به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، بعد از گذشت حدود 5 سال از آغاز حملات تروریست ها و تکفیری ها به شهرهای مختلف سوریه، همچنان برخی بازیگران در تلاش هستند با اضافه شدن به این ماجرای هزارتو، منافع و نامی برای خود دست و پا کنند و اکنون نیز ارتش ترکیه به عنوان جدیدترین بازیگر این ماجرا، به صورت نیروی پشتیبان و در کنار نیروی های گروه تروریستی ارتش آزاد، وارد سوریه شده است.

 

پشتیبانی از تروریست‌ها با تانک‌های قدیمی

 

با شروع عملیاتی که ترک‌ها آن را "سپر فرات" می نامند شاهد ورود نیروی های ارتش آزاد و همچنین تانک ها و نفربرهای ترکیه ای به خاک سوریه بوده ایم. این نیروی مشترک هدف خود را نابودی گروه تروریستی داعش و همچنین گروه های چریکی کرد در شمال سوریه اعلام و بر این اساس رسما نبرد را آغاز کرده است.

 

اما با ادامه درگیری ها و در اتفاقی به نوعی غیر منتظره، شاهد آن هستیم که یگان های موسوم به " نیروهای دموکراتیک سوریه" نیز که از حمایت آمریکا برخوردار هستند از حملات ائتلاف ترکیه و ارتش آزاد در امان نبوده و مورد اصابت قرار گرفتند.

 

 

در عین حال، یک نکته عجیب از ابتدای حملات این ائتلاف نظامی به خاک سوریه، به چشم می آمد چراکه تقریبا برای تمامی افرادی که این بحران را رصد می کنند، این مسئله مشخص شده است که سلاح های ضد زره نقش بسیار مهمی در نبردهای سوریه ایفا می کنند و هر گروه مجهز به تانک یا زره پوش، اگر از سطح مناسب حفاظتی برخوردار نباشد در شرایط بسیار بدی قرار خواهد گرفت.

 

بر اساس آنچه تا به امروز در سوریه دیده شده است انواع موشک های ضد زره مثل کورنت روسی، تاو آمریکایی و میلان ساخت آلمان و فرانسه و انواع دیگری از این سلاح ها به وفور در دست گروه های مختلف در سوریه دیده می شود.

 

ترکیه نیز به عنوان دومین ارتش بزرگ پیمان ناتو بعد از آمریکا، از یک نیروی بزرگ زرهی برخوردار بوده و تانک های به روز و پیشرفته ای مثل لئوپارد 2 و ام 60 تی را در اختیار دارد که توان رزمی مناسبی به این کشور داده است.

 

 

در عین حال آنچه که ارتش ترکیه طی روزهای اخیر به میدان سوریه فرستاده است، تانک های نسل قدیمی M60 ساخت آمریکا به حساب می آید و در فضای فعلی سوریه و با توجه به توضیحاتی که در بالا درباره حجم تسلیحات ضد زره در سوریه داده شد، این اقدام ترک‌ها بسیار سوال برانگیز توصیف می شود چراکه در این وضعیت تانکی مثل نسل اولیه ام 60 به راحتی توسط نیروی مقابل، نابود خواهد شد. در کنار این تانک ها، توپ های خودکششی 155 میلی متری و همچنین تعدادی از نفربرهای ارتش ترکیه - عمدتا از مدل ام 113 - وارد سوریه شده اند.

 

این پیش بینی ها درست از آب درآمد و دو روز قبل بود که دو دستگاه تانک ترکیه ای توسط نیروی های کرد مورد اصابت موشک قرار گرفته و به کشته و مجروح شدن تعدادی از سربازان ترک منجر شد. منابع ترک اعتقاد دارند یکی از تانک ها با موشک میلان و دیگری با موشک کورنت هدف قرار گرفته اند.

