به گزارش مشرق، مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: فرق ما با انبیا و اوصیا علیهم‌السلام در یک مطلب است و آن اینکه ما بالوجدان متوجه خیر و متحذّر از شر نیستیم، ولی آنها عینک‌شان و دید بصیرت‌شان یک چیز را خیر و خلافش را شر می‌بیند، ولی ما هر روز خیر و شری داریم و اشتباهات ما عمدی است و سهوی نیست. آنها تشخیص داده‌اند خیر مطلق یک چیز است که از هر خیری خیر است و از هر خیری خوب‌تر است. مطلب را تشخیص داده‌اند و لذا به سرچشمه متوسل می‌شوند، ولی ما که ایمان قوی نداریم؛ «بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم».(1)

1-دیوان حافظ، با تصحیح قدسی، غزل 388، ص 289.
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 73
محمد حسین رخشاد