با این مقدمه کوتاه، به سراغ یکی از نابهنجاری‌های جامعه می‌رویم که از قضا این روزها بازارش داغ داغ است.
*از هر حرفه و سن و قشری هم مشتری دارد
یکی بخت‌گشایی می‌کند و آن یکی جن‌زدگی و نازایی را درمان، یکی با چند فوت، محبت زن را در دل شوهرش می‌اندازد و آن دیگری جوانی را کارمند می‌کند..
زن و مرد هم نمی‌شناسد و از هر حرفه و سن و قشری هم مشتری دارد.
این معضل اجتماعی که دور از توجه مسؤولان امر، به حرفه و شغل تبدیل شده مختص زمان و مکان خاصی نیست و اصلا کاری به تکنولوژی و زندگی ماشینی هم ندارد، گویی با پیشرفت تکنولوژی، این معضل نیز پیشرفته‌تر و فن و فنون آن نیز بیشتر می‌شود.
رمالان و یا به اصطلاح عامیانه‌تر فالگیرها از درماندگی ، ساده‌لوحی و سست اعتقادی برخی از مردم استفاده کرده و برای خود جایگاهی ساخته و از این رهگذر به اهداف خود دست پیدا کنند.
*خانه برخی از رمالان از مطب دکتر نیز شلوغ‌تر است
این روزها کار به جایی رسیده است که به صورت علنی و در روز روشن کارت‌های ویزیت تبلیغاتی تهیه و در شهر بین مردم پخش می‌کنند و اگر بگوییم در حال حاضر خانه برخی از رمالان از مطب دکتر نیز شلوغ‌تر است سخنی بیهوده نگفته‌ایم.
عده‌ای هم در گوشه و کنار شهرمان می‌نشینند و زندگی و آینده مردم را از خطوط کف دست‌های‌شان رقم می‌زنند و گاهی برای رمالی، فرسنگ‌ها راه از جنوب به شمال سفر می‌کنند.
این گونه که از شواهد بر می‌آید، در حال حاضر کمتر دستگاه و ارگانی بر فعالیت‌های دعانویسان نظارت دارد و از کار آنها جلوگیری می‌کند و همین امر باعث شده تا عملکرد این دسته از افراد سودجو به سمت خرافه‌پرستی سوق داده شده و منبع درآمدی مطمئن برای‌شان به‌وجود آورد.
*بهترین راه برآورده شدن حاجت، متوسل شدن خداوند است
کارشناسان مذهبی و آگاهان این قضیه، معتقدند سست ایمانی، ساده‌لوحی و انواع آسیب های اجتماعی و شخصیتی از مهم ترین دلایل رجوع مردم به این افراد است و این در حالی است که رجوع به رمالان در سنت و سیره پیامبر(ص) و امامان (ع) نبوده و بزرگان دین هیچگونه توصیه‌ای در این باره ندارند و بهترین راه برآورده شدن حاجت را متوسل شدن به ذات اقدس‌الهی می‌دانند.
* رسالت رسانه‌ها در بیداری مردم و جامعه
شاید این معضل هنوز به زنگ خطر تبدیل نشده است اما باید به مردم آگاهی لازم داده شود و در کنار آگاه‌سازی مردم باید برنامه‌ریزی درستی از سوی مسئولان ذیربط انجام شود و نیز قوانین هم باید در مقابل این گونه جرایم بازدارنده باشند تا تعداد افرادی که براثر ناآگاهی و ساده‌اندیشی در سایه این پدیده اجتماعی آسیب می‌بینند کم شوند و تا زمانی که متولیان امور فرهنگی و مسؤولان این شهر و کشور دراین زمینه فرهنگ‌سازی نکنند همچنان شاهد رشد قارچ‌گونه و ابداع شیوه‌های جدید رمالان برای کلاهبرداری و سوءاستفاده از اعتماد افراد ساده‌دل و ساده‌لوح خواهیم بود.
در این راه، رسانه‌های جمعی همچون صداوسیما، سایت‌های خبری و روزنامه‌ها نیز می‌توانند گوشه‌ای از کار را بردارند و با پرداختن به زندگی افراد فریب‌خورده و مال‌باخته توسط رمالان، در قالب مستندهای تلویزیونی، سریال و گزارش از پیشرفت کار این افراد سودجوء کاسته و باعث بیداری مردم و جامعه شوند.