این روزها حال و هوای حضور در شبکه‌های اجتماعی چگونه است؟
براساس دیده‌هایم، حال فضای مجازی خیلی بد است؛ آنقدر که کلا باید تعطیل یا درمان شود. در تمام دنیا هنرمندان، ورزشکاران، سیاستمداران و چهره‌ها اتفاقی را که هر لحظه برایشان پیش می‌آید از طریق شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی کرده و طرفداران خود را در آن حال و هوا و اتفاق شریک می‌کنند، اما متاسفانه در ایران انتشار هر پیامی از سوی هنرمندان با هجومی از فحش‌ها، توهین‌ها، تهمت‌ها و قضاوت‌های نادرست (مانند تصور فخرفروشی هنرمند) مواجه می‌شود. گروهی نیز بسیار بامحبت و مهربان هستند که گاهی نیز با افراد بی‌ادب می‌جنگند که این وضعیت بسیار غم‌انگیز است چراکه دو نفر که هموطن و همزبان هستند، با یکدیگر درگیر می‌شوند.
بارها در صفحات دوستانم دیده ام که اگر گوشه‌ای از سانروف (سقف متحرک) ماشین یا مارک تلفن همراه مشخص باشد، در نظرات می‌نویسند می‌خواهی بگویی ماشین خارجی داری یا گوشی‌ات از برندهای گرانقیمت است؟! در واقع برخی افراد برای هر موضوعی، نظر مخالف دارند.
در مورد خودم پیش آمده به خیریه‌ای می‌روم و تصویری از آنجا منتشر می‌کنم و با نظراتی مانند «آدم نباید کار خیر خود را نشان دهد» روبه‌رو می‌شوم. به نظر من نباید گفت چه کمکی کرده‌ایم، اما باید موسسات خیریه را معرفی کرد تا خیرین آنها را بشناسند و به کمک بروند.
همچنین گاهی عکسی از حیوانات منتشر می‌کنم. در نظرات به من «حیوان‌باز» می‌گویند. حیوان‌باز یعنی چه؟! در احادیث آمده زمانی که غذایی می‌خورید، اگر موجودی مخلوق خداوند که دارای حس و عصب است، نگاهتان می‌کند، باید از غذای خود به او بدهید. فیلم‌های دردناک آزاررساندن به حیوانات نتیجه بی‌توجهی به این مسائل است که با افتخار در فضای مجازی منتشر می‌کنند. متاسفانه فضای مجازی، فضای بدی است و از آن متنفرم.
این تنفر به معنای تصمیم شما برای ادامه ندادن فعالیت‌تان در شبکه‌های اجتماعی است؟
باید ادامه بدهم زیرا سال‌ها پیش صفحه‌ای جعلی به نام من در فیس بوک ساختند؛ در صورتی که صفحه‌ای در این فضا ندارم. از طریق دوستانم متوجه شدم و با کمک پلیس جرایم اینترنتی و دادگاه شخص جاعل را پیدا کردم. در حال حاضر در اینستاگرام فعال هستم تا تفاوت صفحه اصلی با سایر صفحات مشخص شود و افراد بدخواه و بدنیت سوء استفاده نکنند. با این حال ذوقی را که اوایل ورودم به شبکه‌های اجتماعی داشتم و هر موضوعی را اطلاع‌رسانی می‌کردم، در حال حاضر ندارم.
در نتیجه از این پس به دلیل برخوردهای نامناسب، فعالیت‌تان در فضای مجازی گسترده نخواهد بود؟
اتفاقات خصوصی‌تر و مورد علاقه ام را منتشر نمی‌کنم. اطلاعاتی را در این صفحات قرار می‌دهم که شاید دیگران نیز به آنها پرداخته باشند.
در شبکه اینستاگرام، خود را به عنوان بازیگری ایرانی معرفی کرده‌اید، اما از فعالیت‌های هنری و بازیگری تان تصاویر کمی منتشر می‌کنید؛ این موضوع دلیل خاصی دارد؟
زمانی که از فیلم و سریالی عکس یا مطلبی می‌گذاشتم، برخی افراد به کارهای ایرانی و بسیاری از هنرمندان توهین می‌کردند؛ در نتیجه فقط زمان پخش و اکران خصوصی، درباره یک اثر اطلاع‌رسانی می‌کنم زیرا کارم برایم مقدس است و هنرمندان و همکارانم خیلی عزیز هستند و به نوعی ناموسم محسوب می‌شوند. شغلم بخش عمده‌ای از زندگی‌ام است.
