اصولا هنر فاخر چیزی نیست که از سوی مردم مورد احترام قرار گیرد. نباید از مردم توقع داشت؛ این موضوع از دولت‌ها نشات می‌گیرد، آنها به هنر فاخر توجه نمی‌کنند.

سرویس فرهنگ و هنر- انتقادات امیر کریمی از فضای پذیرفته شده اخیر موسیقی پاپ و توضیحاتش درباره آلبوم جدید؛امیر کریمی در چهارم فروردین 1349 در محله کریم‌خان زند تهران متولد شد. تحصیلات دانشگاهی را با مدرک لیسانس مهندسی عمران به پایان رساند و در سال 1371 شمسی دوره تئوری موسیقی و سلفژ را گذراند و از سال 1373 به طور جدی‌تر موسیقی را دنبال کرد. طی سال‌های 1373 تا 1376 با چندتن از پیشکسوتان موسیقی چون بابک بیات، و مجید انتظامی ملاقات‌هایی را داشت و از سال 1376 با تولد دوباره موسیقی پاپ در ایران کار حرفه‌ای خود را با محمدرضا چراغعلی به‌عنوان آهنگساز و سعید امیراصلانی به‌عنوان شاعر آغاز کرد و به‌دنبال آن، همکاری وی با صدا و سیما نیز شروع شد. اولین آلبوم کریمی «غریبه» بود که به سفارش شرکت سروش در سال 1378 تهیه و روانه بازار موسیقی شد. وی توانست با آهنگ «تهران» در این آلبوم به شهرت برسد. وی قرار است به زودی آلبوم تازه خود را منتشر کند به همین بهانه با او گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

 
 
*با خبر شدیم که قرار است به زودی آلبوم تازه خود را منتشر کنید؛ درباره جزئیات این آلبوم توضیح دهید ؟

آلبومی آماده انتشار دارم که حدود چهارسال پیش با بابک صحرایی جمع‌آوری کرده بودم. درواقع همه اشعار این آلبوم اثر بابک صحرایی است. همچنین برای موسیقی (آهنگ وتنظیم) آن از هنر و دانش دوستانى چون نیکان، پوریا حیدری، میلاد اکبری، حامد حنیفی، امین قباد، امید حسینى، راشا تقی پور و امیر عباس حسن‌زاده بهره برده‌ایم. این آلبوم در استودیو پاپ با بهترین نوازندگان ضبط شده است. نیمى از آهنگ‌هاى آن فضای ارکسترال و آکوستیک دارد و نیم دیگر الکترونیک. صدابردارى و میکس و مستر آن را میلاد فرهودی پسر استاد ناصر فرهودی انجام داده است.


 
*در فضای مجازی قصد ندارید تک آهنگ تازه‌ای منتشر کنید؟

فعلا تک آهنگی آماده انتشار ندارم، اما چهار الی پنج تک‌قطعه برای ضبط دارم که بعد از انتشارآلبوم تازه‌ام به مرور منتشرشان خواهم کرد. این قطعات فضای عامه‌پسندترى دارند؛ اشعار این قطعات از شاعرانى است که اکثر مردم با سروده‌هایشان ارتباط برقرار می‌کنند و البته دو قطعه هم از بابک صحرایی است که گویش فاخرترى دارد. نام تک‌آهنگ‌ها هنوز مشخص نشده است ولی یکی از آنها درباره ایران است؛ تصمیم دارم برای انتشاردر اختیار صدا وسیما قرار دهم تا با تصاویر منتشر کنند. اگر چه حدود سه‌سال است که با صدا وسیما همکاری نمی‌کنم.

*چرا حضورتان در عرصه موسیقی و به‌خصوص در صدا و سیما نسبت به قبل کم‌رنگ‌تر شده است؟

اگربه نسل ما دقت کنید می‌بینید که خوانندگان هم دوره بنده مانند عصار، خشایار اعتمادی، محمد اصفهانی، مانى رهنما و ... همه کم‌کار شده‌اند .این موضوع به یک نوع جهت‌گیری در جامعه بر می‌گردد. که منجر شده طیفی از هنرمندان (خوانندگان پاپ) کم کار شوند.
آن زمان‌که کار ما شروع شد همزمان با دولت اصلاحات بود که صدا وسیما در حوزه موسیقی یک رویکرد کاملا جدی داشت؛ یعنی هم از نظر شعر و موسیقی و هم به لحاظ صداى خواننده، بسیار سخت‌گیرانه و جدی با موضوع برخورد می‌شد و به آن نگاه می‌کردند. به مضامینی چون عشق زمینی به سادگی مجوز نمی‌دادند و مسائل ملى و حماسى و یا اجتماعی بیشتر مدنظر بود. رویکرد آن زمان به این صورت بود که اگر قصد داشتیم به عشق زمینی بپردازیم این عشق باید خانوادگی مى‌بود! وطبیعتا اجازه اجرای هر شعری داده نمی‌شد. آن زمان هم مشکلاتی داشت، به هر حال موسیقی پاپ دوست دارد که بیشتر راجع به عشق زمینی صحبت کند اما در گذشته حتی نسبت به مضامین این‌چنینی هم خیلی فاخرتر نگاه می‌شد.

اما از حدود سال‌های 84 الی 85 حضور ماهواره‌ها موجب ظهور برخی خوانندگان شد؛ آنها به طور واضح عشق زمینی را باساده‌ترین و پیش‌پا افتاده‌ترین شکل بدون هیچ‌گونه ساختار فرهنگی و فاخر بیان کردند؛ و با استقبال خوب مردمى که چندین سال با سانسور شدید مواجه بودند، روبه‌رو شدند. صدا و سیما به مرور تسلیم این جریان شد. طوری که مشاهده می‌کنیم که درانتهای اغلب سریال‌ها یک موسیقی با نازل‌ترین مضامین و اجراها وجود دارد که به خاطر پخش مکرر در حافظه‌ها می‌ماند. خوانندگان در این هفت الی هشت سال با نشانه‌هایی چون ادا و اطوار همراه با آه و ناله، موسیقی خود را به مخاطب القا کرده‌اند.
 
