مشرق- امام جعفر صادق عليه‌السلام ـ در بيان سفارش‏هاى لقمان عليه‌السلام به پسرش ـ: اى پسرم! مردمِ پيش از تو، براى فرزندانشان سرمايه جمع كردند؛ ولى نه سرمايه باقى مانْد و نه آن كسى كه سرمايه برايش جمع شده بود.
همانا تو بنده‌‏اى اجير شده هستى كه به انجام دادن كارى مأمور شده‌اى و مزدى نيز به تو وعده داده شده است. پس به انجام دادن كارت وفادار باش و مزدت را بگير.

در اين دنيا، همانند گوسفندى مباش كه در زراعت سبزى داخل مى‏‌شود و آن قدر مى‏‌خورد كه چاق مى‏‌گردد و هنگام چاقى‏‌اش كشته مى‌‏شود؛ بلكه دنيا را همانند پلى بر روى رودخانه‏‌اى به شمار آور كه از آن مى‏‌گذرى و آن را رها مى‏‌كنى و تا پايان روزگار، به سوى آن باز نمى‏‌گردى. آن را خراب كن و آبادش نكن؛ زيرا تو مأمور آبادانى آن نيستى.


متن حدیث:

عنه عليه‌السلام: كانَ فيما وَعَظَ بِهِ لُقمانُ ابنَهُ: يا بُنَيَّ، إنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا قَبلَكَ لِأَولادِهِم، فَلَم يَبقَ ما جَمَعوا ولَم يَبقَ مَن جَمَعوا لَهُ ، وإنَّما أنتَ عَبدٌ مُستَأجَرٌ؛ قَد اُمِرتَ بِعَمَلٍ ووُعِدتَ عَلَيهِ أجراً، فَأَوفِ عَمَلَكَ وَاستَوفِ أجرَكَ ، ولا تَكُن في هذِهِ الدُّنيا بِمَنزِلَةِ شاةٍ وَقَعَت في زَرعٍ أخضَرَ، فَأَكَلَت حَتّى سَمِنَت فَكانَ حَتفُها عِندَ سِمَنِها، ولكِنِ اجعَلِ الدُّنيا بِمَنزِلَةِ قَنطَرَةٍ عَلى نَهرٍ جُزتَ عَلَيها وتَرَكتَها ولَم تَرجِع إلَيها آخِرَ الدَّهرِ. أخرِبها ولا تَعمُرها ، فَإِنَّكَ لَم تُؤمَر بِعِمارَتِها.




كافي : ج 2 ص 134 ح 20 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 425