فراکسیون دنبالهرو کانون تفکر شدنش کجا بود؟!
«فراکسیون امید باید به کانون تفکر تبدیل شود.»
این عبارت را قانعی راد به عنوان رئیس انجمن جامعهشناسان در روزنامه آرمان نوشته است. وی با اشاره به ناکامی عارف در انتخابات ریاست مجلس مینویسد نباید این موضوع را به مثابه شکست اصلاحات تلقی کنیم و تبدیل به تهدید کنیم. عارف و فراکسیونش میتواند تبدیل به کانون تفکری شود که نیازهای کنونی کشور را ارزیابی کند و به نهادینه کردن اعتدال در کشور کمک کند.
اطلاق کانون تفکر بر فراکسیون اصلاحطلبان در حالی است که پیش از این برخی فعالان اصلاحطلب، از اعضای این فراکسیون به عنوان کسانی که اصلاحطلب جدی نیستند نام برده و حتی برخی از روزنامهها، نظیر آفتاب یزد، از عافیتطلبی و ارتداد سیاسی! برخی از این افراد نام بردهاند.
از سوی دیگر پیش از این برخی اصلاحطلبان نظیر حجاریان، فائزه هاشمی و... خواستار این شدهاند که «پارلمان در سایه» و «اتاق فکر» برای فراکسیون اصلاحطلبان در خارج از مجلس تشکیل شود و از این نظر اطلاق اتاق فکر به فراکسیونی این چنین، قابل تأمل به نظر میرسد.
وزیر راه دست به کاری زند که غصه برآید؟!
وزیر راه و شهرسازی به جای حل مشکلات حوزه تحت مسئولیتش مشغول نظریهپردازی و داستانسرایی است.
عباس آخوندی که پیش از این نظارت بر قیمتگذاری را اقدامی سوسیالیستی خوانده و هر از گاهی نیز نظریات لیبرالیستی ارائه میکند، اخیراً مقالهای در نشریه زنجیرهای مهرنامه به چاپ رسانده تحت عنوان «سلام بر ایرانشهر» که در آن مینویسد: «خورشید از ستیغ البرز سر برآورد و بر ایرانشهر تابیدن گرفت. تو گویی که مهر از مشرق دل ما طلوع کرد و گرمی را به جان ما ارزانی داشت. زمستان سرد و فسرده ما سرآمد و نوروز فرا رسید. حال، نوری در دل دارم و شوری در سر و بر سر آنم که گر زدست برآید، دست بکاری زنم که غصه سرآید. بیا تا برفراز زمان و مکان حرکت و از فلات ایران دیدار کنیم. سرزمین مهری که خاستگاه معرفتی مبتنی بر روشنایی است و اینک گوشههایی از آن جای تاخت و تاز گرازان سیاهپوش آزمندی شده که دندانهای سفید خود را بر سنگ خارا میسایند و تیز میکنند. دیوانی که هر آبادانی را ویران میکنند و درختان مهر و عاطفه را از بن برمیآورند اما ما هیچ گاه امید را از دست نخواهیم داد چرا که این پهنه از گیتی بارها شاهد یورش گرازان بوده، لیکن آنان هر بار در نبرد با روشنایی شکست خوردهاند و روسیاهی بر ذغال مانده است.
نوروز که یادآور آفرینش دوباره است پهندشت «ایرانشهر فرهنگی» از سند تا مدیترانه و از سیحون تا میانرودان را غرق در شادی کرده است. حرکت و نوشدن سرشت نوروز است. گشتی در فراز این کهن دیار، ما را برای بازخوانی بنیادین، آمیزگری با دنیای نو و بازآفرینی آماده میسازد...
وی میافزاید: ما در سال 94 بازاندیشی درباره حوزه تمدنی ایران شهری را محور سیاستهای خود قرار دادیم. تلاش کردیم که ارتباطمان را با تمام کشورهای منطقه بهبود ببخشیم و در تمام شقوق حمل و نقلی با کشورهای منطقه اتصال و ارتباطمان را توسعه دهیم. همچنین، به تبع از سیاست عمومی دولت سعی کردیم که موقعیت صنعت ساختمان و حمل و نقل ایران را در جهان بازخوانی کنیم و با تمام طرفهای علاقمند به فعالیت با ایران تعامل درست و مبتنی بر منافع مشترک را سرلوحه کار خود قرار دادیم.
روایت روزنامههای اصلاحطلب از تراژدی غمبار ریاست مجلس
یک روزنامه اصلاحطلب نوشت: باز هم اصلاحات باخت؛ این بار به توهم پیروزی باخت.
