به گزارش مشرق، سرمقاله امروز سایت "رأی الیوم" با عنوان "هدیه محمود عباس به پادشاه عربستان؛ تیری که ناخواسته به هدف خورد" به همین موضوع اختصاص یافته است.
داستان از این قرار است که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در سفر اخیر خود به عربستان اصرار داشت هدیه ای را که خاص و منحصر به فرد می دانست به سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان بدهد چون او را پادشاهی می دانست که به دنیای روزنامه و روزنامه نگاری علاقه مند است.
این هدیه عبارت بود از نسخه قاب شده از روزنامه قدیمی که در دهه سی قرن گذشته میلادی به اسم "فلسطین پست" (The Palestine Post) منتشر می شد و امروز به نام جروز الیم پست (Jerusalem post) منتشر می شود و یک روزنامه یهودی افراطی راستگرای اسرائیلی است که به حمایت از مواضع بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و سیاستهای نژادپرستانه اش علیه اعراب معروف است.
البته ما نمی دانیم کدام یک از مشاوران محمود عباس به وی پیشنهاد کرده است که روزنامه ای فلسطینی با چنین تاریخچه و مشخصاتی را آنهم دقیقا به پادشاه عربستان تقدیم کند. و آیا هدف از این کار تأیید روند عادی سازی روابط بین عربستان و رژیم اسرائیل است که با سرعت هر چه تمامتر در حال پیشرفت است؟ یا اینکه انتخاب چنین هدیه ای گواهی دیگر بر میزان حماقت و کوته نظری سران پیر تشکیلات خودگردان فلسطین است، که به کلی از اوضاع روز فلسطین و جهان عرب عقب مانده اند؟
چرا محمود عباس تصویر قاب شده یکی از روزنامه های حرفه ای و مهم فلسطینی را که در یافا و قدس اشغال شده منتشر می شود، به پادشاه عربستان هدیه نکرد؟
جوابی نداریم؛ نه برای این سئوال و نه برای تمام سئوالهای دیگری که درباره مسائل مختلف فلسطین و سیاستها و مواضع رئیس تشکیلات خودگردان ظرف بیست سال گذشته و به طور مشخص نقش وی در توافقهای اسلو و رهبری مذاکره با اسرائیلیها ذهنمان را درگیر خود کرده است.
یاسر عرفات، رئیس پیشین تشکیلات خودگردان هم همیشه دم هواپیمای قدیمی و کهنه اش پر بود از تابلوها و ماکت هایی از مسجد الاقصی و قبه الصخره که آنها را در سفرهای خود به افریقا و اسیا و امریکای لاتین و اروپا به سران کشورها تقدیم می کرد.
به هر حال، هر هدیه گویای مواضع و باورها و نیتهای صاحب هدیه است. و دیگر هیچ...
داستان از این قرار است که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در سفر اخیر خود به عربستان اصرار داشت هدیه ای را که خاص و منحصر به فرد می دانست به سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان بدهد چون او را پادشاهی می دانست که به دنیای روزنامه و روزنامه نگاری علاقه مند است.
این هدیه عبارت بود از نسخه قاب شده از روزنامه قدیمی که در دهه سی قرن گذشته میلادی به اسم "فلسطین پست" (The Palestine Post) منتشر می شد و امروز به نام جروز الیم پست (Jerusalem post) منتشر می شود و یک روزنامه یهودی افراطی راستگرای اسرائیلی است که به حمایت از مواضع بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و سیاستهای نژادپرستانه اش علیه اعراب معروف است.
البته ما نمی دانیم کدام یک از مشاوران محمود عباس به وی پیشنهاد کرده است که روزنامه ای فلسطینی با چنین تاریخچه و مشخصاتی را آنهم دقیقا به پادشاه عربستان تقدیم کند. و آیا هدف از این کار تأیید روند عادی سازی روابط بین عربستان و رژیم اسرائیل است که با سرعت هر چه تمامتر در حال پیشرفت است؟ یا اینکه انتخاب چنین هدیه ای گواهی دیگر بر میزان حماقت و کوته نظری سران پیر تشکیلات خودگردان فلسطین است، که به کلی از اوضاع روز فلسطین و جهان عرب عقب مانده اند؟
چرا محمود عباس تصویر قاب شده یکی از روزنامه های حرفه ای و مهم فلسطینی را که در یافا و قدس اشغال شده منتشر می شود، به پادشاه عربستان هدیه نکرد؟
جوابی نداریم؛ نه برای این سئوال و نه برای تمام سئوالهای دیگری که درباره مسائل مختلف فلسطین و سیاستها و مواضع رئیس تشکیلات خودگردان ظرف بیست سال گذشته و به طور مشخص نقش وی در توافقهای اسلو و رهبری مذاکره با اسرائیلیها ذهنمان را درگیر خود کرده است.
یاسر عرفات، رئیس پیشین تشکیلات خودگردان هم همیشه دم هواپیمای قدیمی و کهنه اش پر بود از تابلوها و ماکت هایی از مسجد الاقصی و قبه الصخره که آنها را در سفرهای خود به افریقا و اسیا و امریکای لاتین و اروپا به سران کشورها تقدیم می کرد.
به هر حال، هر هدیه گویای مواضع و باورها و نیتهای صاحب هدیه است. و دیگر هیچ...