به همین دلیل رئیس جمهوری هم در لبنان وجود ندارد که بخواهد از همتای میهمان خود استقبال رسمی به عمل آورد، اگر چه در این بین نبیه بری رئیس پارلمان لبنان قصد دارد، به عنوان جایگزین رئیس جمهور از این میهمان فرانسوی استقبال کند و استقبال از رئیس جمهوری فرانسه در محوطه مقابل پارلمان لبنان انجام خواهد شد.
فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه قرار است امشب را در بیروت بیتوته کند و تدابیر امنیتی شدیدی هم برای این اقدامت وی در نظر گرفته شده است، و بعد از لبنان رئیس جمهوری فرانسه عازم مصر و اردن خواهد شد، اگر چه دولت فرانسه در بیان علت سفر اولاند به بیروت اعلام کرده است که این سفر نشان دهنده میزان اهمیت لبنان برای فرانسه است، و این سفر بیانگر عمق دوستی و همبستگی فرانسه با ملت و نظام لبنان در این مرحله حساسی است که منطقه اکنون با آن روبه رو است.
با این اوصاف و تعابیر پاریس سفر رئیس جمهوری خود به لبنان را توجیه کرده است و الیزه این سفر را به سفر کاری توصیف کرده است، و از این طریق تلاش کرده تا جدی بودن اهداف این سفر را بیان کند، البته ابراز امیدواری هم شده که این سفر مثمرثمر باشد، بخصوص که اولاند به گفته منابع آگاه فرانسوی قصد دارد در بیروت به سخنان تمام طرف های مقابل گفت‌وگوی خود توجه داشته باشد، خواه رسمی باشند و خواه روحانیون دینی و ملی لبنانی، سیاسی و حزبی.
اما هم اکنون لبنانی ها مطالب بسیاری دارند که می خواهند به رئیس جمهوری فرانسه در زمان حضورش در بیروت اعلام کنند، از بحران مهاجرت آوارگان سوریه به خاک لبنان گرفته تا خطر تروریسم و موضوع خلأ در مسند ریاست جمهوری لبنان، و می خواهند موضوع ارتش لبنان را با میهمان فرانسوی مطرح کنند، چرا که ارتش لبنان در حالی به سلاح نیاز دارد، که بسیاری این سلاح را از این ارتش دریغ می دارند، بخصوص می خواهند به موضوع لغو اهدای سلاح از سوی عربستان سعودی که قرار بود، از انبارهای سلاح فرانسوی اهدا شود، مطالبی را به وی بازگو خواهند کرد، می خواهند بدانند چرا مقصد این محموله های تسلیحاتی از فرانسه به جای بیروت به ریاض تغییر یافته است؟.
تمام این عناوین و پرسش ها به نظر می رسند، اگر مطرح شوند، رئیس جمهوری فرانسه هیچ پاسخی برای آنها در اختیار ندارد، اگر چه به نظر می رسد، وی در سفر به لبنان حامل پیام های مسرت بخش و امیدوار کننده برای لبنان نیست، بلکه در این سفر میهمان فرانسوی بدون هدف مشخص یا ایده های معین به بیروت می آید و حتی پروژه هایی که به راه حلی برای پرونده های درهم پیچیده لبنان باشد، در اختیار ندارد.
شاید یکی از نشانه هایی که دال بر بی محتوی بودن سفر میهمان فرانسوی به بیروت است، آن چیزی است که محمد بلوط خبرنگار السفیر در پاریس به نقل از منابع فرانسوی به آن اشاره کرده است، این منابع بسیار آگاه در خصوص سفر اولاند به السفیر چنین گفته اند، اولاند با توشه و کوله باری از شکست ها و ناکامی ها در عرصه های مختلف بین المللی به بیروت می آید، از سوریه گرفته تا عراق و منطقه خلیج فارس، تا این که به پرونده و موضوع هسته ای ایران می رسیم، علاوه بر تمام این مسائل باید به بار بسیار سنگین تحمل شکست و ناکامی های اولاند در مقابله با تروریسم در کشورش می توان اشاره کرد، این درحالی است که ناکامی‌های اولاند اکنون به حدی رسیده که تروریسم به عمق خاک فرانسه هم توانسته راه یابد.
یکی از خطرناک ترین حملات صورت گرفته در قلب فرانسه از سوی گروه های تروریستی حمله به مجله "شارلی ابدو" بود و پس از آن حمله به پاریس در جمعه خونین است، که سه انفجار همزمان در پایتخت این کشور به وقوع پیوست، و حمله ای که به سالن تاتر باتاکلان روی داد، که در این حملات برخی از عابران پیاده در قلب پاریس آسیب دیدند، و صدها کشته و زخمی برجای ماندند، اما با وجود تمام این توصیفات میزان مشارکت و حضور فرانسه در جنگ ها برای مبارزه با تروریسم بسیار اندک بوده است.
