به گزارش مشرق، یک پایگاه آمریکایی در مطلبی با برحق دانستن تردید ایران به دیگر کشورها علی الخصوص آمریکا نوشت که «ایران دلایل بیسیاری برای بیاعتمادی به آمریکا دارد».
پایگاه آمریکایی «پُست گزت» در مطلبی با عنوان «ایران حق دارد به دیگر کشورها ظنین باشد»، به موضوع بیاعتمادی ایران به آمریکا و دلایل آن پرداخت.
این مطلب در پاسخ به یادداشت «کیت روتفوس» عضو مجلس نمایندگان آمریکا نگارش شده؛ یادداشتی که در آن این عضو کنگره در ادامه اتهام زنیها به ایران، ادعاهای بی اساسی علیه جمهوری اسلامی مطرح کرده است.
«الیزابت بتی اش داگلاس» نویسنده این مطلب در ابتدا به مسائل تاریخی اشاره و اذعان میکند که طی دو هزار سال اخیر ایران آغازگر هیچ جنگی نبوده و تنها قربانی حملات و تهاجم خارجی بوده است.
نویسنده آمریکایی سپس به مداخله آمریکا در ایران و کمک آن به کودتای 28 مرداد سال 1332 و کمکهای آن به دیکتاتوری محمدرضا پهلوی میپردازد.
او تصریح کرد: «ایران دلایل زیادی برای بی اعتمادی به آمریکا دارد همانطور که برعکس آن نیز صادق است. از سال 1856 تاکنون ایران هرگز هیچ جنگی را آغاز نکرده است. برای دو هزار سال، سرزمین و اراضی ایران محل تهاجم و تاخت و تاز بوده است. در قرنهای اخیر، بریتانیای کبیر و روسیه، بازی جنگ با ایران را به راه انداختند. اواسط قرن بیستم و به دنبال تبدیل نفت به کالای با ارزش جهانی، آمریکا هم مشغول این کار شد. سیا به خلع محمد مصدق نخستوزیر ایران و استقرار دوباره محمدرضا شاه پهلوی کمک کرد».
در ادامه این مطلب، نویسنده به انقلاب اسلامی سال 1357 و تبعات آن بویژه تشدید تخاصمات علیه ایران اشاره شده است؛ تنشهایی که با تجاوز نظامی صدام حسین و حمایت آمریکا از آن تئاوم یافت.
در این مطلب آمده است: «حکومت استبدادی پهلوی سبب انقلاب 1979 شد و صحنه را برای تنشهای جاری ایجاد کرد. اسرئیل که توسط غرب در سال 1948 برپا شد، به کارتی برای دمیدن در شعلههای درگیری و خصومت(با ایران) تبدیل شد. در سال 1980 عراق از فرصت استفاده و به ایران حمله کرد. آمریکا از محکومیت عراق توسط شورای امنیت سازمان ملل به خاطر استفاده از سلاحهای شیمیایی (علیه ایران) حمایت نکرد. با این وجود، صدام نتوانست در جنگ پیروز شود و در سال 1988 به صلح تن داد. عجیب آن است که دلیل آمریکا برای حمله به عراق در سال 2003 "سلاحهای کشتارجمعی" بود».
در پایان این مطلب تصریح شد: «تاریخ نشان میدهد که ایران دلیل خوبی برای تردید داشتن و ظنین بودن به پیمانها و توافقهایی دارد که به آن پیشنهاد میشود. به عراق اجازه داده شد از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده کند و اسرائیل توانمندی سلاح اتمی دارد اما با ایران که هرگز (به کشوری دیگری)حمله نکرده، شبیه به کشوری منفور و مطرود رفتار میشود. عجیب نیست که چرا ایران متعهد شده که دیگر این مسائل را نمیپذیرد».
پایگاه آمریکایی «پُست گزت» در مطلبی با عنوان «ایران حق دارد به دیگر کشورها ظنین باشد»، به موضوع بیاعتمادی ایران به آمریکا و دلایل آن پرداخت.
این مطلب در پاسخ به یادداشت «کیت روتفوس» عضو مجلس نمایندگان آمریکا نگارش شده؛ یادداشتی که در آن این عضو کنگره در ادامه اتهام زنیها به ایران، ادعاهای بی اساسی علیه جمهوری اسلامی مطرح کرده است.
«الیزابت بتی اش داگلاس» نویسنده این مطلب در ابتدا به مسائل تاریخی اشاره و اذعان میکند که طی دو هزار سال اخیر ایران آغازگر هیچ جنگی نبوده و تنها قربانی حملات و تهاجم خارجی بوده است.
نویسنده آمریکایی سپس به مداخله آمریکا در ایران و کمک آن به کودتای 28 مرداد سال 1332 و کمکهای آن به دیکتاتوری محمدرضا پهلوی میپردازد.
او تصریح کرد: «ایران دلایل زیادی برای بی اعتمادی به آمریکا دارد همانطور که برعکس آن نیز صادق است. از سال 1856 تاکنون ایران هرگز هیچ جنگی را آغاز نکرده است. برای دو هزار سال، سرزمین و اراضی ایران محل تهاجم و تاخت و تاز بوده است. در قرنهای اخیر، بریتانیای کبیر و روسیه، بازی جنگ با ایران را به راه انداختند. اواسط قرن بیستم و به دنبال تبدیل نفت به کالای با ارزش جهانی، آمریکا هم مشغول این کار شد. سیا به خلع محمد مصدق نخستوزیر ایران و استقرار دوباره محمدرضا شاه پهلوی کمک کرد».
در ادامه این مطلب، نویسنده به انقلاب اسلامی سال 1357 و تبعات آن بویژه تشدید تخاصمات علیه ایران اشاره شده است؛ تنشهایی که با تجاوز نظامی صدام حسین و حمایت آمریکا از آن تئاوم یافت.
در این مطلب آمده است: «حکومت استبدادی پهلوی سبب انقلاب 1979 شد و صحنه را برای تنشهای جاری ایجاد کرد. اسرئیل که توسط غرب در سال 1948 برپا شد، به کارتی برای دمیدن در شعلههای درگیری و خصومت(با ایران) تبدیل شد. در سال 1980 عراق از فرصت استفاده و به ایران حمله کرد. آمریکا از محکومیت عراق توسط شورای امنیت سازمان ملل به خاطر استفاده از سلاحهای شیمیایی (علیه ایران) حمایت نکرد. با این وجود، صدام نتوانست در جنگ پیروز شود و در سال 1988 به صلح تن داد. عجیب آن است که دلیل آمریکا برای حمله به عراق در سال 2003 "سلاحهای کشتارجمعی" بود».
در پایان این مطلب تصریح شد: «تاریخ نشان میدهد که ایران دلیل خوبی برای تردید داشتن و ظنین بودن به پیمانها و توافقهایی دارد که به آن پیشنهاد میشود. به عراق اجازه داده شد از سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده کند و اسرائیل توانمندی سلاح اتمی دارد اما با ایران که هرگز (به کشوری دیگری)حمله نکرده، شبیه به کشوری منفور و مطرود رفتار میشود. عجیب نیست که چرا ایران متعهد شده که دیگر این مسائل را نمیپذیرد».