انتقالات پیش فصل ستارههای فوتبال ایران مثل صادقیان، جلال حسین، نانگ، کارلوس سانتوس و مهدی مومنی را جذب کند و همین شد که شرایط مالی نفت تهران به هم ریخت و این باشگاه نتوانست به تعهدات بازیکنان خود عمل کند. با تصمیم اشتباه منصوریان بدترین فصل تاریخ باشگاه نفت در حال رقم خوردن است.
ستارههایی که سوختند
جذب بازیکنان ستاره در نفت تهران باعث شد ستارههای جوان این تیم در نیم فصل اول کمتر دیده شوند. بازیکنی مثل ارسلان مطهری که فصل قبل در بسیاری از بازیها برای نفت تهران در ترکیب ثابت به میدان رفت این فصل کمتر فرصت بازی کردن پیدا کرد یا عباس بوعذار و علی قربانی که تقریبا شبیه همین شرایط را داشتند. در واقع نه ستارههای نفت بازیهای خوبی برای این تیم انجام دادند و نه بازیکنان جوان توانستند روزهای خوب گذشته خود را تکرار کنند. نفت تهران پارسال با اتکا به بازیکنان جوان بهترین نتایج را گرفت اما منصوریان اجازه درخشش مجدد را به آنها نداد.
چرا قنبرزاده مقصر است؟
منصوریان بعد از شکست برابر الجیش قطر سکوت خود را شکست و ادعا کرد که تیمش پیش از بازی پول صرف ناهار نداشته و باشگاه مجبور شده از بازیکنان تیم پول قرض کند. قنبرزاده در سالهایی که نفت تهران از اوضاع مالی خوبی برخوردار بود موفق شد نام خود را به عنوان یک مدیر موفق مطرح کند اما او هم در این فصل نشان داد مدیر خوبی برای هزینه کردن است و در پیدا کردن منابع مالی چندان موفق نیست.
سوء مدیریت در سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال
در این بین هرگز نمیتوان از گناه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال در گرفتن حق پخش و تبلیغات محیطی دور زمین به سادگی گذشت. شاید سازمان لیگ در برگزاری منظم بازیها موفق بوده باشد اما در مسائل مالی هرگز نتوانسته موفق عمل کند. در حال حاضر 2 سال است که فوتبال ایران بدون قرارداد حق پخش اداره میشود و سازمان لیگ هم نتوانسته اقدام مثبتی در این باره انجام دهد. همچنین شرکت ایران نوین هم با وجود قرارداد 100 میلیاردی برای این فصل به تعهدات خود عمل نکرده است و شاید اگر این دو قرارداد اجرا میشد، الان باشگاه نفت و باشگاههایی که با مشکلات مالی عدیده روبرو هستند، خیلی از مشکلاتشان حل میشد.