به گزارش مشرق، کیهان در بخش اخبار ویژه خود نوشت:

سوء قصد ادعایی زنجیره‌ای‌ها دروغ از آب درآمد

ادعای نشریات زنجیره‌ای درباره سوء قصد و ترور برادر میرحسین موسوی دروغ از آب درآمد.
نشریات اجاره‌ای مدعی اصلاح‌طلبی چند هفته پیش در تیتر و عکس‌های اول خود مدعی سوء قصد و ترور علیه میرمحمود موسوی شده و حتی تلاش کرده بودند مقامات وزارت کشور و استانداری تهران را نیز وارد بازی کثیف خود کنند.

اما میرمحمود موسوی ضمن رد سیاسی- امنیتی بودن حادثه پیش آمده برای وی، به سایت جماران گفت: طرح بعضی مطالب در رسانه‌ها و سایت‌های مجازی مبنی براینکه این قضیه سیاسی- امنیتی بوده، این برداشت را ایجاد کرد که من این مطالب را اظهار کرده‌ام. نه خیر. از روز حادثه تا به امروز هیچ مصاحبه و مطلبی در این زمینه نداشته‌ام و به هیچ رسانه‌ای هم نگفته‌ام که این حادثه سیاسی- امنیتی بوده است.

وی افزود: در شب حادثه نیز نیروی انتظامی در محل حضور پیدا کرد و همراهی خوبی داشت و من را به بیمارستان راهنمایی کرد و در خاتمه هم از آنان تشکر کردم. براساس پیگیری‌های به عمل آمده نیز موضوع، سوء تفاهم بوده است.

وکیلی: عارف دیگر نامزد ریاست مجلس نمی‌شود

نماینده تهران گفت عارف دیگر برای ریاست مجلس نامزد نمی‌شود.

محمدعلی وکیلی گفت: با توجه به نتایج به دست آمده، آقای عارف دیگر برای انتخاب هیئت رئیسه دائم نامزد نخواهد شد.

وی ادامه داد: به جز عارف دیگر اصلاح‌طلبان در انتخابات هیئت رئیسه دائم شرکت می‌کنند.

وکیلی در گفت‌وگو با عصر ایران تصریح کرد: در انتخابات هیئت رئیسه احتمالا علی مطهری جای دهقان و بنده‌ جای امیر‌آبادی را خواهیم گرفت(!) و اصلاح‌طلبان بیشتری در هیئت رئیسه حضور خواهند داشت.

یادآور می‌شود عارف در انتخابات ریاست مجلس 103 رأی آورد و این در حالی است که علی لاریجانی حائز 173 رأی نمایندگان شد.

در همین حال مصطفی کواکبیان دیگر نماینده اصلاح‌طلب به ایسنا گفت: واقعیت این است که 50-40 نفر از دوستانی که با ما عکس یادگاری می‌گرفتند، رفتند و زنبیل‌شان را جای دیگری گذاشتند.

از دست رفتن امید و نگرانی درباره ریزش بیشتر افراطیون

یک روزنامه زنجیره‌ای خواستار بازگرداندن امید به اردوگاه اصلاح‌طلبان شد.

آفتاب یزد نوشت: اصولگراها از طرفداران به مراتب ثابت‌تری به نسبت اصلاح طلبان برخوردار هستند که این ویژگی‌ حیات سیاسی و کنش‌های فکری- اجتماعی اصلاح طلبان را با مخاطره بیشتری همراه می‌سازد و از این رو نیازمند تأملی هدفمند و کارشناسانه از سوی احزاب و بزرگان اصلاح طلب است.

جریان اصلاح‌طلبی در شرایط حاضر به اجبار یا براساس یک راهکار یا استراتژی، بخشی از هویت خود را به دلیل فاصله گرفتن از برخی نیازها و خواسته‌های طرفدارانش و همراه شدن با جریان‌های نزدیک سابقا دور برای وصل شدن و اتخاذ رویکردی معطوف به قدرت، از دست داده است؛ اتفاقی که اگر بیش از حد ادامه یابد در کوتاه مدت می‌تواند نوآوری‌‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی آنها را با چالش مواجه کند، شرایط را برای نفوذ و تأثیرگذاری نیروهای غیرهمسو ایجاد کند و جریان اصلاح‌طلبی را با مصلحت‌اندیشی‌های منفعت‌طلبانه برخی از نیروهای تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز از درون استحاله نماید. در بلندمدت هم موجبات هضم آرام اندیشه و هدف آنان را در بازی‌های فرسایشی قدرت فراهم آورد. با این روند بیم آن می‌رود که با مخدوش شدن هویت متشخص اصلاحات، استراتژی‌های اتخاذ شده که غالبا غیرجذاب، دمده و فاقد خلاقیت و نوآوری است بخش سرنوشت‌ساز سرمایه اجتماعی مجموعه اصلاح‌طلبی را دلزده و طرد نماید.

