به این افراد اصطلاحا «وکیل» یا «نماینده» (Delegate) و به رأی آن‌ها آرای ایالتی گفته می‌شود. در حزب جمهوری‌خواه اغلب این وکلا، وکلای متعهد هستند، به این معنی که از ابتدا مشخص می‌کنند که در مجمع ملی به چه کسی رأی خواهند داد و مردم بر اساس این تعهد است که آن‌ها را انتخاب می‌کنند. 

اما اگر تا مجمع ملی، یعنی تیر ماه، هیچ یک از نامزدها نتوانند به اکثریت دست یابند، دیگر این قاعده رعایت نمی‌شود و هریک از وکلا می‌توانند فارغ از آنچه در ابتدا وعده کرده‌اند، رأی دهند. در طول تاریخ انتخابات آمریکا، مجامع واسطه‌ای همواره صحنه‌ چانه‌زنی‌های گسترده بوده‌اند و حالا با توجه به مخالفت اغلب سران حزب جمهوری‌خواه با نامزدی ترامپ، بعید نیست که در چنین حالتی، وکلا برای انتخاب فردی جز ترامپ، متحد شوند. 

تد کروز، مارکو روبیو و حتی جان کیسیچ در این حالت تفاوتی با ترامپ نخواهند داشت و هریک ممکن است به عنوان نامزد نهایی حزب انتخاب شوند. 

تبصره‌ای که شاید به نفع ترامپ تمام شود

البته اینجا یک تبصره وجود دارد که اگر پابرجا بماند، می‌تواند شانس ترامپ را برای پیروزی افزایش دهد. بر اساس یکی از بندهای قانون انتخابات درون حزبی جمهوری‌خواهان، تنها افرادی می‌توانند در فهرست نهایی قرار گیرند، که در دستکم 8 ایالت یا منطقه، به اکثریت دست یافته باشند.  

تا اینجای رقابت‌ها، ترامپ در 7 ایالت به اکثریت رسیده، کروز در 4 ایالت و روبیو تنها در یک ایالت. 

اگر اوضاع رقابت‌ها به همین منوال پیش رود، بعید است که روبیوی مورد علاقه متنفذین حزب بتواند به آستانه لازم برای شرکت در مجمع دست یابد. 

سال 2012، همین قانون بود که باعث شد تا «رند پال» از شرکت در رقابت پایانی در مجمع ملی، بازبماند. 

اما همانطور که گفتم، تقریبا هیچ قانون غیرقابل تغییری در فرآیند رقابت‌ها وجود ندارد و منابع نزدیک به سران حزب می‌گویند احتمال دارد که این تبصره تا پیش از مجمع ملی اصلاح و تسهیل شود.

حتی اگر این بند هم اصلاح نشود، احتمال دارد که حامیان مالی حزب روبیو و کیسیچ را متقاعد کنند که تا پایان رقابت‌ها در انتخابات باقی بمانند تا میزان آرای ایالتی بین نامزدها تقسیم شود و ترامپ نتواند تا پیش از مجمع ملی، به اکثریت روشن دست یابد. 

نشانه‌هایی هم وجود دارد که نشان می‌دهد احتمالا همین حالا هم در پشت پرده چنین تصمیمی اتخاذ شده است. روز جمعه روبیو تلویحا به هواداران خود توصیه کرد در ایالت اوهایو، که کیسیچ فرماندار آن است، به کیسیچ رأی دهند تا ترامپ نتواند به آرای ایالتی اوهایو دست یابد. 

احتمال شورش اعضای حزب علیه ترامپ

حتی اگر ترامپ بتواند در ماه‌های باقی مانده تا مجمع ملی، به اکثریت روشن آرای ملی دست یابد، باز هم نمی‌توان با قاطعیت او را نامزد نهایی جمهوری‌خواهان دانست.

گفتیم که وکلا از قبل اعلام می‌کنند که قصد دارند به چه کسی رأی دهند، اما این را هم باید به یاد داشت که این تنها یک وعده شفاهی است و ممکن است وکلا به وعده‌ای که داده‌اند عمل نکنند و به نامزدی جز فردی که به او متعهد شده‌اند رأی دهند.

