به گزارش مشرق، شنا، شیرجه و واترپلو نام سه رشتهای است که در کشور ما در یک فدراسیون قرار دارد، البته در اکثر کشورهای دنیا به همین صورت است که این سه رشته در یک فدراسیون قرار دارند. در بازیهای المپیک 8 طلا در شیرجه، 2 طلا در شنای ماراتن، 32 طلا در شنا و 2 طلا در واترپلو توزیع میشود. یک جمع‌بندی ساده نشان از آن دارد که فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو 44 طلا در بازیهای المپیک دارد. به همین واسطه 44 نقره و 44 برنز. یعنی 132 مدال در المپیک برای این رشته آبی وجود دارد.
به سبب الزامات موجود، شنای ایران در بعد قهرمانی، فقط در بخش آقایان فعالیت دارد. با این تفاسیر ایران میتواند در 66 مدال المپیک سهیم باشد اما سهم کشوری با این وسعت و منابع انسانی بالا از این تعداد مدال چقدر است؟ پاسخ تنها یک کلمه است؛ صفر.
از روزی که المپیک به وجود آمد و تا همین امروز ایران هیچ مدالی در رشتههای آبی نداشته است. ایالات متحده آمریکا از 32 رشته شنای بازیهای المپیک 2016 ریو، 16 طلا کسب کرده است. چین از 8 رشته در شیرجه 7 طلا را از آن خود کرده و هلند هر 2 طلای شنای ماراتن را به دست آورده است اما ما کجای داستان هستیم؟
موضوع زمانی جالبتر میشود که متوجه میشویم ایران تنها با یک سهمیه المپیک آن هم سهمیهای که توسط فدراسیون جهانی به ایران اهدا شده، به المپیک راه یافته است. یعنی ما هنوز اول راه هم نیستیم. این شناست، رشتهای که سهم بسزایی در مشخص شدن برترین کشور در جدول مجموع توزیع مدالها را دارد. همان‌جایی که آمریکا از رقبا همیشه فاصله میگیرد و پرمدالترین کاروان المپیک میشود.
اینکه امریکا، مجارستان و استرالیا و البته ژاپن در شنای المپیک مدال میگیرند، موضوع چندان عجیبی نیست اما چگونه است که سنگاپور و قزاقستان در شنا طلا دارند اما ما سهمیه هم نداریم؟ یک جای کار اساسی لنگ میزند. قزاقستان به مانند ایران سه طلا در المپیک 2016 ریو میگیرد، اما یکی از آنها در رشته شناست. سنگاپور فقط یک مدال در المپیک گرفته است و آن طلای شنای مردان است. طلایی که با شکست فلپس افسانهای حاصل میشود. سوال اینجاست شنای ایران کجاست؟ تفاوت سنگاپور و قزاقستان با ایران در چیست؟
گفته میشود که فدراسیون شنای ایران حوالی سالهای 1325 تاسیس شده است. یعنی بیش از 70 سال از تاسیس این فدراسیون سپری میشود، طی 70 سال این فدراسیون چه کاری انجام داده است؟ حداقل برآیند این 70 سال فعالیت چیست؟ یک سهمیه اهدایی؟
میگویند شنای ایران استخر ندارد. حداقل در پایتخت کشوری که در هر محله آن دو،سه استخر وجود دارد چرا باید گفته شود فدراسیون استخری ندارد؟ به جرات میتوان گفت، تمامی ادارات کل استانی دارای استخر هستند. به همین سبب این استخرهای باید در اختیار هیئتهای استانی قرار بگیرد، اما دقیقا این استخرها کجا و در اختیار چه کسانی هستند؟ مدیران 5،6 دوره اخیر این فدراسیون برای شنا چه کاری انجام دادند؟ جالب اینجاست که تمامی این مدیران مدعی انقلابی در این رشته هستند، آری انقلابی به رنگ یک سهمیه اهدایی!