روزنامه آرمان با اشاره به «اشتباه استراتژیک اصلاحطلبان» در نامزد کردن عارف مقابل لاریجانی برای ریاست مجلس نوشت: اصلاحطلبان باز هم اشتباه کردند؛ اشتباه بزرگی که شیرینی حماسه 7 اسفند را در مذاق آگاهان به این اشتباه تلخ کرد. باز هم شروع خوب و پایان بد. باز هم ندانستن ارزش دستاوردها و تقدیم آن به رقیب سیاسی.
این روزنامه میافزاید: کاندیدا شدن عارف برای ریاست اگرچه یک حق برای او و جریان اصلاحات بود، اما جایگاه این حق در ساختار منافع ملی و تحقق خواست ملت در کجا بود؟ آیا باید آن گونه رفتار میشد که لاریجانی مجبور شود در نشست خبری خود آنچنان جایگاهی برای لیست امید در پیروزی خود قائل نشود؟ اگر هدف رفع موانع از مقابل دولت و تصویب طرحها و لوایح مفید است، معرفی نکردن کاندیدایی غیر از لاریجانی برای ریاست سبب تسهیل در رسیدن به آن هدف نبود؟ ایجاد دو قطبی عارف- لاریجانی برای کرسی ریاست و گذاشتن نمره منفی در رزومه مجلسی اصلاحطلب در راستای تدبیر است؟ در نهایت باید فارغ از رأی نیاوردن عارف به این مهم اعتراف کرد که باز هم اصلاحات باخت؛ این بار به توهم پیروزی باخت...
در همین حال روزنامه وقایع اتفاقیه نیز نوشت: در اوج رقابت بر سر ریاست مجلس، حزب ندای ایرانیان بیانیه دوراندیشانهای صادر کرد که نه تنها به مذاق برخی فعالان سیاسی خوش نیامد، بلکه رسانههای اصلاحطلب هم که با ذوق و شوق از ریاست دکتر عارف حمایت میکردند از انتشار آن سر باز زدند تا با سیاست بایکوت و تحریم عملاً هیچ صدای متفاوتی در فضای سیاسی پژواکی پیدا نکند. مرور فرازهایی از این بیانیه که به آن توجهی نشد عبرتآموز است: «مرور اتفاقات رخ داده در هفته گذشته و تشدید نزاع و مشاجره رسانهای بر سر کسب کرسی ریاست مجلس، چشمانداز نگران کنندهای ترسیم کرده است.
ریاست مجلس حالا به گونهای جنبه برد- باخت و حیثیتی پیدا کرده که هر نتیجهای در نهایت رقم بخورد، اسباب نارضایتی و موضعگیری حامیان کاندیدای مقابل را فراهم کرده و تصویری از کاهش اعتبار و ناکامی بازنده را در اذهان پدیدار خواهد آورد. متأسفانه مرور فضای سیاسی در روزهای گذشته بر این احساس نگرانی حزب ندای ایرانیان مهر تأیید زد و اکنون اوضاع به وجود آمده حکایت از یک روند نگران کننده در عرصه سیاسی دارد و فضا به گونهای پیش رفته که هر نتیجهای در انتخاب رئیس مجلس رخ دهد، همراه با ایجاد کدورت و تلخ کامی میان اصلاحطلبان و اعتدالگرایان خواهد بود.
از سوی دیگر روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله خود خاطرنشان کرد: یکشنبه نهم خرداد 95 برای فراکسیون امید و جریان اصلاحات روز تراژدی و غمبار و مصیبت بود. در این راستا اولین هشدار متوجه شخص دکتر عارف است. دکتر عارف بعد از، ازدست دادن کرسی ریاست در پیامی توییتری اعلام کرد که برای انتخابات ریاست دائم انصراف خواهد داد و کاندیدا نمیشود. این اعلام موضع دکتر عارف به مراتب بدتر از اقدام نمایندگان مسئولیتگریزی است که با کارت امید وارد مجلس شدند، ولی برای انتخاب ریاست مجلس به دکتر لاریجانی رأی دادند. چنین موضعی در حکم سقوط آزاد برای دکتر عارف است.