این روزنامه می‌افزاید: بی‌توجهی به خواست طرفداران اجتماعی اصلاحات، مصلحت‌طلبی‌های آسیب‌رسان به هویت اصلاح طلبی، کوتاه‌آمدن‌های پیاپی در تقابل‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و بهره گرفتن از نیروهای بیش از حد محافظه‌کار و کم‌دغدغه در این زمینه خطری جدی برای اصلاح طلبان و نزدیکان سیاسی آنها به نظر می‌رسد که می‌تواند با مأیوس نمودن حامیان اجتماعی، مخدوش شدن غرور سیاسی- اجتماعی آنها و تهی شدن جریان از رویکردهای خلاق و افق‌های فکری- رفتاری نو و هماهنگ با خواسته‌های متنوع مردم، فعالیت سیاسی آنها را به ويژه در انتخابات مختلف از جمله انتخابات ریاست جمهوری آینده با چالش مواجه گرداند.

در حال حاضر اما احساس می‌شود بی‌توجهی به خواست بخش سرنوشت سازی از مردم که برآورده شدن مطالباتشان را در جریان اصلاح‌طلبی دیده‌اند به همراه کوتاه آمدن و دست‌زدن به یک معامله مصلحتی- منفعتی در مورد عدم پافشاری بر ریاست دکتر عارف می‌تواند ضمن خدشه ‌وارد شدن مجدد به هویت اصلاح‌طلبی و غرور سیاسی- اجتماعی طرفدارانش، احساس یک شکست استراتژیک و سازماندهی شده از سوی رقیب را در بدنه اصلاح‌طلبی کشور ایجاد کند.

این احساس به حتم ریزش بخش دیگری از سرمایه اجتماعی این جریان را به همراه خواهد داشت.

اتفاقی که در فرصت باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری 96، احزاب اصلاح طلب به ویژه با شرایط اقتصادی و سیاسی امروز، نخواهند توانست به راحتی جبران نمایند.

سه شد... فتیله را بکشید پایین!

نشریات زنجیره‌ای با پیش‌بینی ناکامی اصلاح‌طلبان در انتخابات هیئت رئیسه مجلس، دیروز ریل خود را عوض کردند و این موضوع را به بوته فراموشی سپردند!

در حالی که این روزنامه‌ها تا چند روز پیش دم از پیروزی در انتخابات و ریاست عارف با 168 رای می‌زدند، دیروز (یک روز مانده به انتخابات هیئت رئیسه) خط این روزنامه‌ها به طور هماهنگ عوض شد. روزنامه‌های مذکور با انتشار یکنواخت تصور حضور هاشمی، روحانی و سیدحسن خمینی در مجلس تیترهای مشترکی از این قبیل را انتخاب کرده‌اند:
- هفت صبح: مجلس میانه‌روها
- شهروند: مجلس دهم؛ پایان تندروی‌، آغاز اعتدال
- فرهیختگان: تشکیل مجلس میانه‌روها
- اعتماد: معماران مجلس اعتدال در روز افتتاح
- آفتاب یزد: پایان روزهای ملال‌آور
- شرق: زنگ امید در بهارستان

به نظر می‌رسد این قبیل تیترها برای تشفی خاطر و روان درمانی مخاطبان از همه جا بی‌خبر است که پس از چند ماه لغزخوانی و لاف پیروزی مدعیان اصلاح‌‌طلبان، اکنون تعلق 9 کرسی از 12 کرسی هیئت رئیسه به اصولگرایان را مشاهده می‌کنند. عارف در وزن‌کشی دیروز و در مقابل 173 رای لاریجانی، بیش از 103 رای کسب نکرد و از ریاست هیئت رئیسه موقت بازماند.
افراطیون اصرار داشتند ابقای لاریجانی در ریاست را محافظه‌کاری و انتخاب عارف را تغییر جا بزنند اما آنچه معلوم است آنها کمترین موفقیتی به دست نیاورده‌اند ضمن اینکه همین طیف پیش از این عارف را اصلاح‌طلب بدلی توصیف می‌کردند.