بیش از این هم باید گفت، این سفر در حالی صورت می گیرد، که اولاند در بدترین لحظات ضعف تاریخ سیاسی خود در فرانسه به سر می برد، به گونه ای که در آخرین نظرسنجی به عمل آمده میزان محبوبیت مردمی اولاند به زیر 20 درصد کاهش یافته است، و آخرین مصاحبه تلویزیونی اولاند با ملت که بعد از چند ساعت نظرگیری به عمل آمد، مشخص شد، تنها چیزی در حدود 14 درصد از مردم این سخنان رئیس جمهوری را از تلویزیون پیگیری کرده اند، این در حالی است که نظرسنجی های به عمل آمده نشان می دهد، بیش از 90 درصد شهروندان فرانسوی مایل نیستند، وی بار دیگر و برای دور دوم به عنوان رئیس جمهوری این کشور برگزیده شود.
به همین دلیل باید گفت که فرانسوا اولاند رئیس جمهوری فرانسه اگر هم متعهد به انجام چیزی شود، با این میزان محبوبیت وقت نمی‌کند، به تعهدات خود عمل نماید، علاوه بر این فرانسه از تابستان سال جاری قرار است، وارد گیرو دار انتخابات ریاست جمهوری شود، انتخاباتی که قرار است، در ماه مارس از سال آینده در این کشور برگزار شود و این بدان معنی است که فرانسوا اولاندی که با کمترین محبوبیت مردمی در کشورش روبه رو است، در حالی به لبنان سفر می‌کند، که میزان تاثیرگذاری این سفرش چه در عرصه داخلی و خارجی کمترین تاثیر را دارد.
منابع آگاه فرانسوی در خصوص دولت فرانسه می گویند، دولتی که اداره آن را فرانسوا اولاند برعهده دارد، سیاست مستقل فرانسوی را دنبال نمی‌کند و این سیاست را می‌توان در سیاست این کشور در قبال پرونده یمن و سوریه و عراق و حتی لبنان مشاهده کرد، سیاست کنونی دولت فرانسه سیاست وابستگی و تبعیت از سیاست عربستان سعودی است، به همین دلیل اولاند سیاست خود را در قبال این پرونده‌ها به گونه‌ای تدوین کرده که بیشتر به قراردادهای تجاری امضا شده بین ریاض و پاریس تبعیت دارد.
البته لازم به گفتن است که چنین سیاستی را فرانسه پیش از این با قطر هم در پیش گرفته بود، و در آن دوران سارکوزی قربانی این سیاست ها بود، اما پیروی از سیاست های دیگر کشورها در سیاست خارجی فرانسه در دوران اولاند از قوت بیشتری برخوردار شد، به همین دلیل در دوران ریاست جمهوری فرانسوا اولاند سیاست تابعیت از خط مشی قطر به تابعیت از خط مشی عربستان سعودی تغییر یافت، به همین دلیل مواضع فرانسه در قبال لبنان و دیگر پرونده ها هم بر همین اساس تغییر کرد، و موضع فرانسه همسو با عربستان سعودی شد.
به همین دلیل باید گفت در داخل لبنان خیلی برای این سفر فرانسوا اولاند حساب نشده است، بخصوص که رئیس جمهوری فرانسه هیچ طرح و برنامه ای را دنبال نمی کند، و حتی ایده ای هم برای بهبود اوضاع لبنان در اندیشه ندارد، و از این رو باید گفت برای موضوع تعیین رئیس جمهوری لبنان هم طرحی در اختیار ندارد.
اگر حضور رئیس جمهوری فرانسه در لبنان آن گونه که خود فرانسوی ها مدعی هستند، نشان دهنده میزان توجه پاریس به بیروت است، اما منابع فرانسوی در این باره نتیجه گیری برعکسی داشته اند، چرا که توجه فرانسه به موضوعات لبنان نه به آن صورت تاریخی و مرسوم گذشته است، و حتی به موضوع انتخاب رئیس جمهوری جدید لبنان هم توجه ندارد، یا حتی دیگر توجی هم به برخی از گروه های داخلی لبنان نشان داده نمی شود، بلکه توجه فرانسه به لبنان به نوعی دیگر تغییر یافته است، اکنون توجه فرانسه به موضوع لبنان بیشتر گرایش فرانسوی اروپایی یافته است، یعنی توجه این کشور به لبنان بخاطر فشار موضوع بار آوارگان سوریه به اروپا است.
