این تفاهمنامه كه رسما با عنوان «معاهده پاریس» شناخته میشود، توسط بیش از ۱۶۵ كشور امضا شد كه بالاترین تعداد كشورهای گرد هم آمده برای یک تفاهمنامه بینالمللی هم بود. این مسأله باعث امیدواری میشود كه به زودی شاهد تغییراتی باشیم. با این حال دیكاپریو هشدار داد كه امضای این معاهده كافی نیست و باید اعمال قاطعی صورت بگیرند تا جلوی تغییرات اقلیمی گرفته شود.
او به رهبران و نمایندگان حاضر در تالار گردهمایی سازمان ملل گفت: سیارهمان نجاتپذیر نیست مگر اینكه ما سوختهای فسیلی را در زمین و جایی كه به آن تعلق دارند رها كنیم و یک تحول، یک تغییر بزرگ همین الان لازم است، تغییری كه باعث به وجود آمدن یک آگاهی جمعی شود، یک تحول جمعی بشریت كه علت شكلگیری و الهامبخش آن هم باید حسی از ضرورت از سوی تمام شما باشد.
او ادامه داد: ما میتوانیم امروز به یكدیگر تبریک بگوییم اما اگر شما به كشورهایتان بازگردید و نتوانید فراتر از تعهدات این معاهده تاریخی بروید، هیچ معنیای نخواهد داشت. حالا وقت عمل شجاعانه و بیسابقه است. دوستان من، به نمایندگان اطراف خود نگاه كنید، وقتش شده كه از یكدیگر بپرسید: تو در كدام سمت از تاریخ قرار خواهی گرفت؟
حدود ۶۰ رهبر دولتی در مراسم امضای معاهده حضور داشتند. ركورد قبلی امضاهای ثبتشده در روز اول گردهمایی سازمان ملل در سال ۱۹۸۲ و وقتی به ثبت رسید كه ۱۱۹ كشور كنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها را امضا كردند.
دیكاپریو گفت: دیگر وقتش شده كه اعلام كنیم حرفی نخواهد بود، بهانهای وجود نخواهد داشت، مطالعه ۱۰ سالهای شكل نخواهد گرفت، دیگر اجازه نمیدهیم كمپانیهای سوختهای فسیلی نشانهها و سیاستهایی را كه روی آینده ما تاثیر میگذارند، دیكته كنند. این بدنهای است كه میتواند كاری را كه مورد نیاز است انجام دهد. تمام شماهایی كه در این تالار نشستهاید، حالا دنیا دارد تماشا میكند. یا نسلهای آینده شما را مورد تحسین قرار میدهند یا از شما بدگویی خواهند كرد.
هنوز بسیاری از دولتها برای تایید این معاهده نیاز به رایهای پارلمانی دارند. این معاهده تنها زمانی عملی خواهد شد كه حداقل ۵۵ كشور كه نماینده ۵۵ درصد از گازهای گلخانهای تولیدشده به دست انسان هستند، آن را به تصویب برسانند. چین و ایالات متحده كه بزرگترین تولیدكنندگان گازهای گلخانهای جهان هستند، روی هم رفته ۳۸ درصد از میزان گازهای تولیدشده را تشكیل میدهند. دو كشور بعدی هم روسیه و هندوستان هستند.