همیشه یکی از چالش‌های نامزدها در رقابت‌های درون حزبی این بوده که وکلایی را جذب کنند که از وفاداری آن‌ها اطمینان دارند.

اعضای ارشد حزب جمهوری‌خواه امیدوارند که حتی در صورت کسب اکثریت توسط ترامپ در رقابت‌های مقدماتی، وکلای متعهد به او، به وی پشت کرده و با نادیده گرفتن آرای مردمی، به نامزدی جز ترامپ رأی دهند. 

وکلای غیرمتعهدی که می‌توانند بازی را تغییر دهند

غیر از وکلای متعهد که پیشتر در مورد آن‌ها صحبت کردیم، دسته‌ای دیگر از وکلا هم وجود دارند که در حزب جمهوری‌خواه به آن‌ها «وکلای غیر متعهد» (Unbound Delegates) می‌گویند. 

این وکلا که تعداد آن‌ها بیش از 200 نفر است، هیچ تعهدی ندارند و در مجمع ملی می‌توانند به هریک از نامزدهایی که می‌خواهند رأی دهند.

در سه ایالت کلرادو، ویومینگ و داکوتای شمالی، وکلا غیرمتعهد هستند و رأی مردم در این ایالات عملا تأثیری در گزینش نامزد نهایی ندارد. در چند ایالت و منطقه دیگر از جمله لوئیزیانا و اوکلاهاما هم بخشی از وکلا غیرمتعهد هستند. 

اینکه این وکلا قصد دارند به چه کسی رأی دهند تا روز مجمع مشخص نیست و تعداد آن‌ها به حدی هست که بتواند در رقابتی نزدیک، ورق را به ضرر ترامپ برگرداند. 

احتمال ظهور ناگهانی نامزدی جدید در میان جمهوری‌خواهان

در هفته‌های گذشته زمزمه‌هایی هم مطرح شده که در صورت صحت، کل فرآیند انتخابات درون حزبی را بی‌معنی می‌کند: معرفی فردی خارج از دایره نامزدهای کنونی به عنوان کاندید نهایی حزب جمهوری‌خواه.

در صورتی که ترامپ نتواند به اکثریت دست یابد و کار به مجمع واسطه‌ای بکشد، احتمال دارد که جمهوری‌خواهان فردی به جز ترامپ، کروز، روبیو یا کیسیچ را وارد رقابت کنند و پشت سر او متحد شوند. 

جدی‌ترین‌ گزینه‌ای که برای چنین سناریویی مطرح شده، «پال رایان» رئیس محبوب و کاریزماتیک مجلس نمایندگان آمریکا است.

رایان همین چند ماه قبل جایگزین «جان بینر» شد، اما در این مدت از حضور در این سمت ابراز نارضایتی کرده است. بسیاری از رسانه‌ها گزارش کرده‌اند که حامیان مالی حزب به حضور او در رقابت‌های انتخاباتی علاقه‌مند هستند.

میت رامنی که در انتخابات سال 2012 در رقابت با باراک اوباما شکست خورد، دیگر گزینه‌ای است که نامش برای حضور در انتخابات مطرح شده است. 

اگر این اتفاق بیفتد، رامنی در سومین حضور انتخاباتی‌اش حمایت بسیاری از سران حزب را که مخالفتترامپ هستند و کروز را هم یک جمهوری‌خواه واقعی نمی‌دانند، همراه خود خواهد داشت. 

بازگشت جمهوری‌خواهان به دو قرن قبل

اولین بار در سال 1856 بود که نامزد جمهوری‌خواهان در مجمع ملی انتخاب شد. در آن سال‌ها خبری از رقابت‌های ایالتی نبود و این سران حزب بودند که بعد از ساعت‌ها چانه‌زنی و لابی‌گری در اتاق‌های مملو از دود سیگار، نهایتا یک نفر را به عنوان کاندید نهایی معرفی می‌کردند.

حالا بعد از بیش از 150 سال، شاید ظهور پدیده‌ای چون ترامپ دوباره جمهوری‌خواهان را به همان وضعیت بازگرداند. اتفاقی که می‌تواند اعتبار جمهوری‌خواهان را بیش از پیش کاهش دهد و آنطور که ویک هم نوشته، «حزب لینکلن» را به سمت چند پاره شدن پیش ببرد.