 

 

نکته مبهم اینجاست که معمولا در هر شرایط جنگی، قوی ترین یگان ها و تجهیزات در نوک پیکان نیروی حمله کننده وارد می شوند اما در قصه حمله به سوریه توسط ترکیه شاهد داستانی متفاوت بودیم. بر اساس برخی تصاویر منتشر شده در فضای مجازی، تعدادی از تانک های ام 60 ارتقاء یافته و همچنین لئوپارد ارتش ترکیه به مرز این کشور با سوریه اعزام شده اند اما تا این لحظه خبر یا تصویری از حضور آنان در این درگیری منتشر نشده و همان تجهیزات قدیمی و فاقد توانمنی به میدان اصلی رزم وارد شده اند.

 

تجربه ترک‌ها از برخورد با موشک کورنت

 

حدودا چند ماه قبل بود که یک دستگاه تانک M-60T ارتش ترکیه در نواحی مرزی این کشور هدف حمله با موشک ضد زره کورنت قرار گرفت اما به لطف زره جدیدی که بر روی این مدل از تانک نصب شده بود، این تانک و خدمه آن جان سالم به در بردند.

 

 

تقریبا در همان زمان بود که دو قبضه از توپهای خود کششی ترکیه ای نیز که در نزدیکی مرز سوریه مستقر شده بودند با موشک های هدایت شونده "میتس ام" هدف قرار گرفته و نابود شدند. از این دو حادثه به خوبی می توان نتیجه گرفت که ارتش ترکیه کاملا از شرایط نبرد سوریه و نقاط ضعف و قدرت خود و همچنین دشمنانش آگاهی کامل داشته است.

 

چرا ترکیه تانک‌های قدیمی را به سوریه فرستاد؟

 

مسلما برای داشتن یک تحلیل عمقی از شرایط سوریه و نتایج حضور نظامی ترکیه در این کشور باید مدتی صبر کرد اما در هر حال حاضر می توان دو تحلیل را برای این حرکت عجیب ترک ها مطرح کرد. عده ای از کارشناسان و تحلیلگران قدیمی در این کشور، از همان آغاز برخورد دولت با کودتاچیان و حامیان آنها هشدار می دادند که این موضوع باعث شکسته شدن ساختار و ابهت ارتش ترکیه خواهد شد و تبعات آن را در تصمیم گیری ها و تاکتیک های نیروهای مسلح این کشور نیز می توان پیش بینی کرد.

 

بر این اساس می توان در ساده ترین حالت، پیش بینی کرد که به دلیل کودتای رخ داده در ترکیه، حجم زیادی از ژنرال ها و افسران رده بالای ارتش این کشور، زندانی، اخراج و یا بازنشسته شده اند و ممکن است این حرکت به دلیل عدم حضور بزرگان نظامی ارتش ترکیه شکل گرفته باشد و از نتایج دستوری سریع و سیاسی باشد.

 

 

 

اما دومین امکان قابل طرح برای این حرکت که می توان آنرا ملموس تر و نزدیک تر به واقعیت تصور کرد آن است که این اقدام، یک تاکتیک از سوی دولت ترکیه برای بهانه تراشی جهت افزایش حملات و باقی ماندن طولانی تر در سوریه باشد.

 

بر اساس اخبار منتشره، در ساعات پس از حمله به تانک های ترکیه ای، نیروی هوایی این کشور حملات بسیار شدیدی را به مواضع کردها و نیروهای دموکراتیک سوریه آغاز کرده و به نوعی مبارزه با داعش که شعار اصلی ورود به خاک سوریه بود، فراموش شده است.

 

بر این اساس، ترک‌ها با تاکتیک کشته سازی در خاک سوریه و سر دادن شعارهایی در زمینه گرفتن انتقام از قاتلان نیروهای این کشور، می خواهند بهانه لازم را برای حضور طولانی مدت در این کشور و اجرای نقشه های دیگر به دست آورند و با تصور اینکه تداوم حضور در خاک سوریه نیازمند دادن خون است، اقدام به استفاده از تجهیزات قدیمی و فاقد سامانه های لازم برای مقابله با توانمندی ضدزره طرف مقابل، کرده اند.