هم اکنون فرانسوی ها و اروپایی ها به صورت کلی در نگرانی بسر می برند، مبنی بر این امر که هرگونه خلل امنیتی یا بی ثباتی در این کشور می تواند باعث شود، تا لبنان به کانونی برای پنجمین بحران تبدیل شود، بعد از بحران لیبی ، ترکیه ، سوریه و عراق که باعث خروج خیلی از آوارگان به اروپا شده اند، لبنان هم می‌تواند در آستانه چنین بحرانی قرار داشته باشد، و این بدان معنی است که در صورت بی ثباتی در لبنان این کشور خود نیز می‌تواند به عاملی برای صدور آوارگان به غرب و اروپا تبدیل شود.
به گفته منابع آگاه فرانسوی، فرانسوا اولاند رئیسص جمهوری فرانسه هم اکنون هیچ طرح و ایده ای در قبال بحران انتخاب رئیس جمهوری جدید لبنان با خود به همراه ندارد، بعد از آن که در این عرصه نیز طرح های قبلی وی با شکست روبه رو شدند، او سعی داشت از نامزدهای معینی برای این سمت در لبنان جانبداری و حمایت کند، یکی از دلایلی که نشان داد، وی متحمل شکست در این عرصه شده، تلاش های ناکام وی برای کشاندن ایران به موضوع پرونده ریاست جمهوری لبنان است، ایران در برابر این تلاش های اولاند مخالفت جدی از خود نشان داد، و اعلام کرد در مسائل داخلی لبنان دخالت نمی کند، بعد از ان بود، که اولاند برای کاستن از حجم آبروریزی پیش آمده به سرعت با پیشنهاد سعد حریری برای حمایت از نامزدی سلیمان فرنجیه موافقت کرد، آن هم پیش از آن که این طرح در داخل لبنان مورد بررسی قرار گیرد و در داخل لبنان در خصوص این نامزد توافق حاصل شود.
همانگونه که از نظر تعیین تکلیف موضوع ریاست جمهوری لبنان نمی توان به این سفر اولاند حساب کرد، در بخش پرونده تسلیحاتی ارتش لبنان هم نمی توان به سفرش حساب باز کرد، اگر چه هر از جندگاهی موجی از عاطفه و محبت فرانسوی بر آسمان لبنان می وزد، و فرانسوی ها در اندیشه حمایت تسلیحاتی از لبنان غوطه ور می شوند، اما همه خوب می دانیم فرانسه هرگز چنین قصد و نیتی را عملی نخواهد کرد، هر آن چه را که لبنان در این مدت دریافت خواهد کرد، همه وعده ای توخالی هستند، وعده هایی که هرگز جامه عمل به خود نخواهند دید، دقیقا به مانند اوضاعی که در مرحله یورش تروریسم به روستای عرسال شاهد پان بود، یعنی در سال 2014، رئیس جمهوری فرانسه در آن زمان گفت که در کنار ارتش لبنان خواهد بود، از این رو اعلام کردند قصد آنها برای کمک به ارتش لبنان جدی و ضروری است، تا از این طریق برای مقابله با گروه های تروریستی توانمند عمل کند، اما نتیجه چه شد ؟ هنوز این تصمیم در حد جوهری نوشته شده بر روی کاغذ اعتبار دارد، و ارتش لبنان هنوز حتی یک گلوله از این تصمیم فرانسه دریافت نکرده است.
حتی در موضوع هدیه عربستان سعودی به ارتش لبنان هم، همین منابع آگاه فرانسوی افزودند: فرانسه قادر نیست کاری انجام دهد، چرا که بعد از گذشت دو سال از اعلام و تصمیم عربستان سعودی برای هزینه کردن مبلغی برای خرید سلاح برای ارتش لبنان بدون اجازه عربستان سعودی و امضا بر سند تحویل و واگذاری سلاح به ارتش لبنان پاریس قادر نبود در این باره از طرف خودش کمک کند.
از این رو تنها چیزی که در این مدت به دست ارتش لبنان رسید، 49 فروند موشک از نوع میلان ساخت گذشته بود، حتی فرانسه در طول این مدت نتوانست عربستان سعودی را در این باره متقاعد کند. در این باره از تصمیم خود در کمک نکردن به ارتش لبنان منصرف سازد، البته در آن زمان امارات متحده عربی هم 12 فروند بالگرد نظامی از نوع گازیل را به ارتش لبنان تقدیم کرد، و دولت لبنان هم از سال 2007 سعی خود را بر آن داشته تا بتواند از فرانسه موشک های هوا به زمین دریافت کند، آن هم از نوع هوت تا از این طریق بالگردهای اماراتی خود را به این موشک ها مجهز کند، اما از آن زمان تا به امروز دولت فرانسه از تحویل این موشک‌ها سرباز می‌زند.