هشدار به فراکسیون امید متوجه تحلیلگران درون و خارج از جبهه اصلاحات است. درباره تحلیلگران خارج از درون و بیرون جبهه اصلاحات همین بس که آنان نمیبایست با نامهنگاری به دکتر عارف مبنی بر انصراف او از ریاست، آب به آسیاب جبهه اصولگرایی میریختند. در این راستا گناه برخی از افرادی هم که در صدر جبهه اصلاحات قرار داشتند، کمتر از راهبردهای کارشکنانه جریان اصولگرایی نیست. هم تحلیلگران خارج و هم اعلام مواضع اعاظم جریان اصلاحطلبی با تحلیلها و نامهنگاریهای خودناخواسته تبدیل به بزرگترین متهمان جبهه ضدعارف شدند.
آفتاب یزد همچنین برخی اعضای فراکسیون امید را متهم به بیاخلاقی و رفتار ماکیاولیستی کرد.
سیاستبازی آزاد /پرش از غیرت، ممنوع!
چهار بار توقیف یک هفتهنامه منتقد دولت در 3 سال گذشته، اعتراض مدیر مسئول این نشریه را برانگیخت.
حمیدرسایی درباره خبر توقیف هفتهنامه 9 دی نوشت؛ این هفتهنامه که تاکنون سه بار توسط دولت یازدهم توقیف شده بود، برای بار چهارم در عمر سه ساله این دولت توقیف شد. این هفته نامه که در سه بار گذشته نیز به دلیل انتقاد از عملکرد دولت، انتصابهای اتوبوسی، بیکار کردن دانشمندان هستهای، ریخت و پاش مالی در هزینه کرد دفتر رئیس جمهور و انتقادات صریح از توافقنامههای ژنو، لوزان و وین (برجام) توقیف شده بود، با طی مراحل قضایی در دادگاه، هر سه بار تبرئه و رفع توقیف شده است. اکنون اما چند روز بعد از پایان دوره نمایندگی مدیر مسئول هفته نامه 9 دی و در حالی که مجلس شورای اسلامی عضو ناظر در هیئت نظارت بر مطبوعات ندارد، ترکیب دولتی هیئت نظارت بر مطبوعات، برای بار چهارم این هفتهنامه را توقیف کرد.
براساس پیگیریهای صورت گرفته مدیر مسئول این هفته نامه از عوامل معاونت مطبوعاتی و دبیرخانه هیئت نظارت بر مطبوعات، دلیل توقیف 9 دی به مطالب درج شده در شمارههای اخیر هفته نامه 9 دی باز میگردد. براساس این گزارش از نظر وزارت ارشاد، درج سخنان هشدارآمیز آیتالله جوادی آملی در دیدار با محمدرضا عارف که این مرجع تقلید در آن تأکید کرده بودند «کسی که بیگانه را به کشور راه میدهد «دیوث سیاسی» است و انتخاب تیتر «سیاستی که عین دیاثت است» یکی از دلایل توقیف 9 دی عنوان شده است.
همچنین یکی از جرایم 9 دی، درج یادداشتی با عنوان «قانون شکنی با ژست حقوق دانی» به چاپ رسیده که در آن با اشاره به دعوت رئیس جمهور از مینو خالقی به عنوان منتخب نمایندگان مجلس، اعتراض شده و آورده شده بود: «حسن روحانی حقوقدان با به سخره گرفتن عملی نظر نهاد عالی ناظر انتخابات، برخلاف شأن خود و جایگاهی که در آن قرار دارد، این منتخب رد صلاحیت شده را به نزد خود در دیدار منتخبان دولتی مجلس آینده فراخوانده... این رفتار روحانی البته نشان میدهد که او برای اهداف سیاسیاش، حد یقفی قائل نیست. این اولین باری نیست که روحانی حقوقدان به این صراحت قانون را نقض کرده و جلوی آن میایستد. او پیش از این نیز بارها نشان داده که قانون را به شرط چاقو قبول دارد. به شرطی که قانون نظر وی را تمکین کند اما هرجا که قانون وی را رد کرد، باید با برخورد گاز انبری در ملأ عمومی، به اسم قانون با قانون برخورد نمود.»
از دلایل جالب توقیف 9 دی، اعتراض این هفته نامه به بازدید سوار بر خودروی خارجی و نیم میلیاردی روحانی در روز کارگر از شرکت مپناست! در این یادداشت که با تیتر «حداقل در روز کارگر، خودروی ملی سوار شوید» به چاپ رسیده بود آمده است: «شاید روحیه ایشان به سمت و سوی اشرافیت در حال حرکت است و خدای ناکرده غرور و تکبر مانع پیاده شدنشان از لندکروز شده و کارگران را در حدی ندیده که به خاطر آنها بخواهد سختی پیاده شدن از خودرو را به جان بخرد. به هر حال امیدواریم اگر این فرضیه هم صحیح است، لندکروز ایشان اندکی خاکی بوده باشد که یک بار به اشتباه این حس به کارگران دست نداده باشد که رئیس جمهورشان خاکی و مردمی نیست.»