گسترش نگرانی حامیان دولت از تشدید رکود در پسابرجام

عملکرد ناموفق دولت در زمینه اقتصادی، محافل اقتصادی و رسانه‌ای حامی دولت را نگران کرده است.

خبرگزاری اصلاح‌طلب ایسنا با اشاره به پُز کاهش تورم از سوی مسئولان دولتی، از قول حجت‌الله میرزایی اقتصاددان نوشت: کاهش قیمت کالاها و خدمات مصرفی در اردیبهشت نسبت به فروردین نشانه دوران رکود اقتصادی است. تورم منفی در کنار شاخص‌هایی مانند تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی و... نشانه‌های خوبی نبوده و بیانگر آن هستند که تولید در وضعیت رونق اقتصادی قرار ندارد.

این مدرس دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، همچنین بیان کرد: با توجه به این شرایط، گرچه تاکنون سیاست‌های مقابله با تورم دولت موفق بوده است، ولی لزوما ادامه این سیاست‌ها به نفع اقتصاد کشور نیست و ممکن است به تعمیق رکود دامن بزند.

همزمان روزنامه دنیای اقتصاد ضمن ستایش از توافق برجام نوشت: «در پی این موفقیت بزرگ همه انتظار گشایشی جدی در زمینه‌های اقتصادی داشتیم؛ زیرا از یک طرف تحریم‌های جدی برداشته می‌شد و از طرف دیگر دولتی توانمند را در حیطه توافق هسته‌ای آزموده بودیم. ولی به نظر می‌رسد آن‌گونه که فکر می‌کردیم در حیطه اقتصاد اتفاق نیفتاد و روند امور حاکی از آن است که در آینده نیز چنین نخواهد شد. در ابتدا مواردی از انتظارات و عدم توفیق‌ها را مرور کنیم با ذکر این مهم که برای راهگشایی در بستر اقتصادی بیشتر بر مشکلات تمرکز خواهیم کرد. این دولت نتوانسته برنامه‌ای برای رشد اقتصادی ارائه دهد تا مردم و جامعه کسب و کار بدانند که چه آینده‌ای در پیش رو دارند. این بی‌برنامگی به چه دلیل به وجود آمده است؟

دولت برعکس می‌فهمد /این مدل کاهش تورم یعنی تعمیق رکود!

در حالی که مقامات دولتی مرتبا با افتخار از نزدیکی به تک رقمی شدن نرخ تورم سخن می‌گویند، یک اقتصاددان این اتفاق را نشانه عمیق‌تر شدن رکود اقتصادی و خطرناک توصیف کرد.

محمدقلی یوسفی به روزنامه شرق گفته است: کاهش تورم به هیچ وجه نشان‌دهنده این نیست که کلیت اقتصاد بهبود پیدا کرده است؛ گرچه شاید قیمت برخی اقلام به شدت افت کند. اگر کسی کمترین اطلاعاتی از شرایط بحران رکود تورمی داشته باشد، می‌داند که در این وضعیت قیمت‌ها پایین می‌آیند. در حالی که پایین آمدن قیمت‌ها، به‌خصوص قیمت‌های بخش صنعت و کشاورزی، نه تنها پسندیده نیست بلکه تاسف‌بار هم خواهد بود چرا که نشان‌دهنده وخیم شدن وضعیت رکودی در داخل جامعه است. وقتی روز به روز تعداد بیکاران بیشتر می‌شود، طبیعتا دستمزد واقعی نیروی کار پایین آمده است یا وقتی انواع کالاهای خارجی وارد کشور می‌شوند، طبیعتا کالای داخلی بی‌ارزش می‌شود و قیمتش پایین می‌آید.

وی می‌افزاید: زمانی می‌توان ادعا کرد با کاهش نرخ تورم دستاوردی در یک اقتصاد صورت گرفته که تولیدات داخلی افزایش یافته باشد و نسبت  مصرف داخلی به تولید داخلی به گونه‌ای باشد که نشان دهد بیشتر از تولیدات داخلی استفاده کرده‌ایم اما اطلاعاتی که وجود دارد نشان می‌دهد نسبت استفاده از کالاهای وارداتی در سبد مصرفی خانوار افزایش پیدا کرده؛ یعنی واردات جای تولیدات داخلی را گرفته است پس حتی اگر منفی شدن تورم نشان دهد که قیمت‌ها افت کرده‌اند، نشان‌دهنده واردات است.