شنای ایران کجاست؟ شنای ایران کجاست؟ شنای ایران کجاست؟ این سوالی است که شاید بهتر است تمامی مدیران سازمان تربیت بدنی، وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون شنا باید به آن پاسخ بدهند. شاید بهتر است تجدید نظری اساسی در خصوص این فدراسیون صورت بگیرد. شاید بهتر است، بُعد قهرمانی این فدراسیون را به تاریکخانه ذهن سپرد و تنها به بعد همگانی این رشته پرداخت. پس یا شنا را دریابید، یا درش را تخته کنید.
به سبب الزامات موجود، شنای ایران در بعد قهرمانی، فقط در بخش آقایان فعالیت دارد. با این تفاسیر ایران میتواند در 66 مدال المپیک سهیم باشد اما سهم کشوری با این وسعت و منابع انسانی بالا از این تعداد مدال چقدر است؟ پاسخ تنها یک کلمه است؛ صفر.
از روزی که المپیک به وجود آمد و تا همین امروز ایران هیچ مدالی در رشتههای آبی نداشته است. ایالات متحده آمریکا از 32 رشته شنای بازیهای المپیک 2016 ریو، 16 طلا کسب کرده است. چین از 8 رشته در شیرجه 7 طلا را از آن خود کرده و هلند هر 2 طلای شنای ماراتن را به دست آورده است اما ما کجای داستان هستیم؟
موضوع زمانی جالبتر میشود که متوجه میشویم ایران تنها با یک سهمیه المپیک آن هم سهمیهای که توسط فدراسیون جهانی به ایران اهدا شده، به المپیک راه یافته است. یعنی ما هنوز اول راه هم نیستیم. این شناست، رشتهای که سهم بسزایی در مشخص شدن برترین کشور در جدول مجموع توزیع مدالها را دارد. همان‌جایی که آمریکا از رقبا همیشه فاصله میگیرد و پرمدالترین کاروان المپیک میشود.
اینکه امریکا، مجارستان و استرالیا و البته ژاپن در شنای المپیک مدال میگیرند، موضوع چندان عجیبی نیست اما چگونه است که سنگاپور و قزاقستان در شنا طلا دارند اما ما سهمیه هم نداریم؟ یک جای کار اساسی لنگ میزند. قزاقستان به مانند ایران سه طلا در المپیک 2016 ریو میگیرد، اما یکی از آنها در رشته شناست. سنگاپور فقط یک مدال در المپیک گرفته است و آن طلای شنای مردان است. طلایی که با شکست فلپس افسانهای حاصل میشود. سوال اینجاست شنای ایران کجاست؟ تفاوت سنگاپور و قزاقستان با ایران در چیست؟
گفته میشود که فدراسیون شنای ایران حوالی سالهای 1325 تاسیس شده است. یعنی بیش از 70 سال از تاسیس این فدراسیون سپری میشود، طی 70 سال این فدراسیون چه کاری انجام داده است؟ حداقل برآیند این 70 سال فعالیت چیست؟ یک سهمیه اهدایی؟
میگویند شنای ایران استخر ندارد. حداقل در پایتخت کشوری که در هر محله آن دو،سه استخر وجود دارد چرا باید گفته شود فدراسیون استخری ندارد؟ به جرات میتوان گفت، تمامی ادارات کل استانی دارای استخر هستند. به همین سبب این استخرهای باید در اختیار هیئتهای استانی قرار بگیرد، اما دقیقا این استخرها کجا و در اختیار چه کسانی هستند؟ مدیران 5،6 دوره اخیر این فدراسیون برای شنا چه کاری انجام دادند؟ جالب اینجاست که تمامی این مدیران مدعی انقلابی در این رشته هستند، آری انقلابی به رنگ یک سهمیه اهدایی!
شنای ایران کجاست؟ شنای ایران کجاست؟ شنای ایران کجاست؟ این سوالی است که شاید بهتر است تمامی مدیران سازمان تربیت بدنی، وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون شنا باید به آن پاسخ بدهند. شاید بهتر است تجدید نظری اساسی در خصوص این فدراسیون صورت بگیرد. شاید بهتر است، بُعد قهرمانی این فدراسیون را به تاریکخانه ذهن سپرد و تنها به بعد همگانی این رشته پرداخت. پس یا شنا را دریابید، یا درش را تخته کنید.