اشاره‌ای به انتشار تصاویر حیوانات کردید که گاهی برخوردهای نامناسبی را نیز دریافت می‌کنید. از علاقه‌تان به حیوانات بیشتر صحبت کنید که حجم زیادی از عکس‌های اینستاگرام شما را به خود اختصاص داده است.
به دلیل شرایط زندگی ام و آموزشی که پدر و مادرم از دوران کودکی به من دادند، نه تنها حیوانات بلکه درخت، گل و گیاه را نیز دوست دارم. می‌توانید این موضوع را از خانواده‌ام بپرسید که حتی می‌گویم برگ درخت را نچینید زیرا احساس دارد و دردش می‌آید و به دلیل این درد باید در کائنات پاسخ داد. برای هر چیزی که خداوند آفریده، ارزش قائلم اما حیوانات احساس و شعور بالاتری نسبت به گیاهان دارند و به محبت پاسخ می‌دهند و از آزاردیدن رنج می‌برند؛ به همین دلیل ارزش زیادی برایشان قائل می‌شوم. گاهی روی بالکن برای پرنده‌ها دانه می‌ریزم یا به گربه‌های بی‌سرپناه کمک می‌کنم و تاثیر دعایشان را در زندگی‌ام می‌بینم.
گاهی در فضای مجازی از نشانه‌ها و المان‌های مذهبی استفاده می‌کنید. در صحبت‌هایتان نیز اشاره‌هایی به احادیث و کمک به مخلوقات خدا کردید. آیا با این نظر که جوانان نسبت به گذشته از مذهب و امور معنوی دور شده‌اند، موافقید؟
در فضای مجازی، کاربرانی پیدا می‌شوند که اعتقاد درست و درمانی ندارند زیرا اگر کسی به خداوند اعتقاد داشته باشد، دل بندگان خدا را با نوشته‌هایش نمی‌شکند و بی دلیل و بدون آگاهی کسی را قضاوت نمی‌کند. تمام این اعمال ما بازگشت دارد؛ در واقع با هر دستی بدهی با همان دست پس می‌گیری.
گویا شما کانال تلگرام هم دارید؛ در آنجا چگونه فعالیت می‌کنید؟
بله؛ کانال تلگرام هم دارم و آنجا مطالب مذهبی و علمی می‌گذارم حتی اگر برای یک نفر مفید باشد.
در مجموع به نظرم فضای تلخی را در شبکه‌های اجتماعی تجربه کرده‌اید، درکنار آن چه لذت‌هایی وجود داشته و این تلخی‌ها و لذت‌ها را در کنار هم چطور توصیف می‌کنید؟
به هر حال این تلخی‌ها وجود دارد. احساس می‌کنم افرادی که چنین فضایی را ایجاد می‌کنند، گروهی متحد هستند. چند بار پیش آمده که یک نفر کامنتی را با سه پروفایل بی‌هویت تایید کرده است و بعدا فهمیده‌ام یک نفر چهار پروفایل دارد. به خاطر انسان‌هایی که به من عشق، انرژی مثبت و روحیه می‌دهند، در این فضا می‌مانم. شاید این افراد بدنیت و بخیل بخواهند با چنین حرف‌هایی، روحیه‌ام را از نظر عاطفی و احساسی تضعیف کنند، اما اجازه نمی‌دهم از نیرویی که خداوند به من داده دورم کنند.
سخن پایانی؟
اگر می‌بینیم صفحه کسی قفل نیست، به این معناست که برای هموطنانش احترام قائل است و اجازه داده به پروفایل او وارد شوید و متن‌ها و عکس‌هایش را ببینید. در صورتی که می‌تواند هر کسی را تایید نکند. وقتی فردی اجازه داده همه به صفحه‌اش وارد شوند، پس ما نیز کمی احترام قائل شویم و هر حرفی را منتشر نکنیم. ابتدا فکر کنیم که اگر این کامنت را برای ما بنویسند ناراحت می‌شویم یا نه. توجه به این نکته، فضای مجازی سالم‌تری را به دنبال خواهد داشت.