یوسفی تصریح کرد: اطلاعات مرکز آمار درباره رشد اقتصادی نشان می‌دهد رشد صنعت در سال گذشته 2/2 منفی بوده است. اگر بیکاری گسترده را با منفی شدن رشد صنعت و تعمیق رکود تورمی در بخش‌های صنعت و کشاورزی در نظر بگیریم، طبیعی است که قیمت‌ها باید پایین بیایند. اما با ادامه این روند، بحران ریشه‌دارتر می‌شود؛ شاهد این خواهیم بود که مردم با فشارهای مضاعفی روبه‌رو می‌شوند و پایین آمدن سطح درآمد آنها، قدرت خریدشان را کاهش داده و باعث می‌شود هم رکود عمیق‌تر شود و هم بیکاری گسترش پیدا کند و مشکلات اجتماعی به وجود آید.

وی اظهار داشت: یکی از ویژگی‌های رکود، کاهش قیمت‌هاست منتها ما تنها رکود نداریم بلکه رکود تورمی داریم؛ در بخش‌های تولید شاهد رکود و کاهش قیمت و در بخش‌های خدماتی، واردات، واسطه‌گری‌های مالی و مسکن شاهد رکود تورمی هستیم. اینها متورم هستند و منابع در آنها جمع شده‌اند؛ در نتیجه می‌بینیم نقدینگی به جای اینکه در بخش تولید متمرکز باشد، به سمت بخش خدمات و واسطه‌گری‌های مالی و... رفته است که باعث می‌شود قیمت‌ها در این فعالیت‌ها بالا رود اما قیمت بخش‌های تولید پایین بیاید. این یعنی رکود تورمی تعمیق می‌شود. مسئله قابل توجه این است که وقتی کاهش قیمت از کالاهای مصرفی به سمت کالاهای سرمایه‌ای برود، یعنی رکود عمیق‌تر شده است.

ارگان سیا: مجلس خبرگان پنجم انقلابی‌تر از خبرگان چهارم است

ارگان رسمی سازمان سیا نوشت انتخابات هیئت رئیسه مجلس خبرگان نشان می‌دهد این مجلس به نسبت مجلس قبلی نزدیکی بیشتری با رهبری دارد.

وب‌سایت رادیو فردا به قلم «ع-الف» یکی از عناصر فراری دفتر تحکیم نوشت: نتیجه انتخابات هیئت رئیسه خبرگان نشان داد که موقعیت مسلط مجلس خبرگان تداوم یافته و ترکیب کنونی نزدیکی و تبعیت بیشتری از رهبری در مقایسه با مجلس چهارم دارد. در هیئت رئیسه همه افراد اعم از رئیس، نواب رئیس، منشی و کارپرداز همه از نزدیکان و چهره‌های شاخص اصولگرایان هستند.

رادیو فردا می‌افزاید: کسب 51 رای احمد جنتی نشان می‌دهد که گرایش اکثریت خبرگان بیشتر به سمت بخش تندرو متمایل شده است. جنتی 6 رای بیشتر از آراء محمد یزدی در آخرین سال انتخابات هیئت رئیسه در مجلس خبرگان چهارم آورد. اهمیت این مسئله وقتی بیشتر روشن می‌شود که در اولین انتخابات هیئت رئیسه بعد از درگذشت آیت‌الله علی مشکینی، جنتی با کسب 34 رأی رقابت را به اکبر هاشمی رفسنجانی با 41 رای باخت.

در ادامه این تحلیل آمده است: برخلاف ادعای هاشمی ترکیب هیئت رئیسه نه تنها از دید وی خوب نیست بلکه با انتظاراتش از مجلس خبرگان فاصله چشمگیری دارد.  بعد از موضع‌گیری‌های وی در جریان جنبش سبز که با رهبری زاویه آشکار داشت حساسیت‌ها نسبت به ریاست وی فعال شد. در این دوره نیز رفسنجانی با درک موازنه قوا و فقدان هرگونه بختی برای رئیس شدن، ناگزیر به سمت کاندیدا کردن چهره‌های میانه و بینابین رفت. اما این تمهید در فضای دو قطبی شکل گرفته کارساز واقع نشد.