وی حجت الاسلام کبیر ادامه داد: اما متاسفانه مشکل اینجاست نهادهایی که باید متکفل آماده سازی و انتشار و صدور این آموزه های عرفانی باشند، بر سر این موضوع سرمایه گذاری نکرده و گام در صحنه نمی گذارند؛ به طور مثال ما در بحث های فقهی و تفسیری به خوبی رشد کرده و پیش آمده ایم اما در بحث آموزه های عرفانی و عرفان متاله و حکمت متعالیه صدرایی سرمایه گذاری مناسب و درخور توجهی نداشته ایم.
مولف کتاب "بنیاد حکمت برتر" نهادها و مراکزی همچون حوزه، دانشگاه، سازمان تبلیغات اسلامی، صدا و سیما و ... را در این زمینه مسوول و کم کار دانست و گفت: مثلا در حوزه های علمیه ما تنها سه درصد آموزه های عرفانی اسلامی تدریس می شود و بیش از 80 درصد آموزش ها، به تدریس فقه و اصول و ادبیات عرب است یا صدا و سیما کمتر به این مساله بها می دهد و از مسائل عرفانی ناب و علوی غافل مانده است.
این استاد عرفان و فلسفه افزود: همچنین در دانشگاه ها شاید تنها بین 10 تا 15 درصد تدریس و توجه به آموزه های عرفانی البته آن هم به صورت ناقص لحاظ می شود اما بیش از 80 درصد تدریس و توجه به آموزه های غیرعرفانی اختصاص یافته است که این موضوع جای اظهار تاسف دارد.
عضو هیئت علمی فلسفه دانشگاه تهران اضافه کرد: این در حالی است که پتانسیل عرفان در اسلام در درجه ای بالا قرار دارد و می توان این آموزه های خام را در قالب تولیداتی همچون فیلم سینمایی، هنر و ... که زبانی جذاب برای تمامی اقشار جامعه به ویژه جوان ها است، ارائه داد و ترویج کرد.
حجت الاسلام کبیر تجربه استقبال و اقبال مردم به ویژه جوانان را از ساخت فیلم ها و سریال هایی همچون یوسف پیامبر، مردان آنجلس و مختارنامه را در این زمینه یادآور شد و گفت: این تولیدات و استقبال از آن ها نشان داد مردم تشنه دریافت حقایق و عرفان الهی و اسلامی هستند اما جای آن را خالی می بینند بنابراین نهادهای متولی به ویژه صدا و سیما می توانند از این کانال وارد شده و آموزه های عرفانی را در قالب هنر به جامعه ارائه کنند تا مورد اقبال عمومی قرار بگیرد.
وی با اشاره به منابع موجود در این زمینه بیان کرد: برای مثال ما عرفان امام خمینی (ره)، صحیفه سجادیه، مولوی، ابن عربی، سید حیدر آملی، عطار، سنایی، حافظ و ... داریم اما کجا دیده و مشاهده کرده ایم که این منابع اصیل و خام به صورت تولیداتی جذاب آماده شود و در اختیار جوانان قرار بگیرد؟!
مولف کتاب "دین پژوهی فلسفی" با اظهار تاسف از این که امروز در کشورهایی همچون آلمان، سوییس و سوئد عرفان ناب اسلامی تدریس می شود اما ما از آن غافل هستیم، گفت: چرا باید عرفان فوق العاده خود را ندید بگیریم و در پی کسب همین عرفانی که در اختیار ماست از دانشگاه های خارج از کشور باشیم!
وی ادامه داد: آموزه های عرفانی ما به اندازه ناب و خالص و درخور توجه است که هانری کُربَن فیلسوف فرانسوی با اشاره به عرفان سید حیدر آملی بیان می کند عرفان سید حیدر غنی ترین عرفان شیعه است که مخفی و متروک مانده است! از سوی دیگر در دانشگاه آکسفورد انگلستان ده ها واحد درسی در خصوص عرفان اسلامی تدریس می شود اما حوزه ها و دانشگاه های ما تنها بین 3 تا 15 درصد آموزه های خود را به این امر اختصاص داده اند و این جای تعجب دارد.
عضو هیئت علمی فلسفه دانشگاه تهران در پایان تاکید کرد: وقتی ما صحنه را خالی گذاشته و برای افراد جامعه به ویژه جوان ها دستاورد و تولیدات جذاب عرفانی نداریم، این مساله موجب می شود آن ها به سراغ عرفان های کاذب همچون عرفان سرخپوستی، حلقه، کیهانی و ... رفته و زمینه انحراف آن ها فراهم شود؛ بنابراین ما به هنر و عشق در این زمینه نیاز داریم و نباید از این امر غافل بمانیم.