طبیعتا هر مجلسی نقاط قوتی دارد و در کنار این قوت‌ها ممکن است نقاط ضعفی هم داشته باشد و مجلس نهم هم از این قاعده مستثنی نیست ولی در مجموع، مجلس نهم از هماهنگی و انسجام خوبی چه در صحن علنی و چه در هیات‌رئیسه برخوردار بود؛ در این دوره، ضمن این‌که نظرات و دیدگاه‌های مختلف توسط گروه‌ها و جریانات مطرح می‌شد ولی کلیت مصالح نظام و منافع ملی، مدنظر نمایندگان بود و مجلس در یک تعامل مثبت با دولت، ضمن این‌که از حقوق خود عقب‌نشینی نکرد در جاهایی هم که لازم بود، به دفاع و حمایت از عملکرد دولت پرداخت.
همچنین نگاه مجلس نهم به مسائل کلان کشور و منافع ملی در وضع قوانین، نگاهی واقع‌بینانه بود که از جمله آنها می‌توان به بحث برجام و مسائل بین‌المللی و موضع محکم و قوی مجلس نهم در مقابل آمریکا اشاره کرد و در دیدارهایی که نمایندگان با رهبر معظم انقلاب داشتند این محور یعنی استکبارستیزی و عملکرد مجلس در عرصه سیاست خارجی مورد تائید معظم له قرار می‌گرفت.
در این دوره، مجلس شورای اسلامی از نظر نظارتی هم عملکرد نسبتا قابل دفاعی داشت و گرچه ما همیشه در حوزه نظارت ضعف داشته‌ایم ولی در مجموع این مجلس در حوزه نظارتی، نسبتا منطقی و عقلانی عمل کرد. اما مجلس نهم در کنار نقاط قوت، طبیعتا نقاط ضعفی هم داشت که از جمله آنها می‌توان به برخی حاشیه‌ها در دولت گذشته اشاره کرد که بازتاب‌های مناسبی در جامعه نداشت و اگر از آنها جلوگیری می‌شد بهتر بود.
در بحث‌های نظارتی هم گرچه همان‌طور که اشاره شد عملکرد نمایندگان نسبت به دوره‌های قبل، قابل دفاع بود اما در جاهایی باید نظارت مجلس با قوت بیشتری اعمال می‌شد تا در بحث مفاسد اقتصادی از گستردگی این مسائل کاسته می‌شد. البته بخشی از این مشکلات به بخش‌های اجرایی و اقتصادی کشور برمی‌گشت اما مجلس هم می‌توانست با هشدارهای بموقع، جلوی این مسائل را بگیرد.
در حوزه سیاسی نیز شاهد افراط و تفریط‌هایی بودیم و با وجود این‌که به‌صورت کلان تعاملات خوبی میان مجلس و دستگاه‌های اجرایی و قضایی بود ولی گاهی در برخی مسائل، دیدگاه‌های سیاسی که در مجموعه فراکسیون‌های مجلس وجود داشت به بدنه راه می‌یافت و برخی نمایندگان گاهی وارد مقولاتی می‌شدند که چندان مناسب نبود.
البته در مجموع باید گفت خیلی از این مسائل، طبیعت کار سیاسی است و در کل عملکرد مجلس نهم عملکردی قابل دفاع بود.