همچنین خانوار بدون فرد باسواد 13.6 درصد از کل خانوار نمونه بوده‌اند و خانوار دو نفر باسواد با 24.5 درصد بیشترین سهم را در خانواده‌های نمونه داشته‌اند.
همچنین متوسط تعداد افراد شاغل خانواده‌های نمونه 1.1 درصد و متوسط تعداد افراد دارای درآمد 1.4 نفر بوده‌اند. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم 53 درصد از کل خانوارهای نمونه بیشترین و خانوارهای دارای پنج نفر شاغل و بیشتر با 0.6 درصد کمترین خانوارهای نمونه و خانوار بدون فرد شاغل 21.9 درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده‌اند.
براساس اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران اغلب خانوار روستایی که دارای سرپرست شاغل بوده‌اند در گروه شغلی کارکنان ماهر جنگلداری و ماهیگیری قرار می‌گیرند. بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می‌دهد که 33.3 درصد سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، 14 درصد در بخش «ساختمان»، 6.9 درصد در بخش «حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات» 5.4 در بخش «صنعت»، 5.2 در بخش «عمده‌فروشی، خرده‌فروشی، تعمیر وسائل نقلیه موتوری و موتورسیلکت و کالاهای شخصی و خانگی» 1.3 درصد در بخش «اداره امور عمومی دفاع و تامین اجتماعی» و 5.6 درصد در «سایر بخش‌ها»، به کار اشتغال داشته‌اند.
همچنین نتایج نشان می‌دهد که در بین خانوار روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارهای نمونه «کارکن مستقل» و پس از آن «حقوق‌بگیر بخش خصوصی»، است. همچنین بررسی سطح سواد خانوار روستایی نشان می‌دهد 35.8 درصد خانوار نمونه دارای سرپرست بی‌سواد هستند. خانوار با سرپرست سطح سواد لیسانس و فوق‌لیسانس 0.2 درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می‌دهند.
همچنین براساس نتایج این طرح در سال 1393 متوسط هزینه سالانه خانوار روستایی برابر با 13 میلیون و 852 هزار تومان بوده است که از این مقدار 41.2 درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی، 58.8 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال 1392 در حدود 7 درصد افزایش یافته است.
هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوار 1.7 درصد و هزینه‌های غیرخوراکی 11 درصد افزایش یافته است. در سال 1393 هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوار روستایی برابر با پنج میلیون و 703 هزار تومان بوده است که در مقایسه با سال 1392 به میزان 1.7 درصد افزایش یافته است.
در سال 1393 متوسط هزینه‌های غیرخوراکی یک خانوار روستایی برابر با هشت میلیون و 49 هزار تومان بوده است که نسبت به سال 1392 افزایش 11 درصدی داشته است.
هزینه مسکن نیز با سهم 29 درصدی از کل هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم را در هزینه‌های غیر خوراکی خانوار به خود اختصاص داشته است.
همچنین سهم هزینه حمل‌ونقل و ارتباطات 19.7 درصد، بهداشت و درمان 14.4 درصد، کالاها و خدمات متفرقه 13.8 درصد، پوشاک و کفش 10 درصد، لوازم و اثاث و خدمات منزل 9.8 درصد و تفریحات و سرگرمی 3.7 درصد بوده است.
براساس نتایج به دست آمده متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی در سال 1393 برابر با 13 میلیون و 510 هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل 14.8 درصد افزایش داشته است.
بررسی منابع تامین درآمد خانوار روستایی نشان می‌دهد که 39.7 درصد از منابع درآمدی متفرقه، 30.7 درصد از منابع درآمدی از مشاغل آزاد، کشاورزی و غیرکشاورزی و 29.6 درصد از درآمد افراد از مشاغل حقوق‌بگیر به دست آمده است.
همچنین در زمینه هزینه‌های سالانه خانوار روستایی در کشور، روستاییان استان چهار محال بختیاری با 18 میلیون و 602 هزار تومان بیشترین هزینه سالانه را در سال 1393، در میان استانهای کشور صرف کرده‌اند و روستاییان سیستان و بلوچستان با صرف هزینه 7 میلیون و 504 هزار تومان کمترین هزینه را در میان روستاییان کشور صرف کرده‌اند.
همچنین بر اساس نتایج به دست آمده روستاییان استان تهران با کسب درآمد سالانه 19 میلیون و 717 هزار تومان بیشتریت درآمد سالیانه را در میان روستاییان کشور و روستاییان سیسان و بلوچستان با درآمد سالیانه شش میلیون و 999 هزار تومان کمترین درآمد سالیانه خانوار روستایی را به خود اختصاص داده‌اند.