تصاویری که از این دیدار منتشر شده به طور کاملا غیرمنتظره‌ای نشان می‌دهد، جان کری در برابر پرچم جمهوری اسلامی ایران و ظریف، در برابر پرچم ایالات متحده آمریکا ایستاده‌اند که نکته‌ای ظریف اما قابل توجهی در حوزه دیپلماتیک است.[2]

در عرف دیپلمایتک این‌گونه در کنار پرچم‌های طرف مقابل ایستادن به معنای دوستی و روابط نزدیک میان طرفین است. این درحالی است که اختلافات و دشمنی امریکا علیه کشورمان انکارناپذیر است و ضرورت و وجه پررنگ ملاقات‌های اخیر طرفین نیز به سبب عدم پایبندی طرف آمریکایی به تعهداتش بوده است.

این در شرایطی است که بانک‌های اروپایی دست خود را زیر ساطور آمریکایی‌ها می‌بینند و تراکنش‌های مالی با بانک‌های ایرانی را به دلیل ترس از مجازات‌های سنگین وزارت خزانه‌داری آمریکا انجام نمی‌دهند. همین موضوع باعث شد تا ولی‌الله سیف،‌ رئیس کل بانک مرکزی که پیش از ظریف به ایالات متحده آمریکا سفر کرده بود، به شبکه تلویزیونی بلومبرگ بگوید که « تقریباً هیچ‌چیز از برجام عاید ایران نشده است».[3]

موضوعی که جنجال زیادی در داخل کشور به‌وجود آورد و حامیان دولت برای پاسخگویی به این مطلب ادعا کردند که صحبت‌های سیف مصرف آمریکایی داشته تا طرف مقابل را به اجرای تعهداتش ملزم سازد اما حال دیده می‌شود که وزیر خارجه کشورمان برخلاف ادعای حامیان برجام در نیویورک عمل می‌کند.

رفتار ظریف درحالی که مشکلات و پیچیدگی‌هایی در اجرای برجام به سبب بدعهدی طرف آمریکایی بروز کرده نیز با فضای موجود همخوانی ندارد. این درشرایطی است که رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان در گذشته نیز طبق یک عادت رفتاری غیردپلماتیک به همراه جان کری به گردش شهری رفت که همین موضوع نیز مورد اعتراض بسیاری از کارشناسان سیاسی قرار گرفت.

چراکه درحالی که طرف آمریکایی مشکلات مختلفی به واسطه اعمال تحریم‌های سنگین علیه کشورمان به‌وجود آورده است چنین رفتاری جامعه جهانی را به اشتباه می‌اندازد که رابطه ایران و امریکا حل شده و کشورمان تسلیم رفتار غلط آمریکایی‌ها شده است که این با موضع مقتدرانه جمهوری اسلامی ایران تناقضی آشکار دارد و بعضا باعث ناامیدی جریان‌های بین‌المللی و مردم کشورهای اسلامی که به انقلاب اسلامی ایران دلبسته‌اند، می‌شود.

این نوع رفتارها و عادت‌های سیاسی که ظریف را در تله آمریکایی‌ها می‌اندازد، در موضوع دست دادن باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا در سازمان ملل نیز تکرار شد.

موضوعی که هفته‌ها قبل پیش از وقوع حادثه به طور مرموزی توسط رسانه‌های امریکایی و اصلاح‌طلب داخلی تحت عنوان «دیپلماسی اتفاقی در مجمع عمومی سازمان ملل» در مورد حسن روحانی رئیس‌جمهور کشورمان گمانه‌زنی می‌شد اما این‌بار نیز محمد جواد ظریف در تله آمریکایی‌ها به دام افتاد و موضوع دست دادن وی با رئیس‌جمهور آمریکا در رسانه‌های مختلف جهان انعکاس یافت.

موضوعی که در رابطه امریکا با کشوری مانند کوبا به‌وجود آمد و در این رابطه طوری وانمود شد که کوبا در مقابل لیبرالیسم آمریکایی سر تسلیم فرود آورده است اما برادران کاسترو تصریح کردند که این کشور به «اصلاحات نئولیبرالیستی» نیازی ندارد و رائول کاسترو نیز در پایان نشست خبری با «مچ‌گیری» از اوباما، اجازه نداد رئیس جمهور آمریکا وی را در آغوش بگیرد.