جالب اینجاست که رئیس دولت یازدهم در طول سه سال گذشته همواره از لزوم نقد سخن گفته تا جایی در نمایشگاه مطبوعات سال گذشته از لزوم نقد امام مسلمین هم سخن گفت و ادعا کرد: دولت، قوه قضائیه، مجلس و حتی «امام مسلمین» هم باید نقد شود. روحانی همواره از تحمل منتقدان نیز سخن میگوید اما تاکنون به دلیل 50 بار استفاده از الفاظ نامناسب نسبت به منتقدان، کارنامه خوبی از خود به یادگار نگذاشته است.
زیباکلام: عارف از فراکسیون امید رو دست خورد
رأی آوردن پزشکیان و مطهری برای نایب رئیسی مجلس خارج از اراده فراکسیون امید و به واسطه نقشآفرینی برخی نمایندگان منفرد مجلس بوده است.
سند این ادعا آن است که محمدرضا عارف با همه برجستگیهایش نسبت به پزشکیان و مطهری توانست تنها 103 رأی برای نامزدی ریاست مجلس کسب کند. کواکبیان نیز که دیروز رقیب لاریجانی شده بود، با کسب 11 رأی رکورد شکست. به عبارت دیگر اگر فراکسیون امید قادر به اثرگذاری و حتی لابیگری فراکسیونی بود، باید میتوانست عارف را رئیس مجلس کند. به تعبیر دیگر رأیآوری مطهری و پزشکیان به اعتبار لابیگری خود آنها بوده است.
یادآور میشود اکثریت اعضای هیئت رئیسه مجلس عضو فراکسیون ولایت (اصولگرایان) هستند.
درباره وضعیت فراکسیون امید، صادق زیباکلام به سایت اصلاحطلب تدبیر گفته است: جای تعجب دارد که چرا آقای عارف نتوانست موقعیت خود برای ریاست را حدس بزند. اگر به امید افرادی بود که در لیست بودند که جای تعجب دارد. سیاسی بودنش را با امید زیر سوال بردند این را هم بگویم که افرادی که در لیست بودند عارف را دور زدند.
وی میافزاید: یک سوال به وجود میآید که چرا آقای عارف نتوانست فضا را بسنجد و کاندیدا حتی کاندیدا برای ریاست موقت نشود؟ اگر بخواهم موضوعی را به صراحت بیان کنم اعضای اصلاحطلبی که در مجلس هستند با این اقداماتی که انجام شد به گونهای رودست خوردند و این رودست خوردنشان هم میتوان گفت به ضررشان تمام شد.
وی تاکید کرد: ریاست مجلس کار هر کسی نیست و باید کسی به این جایگاه بیاید که تجربهای از قبل داشته باشد نه اینکه بخواهد یه شبه راه صد ساله را برود که اگر برود با مخ به زمین میخورد.
کلاپر: ایران تهدیدی جدی و مستقیم برای آمریکاست
رئیس جامعه اطلاعاتی آمریکا برای چندمین بار تأکید کرد ایران تهدیدی جدی و مستقیم برای آمریکاست.
به گزارش روزنامه تایمز اسرائیل، جیمز کلاپر در مصاحبه با رادیو رژیم صهیونیستی گفت: ایران مهمترین و شاید تنها عامل دوام بشار اسد در سوریه است. ایران و گروه تحت فرمانش حزبالله، به طور مستقیم و جدی منافع آمریکا و متحدانش را تهدید میکنند. این همیشه نظر جامعه اطلاعاتی آمریکا در بیش از 3 دهه بوده است.
کلاپر درباره تحولات و درگیریهای سوریه گفت: «نقش ایران و حزبالله در جلوگیری از سقوط رژیم بشار اسد بسیار کلیدی بوده، زیرا آنها رژیم اسد را برای حفظ محور مقاومت علیه اسرائيل و غرب حیاتی میدانند.» کلاپر همچنین مدعی شد شبه نظامیان شیعه تحت حمایت ایران در عراق که علیه داعش میجنگند، همان شبه نظامیانی هستند که آمریکا را برای مداخله در عراق به حملات تروریستی تهدید میکردند.
وی خاطرنشان کرد: دولت آمریکا نمیخواهد کاری کند که خدشهای به توافق هستهای صورت گرفته با ایران وارد شود.