 
 
 

*پس به این دلیل حضورتان در حوزه موسیقی کم‌رنگ شده است؟

این موضوع باعث شد که خوانندگانی چون من که نسل اول موسیقی هستیم فقط به دنبال هنر ذاتی باشیم نه آنکه با هر روشی بخواهیم آن را به مخاطب عرضه کنیم، به همین دلیل بیشتر نظاره گر اوضاع بودیم. نگاه ما به هنر نگاه دیگری است.

اکثرا قدر هنرفاخر را نمی‌دانند؛ در دو قرن اخیر حافظ یکی از ارکان فرهنگ، هنر وادبیات کشور بود. حافظ در زمان حیاتش آن‌چنان ارج و قربی بین مردم نداشت، بلکه به وسیله حکومت‌های اهل ادب به مردم شناسانده شد. در آن زمان مردم اصولا توجهی به حافظ یا شناخت شعر و عرفان وی نداشتند؛ بعد از درگذشتش ۶۵ سال مقبره‌اش یک سنگ عادی داشت. ولی بعد از گذشت سال‌ها حکومتی می‌آید واولین بار برای آن مقبره‌ای درست می‌کند وپس از آن هم حکومت‌های جدید به نوعی آرامگاه را ترمیم می‌کنند و فضای زیبا وجذابی را به وجود می‌آورند. اصلا شخصی مثل حافظ که شعر فاخر می‌گفت و قلم فاخری داشت در زمان حیاتش با بی مهری‌ها و عدم شناخت مردم روبه‌رو بود.اما در حال حاضر در هر خانه‌ای یک کتاب حافظ موجود است، که مدیون حمایت حکومت‌ها و دولت‌هاى فرهنگ‌دوست است.

اصولا هنر فاخر چیزی نیست که از سوی مردم مورد احترام قرار گیرد. علاوه بر موسیقی، خوش‌نویسی هم که ذاتا هنر فاخرى است، که به علت همین بی‌توجهی‌ها، در حال احتضار است، این موضوع بسیار دردناک است. نباید از مردم توقع داشت؛ این موضوع از دولت‌ها نشات می‌گیرد، آنها به هنر فاخر توجه نمی‌کنند. 70 الی 80 درصد مردم ما به دنبال مسائل مادی هستند؛ طبیعی است که هنر فاخر برای آنها معنایی ندارد. موسیقی فاخر با کنار کشیدن دولت مهجور مانده است. البته منظور من دخالت همه جانبه دولت‌ها در هنر نیست، بلکه مقصود حمایت از تولیدات فاخر است، چون این دولت‌ها هستند که هم درک بهترى از هنر فاخر دارند هم به منابع مادى کشور دسترسى دارند و می‌توانند حضور مثبت داشته باشند و به این وسیله وظیفه آموزشى خود را هم به انجام برسانند.
 
 

*آیا علاقه‌ای به برگزاری کنسرت در تهران ندارید؟ برنامه‌ریزی خاصی هم کرده‌اید؟

من براى یک اجرا نمى‌آیم، بعد از انتشار آلبومم به امید خدا قصد دارم حضور باثباتى در عرصه موسیقى پاپ داشته باشم، چه تولید و چه اجراهاى صحنه‌اى.عمیقا نسبت به اقلیتى از مخاطبین موسیقى پاپ که نگاهى جدى به هنر دارند، احساس مسئولیت میکنم.

آلبومم تا دی‌ماه سال گذشته اجازه انتشار نداشت

*اکثر کارهای شما حال وهوای مناسبتی داشته‌اند، آیا فضای آلبوم جدیدتان هم مانند کارهای قبلی شماست یا در این آلبوم متفاوت عمل کرده‌اید؟

درست است؛ اکثر کارهای قبلی من حالت مناسبتی داشت ولی این آلبوم فضای عاشقانه و اجتماعى دارد و خودمان را ملزم نکردیم که حتما کار مناسبتى کنیم. به خاطر یک‌سری مسائل این آلبوم تا یک سال پیش به رغم این‌که شماره ثبت کتابخانه ملى و شماره نشر داشت اجازه انتشار نگرفت ولی دىماه گذشته گفتند: مشکل رفع شده است. فکر نمی‌کردم زمان انتشارآن‌قدر طولانی شود.
آلبوم «عشق کافی نیست» شامل 10 قطعه است؛ در چهار‌سال گذشته همزمان با ضبط آهنگ‌ها پنج قطعه به نام‌های «حس»، «بهار گمشده»، «بی تفاوت»، «عشق کافی نیست» و «رفیق» را در فضای مجازی منتشر کردم و آهنگ‌های «ترکم نکن»، «انگار تو نبودی»،«عشق و عادت»، «جبران» و «آینه سوخته» از دیگر قطعات این آلبوم است که اکنون مرحله میکس نهایی را سپری می‌کند.
وقتی آلبومی کارهای الکترونیک دارد باید هر سال یک بار آهنگ‌های آن را بازتنظیم کرد، چون تنظیم کننده و خواننده دوست‌دارند کارشان بروز باشد. برای یکی از قطعات به نام «عشق و عادت» هنوز تنظیم و میکس نهایی صورت نگرفته است. این کار در یک‌ماه آینده انجام شده و با امید به خدا، بعد از آن آلبوم منتشر می شود.