به گزارش مشرق، موضوع ازدواج،افزایش سن پیوند زوجین و کاهش قابل توجه آن از معضلاتی است که مکررا به عنوان یک زنگ خطر و فراتر از آن یک بحران جدی از سوی برخی مسئولان و کارشناسان به آن اشاره شده است.
عوامل بسیاری دست به دست هم داده تا ازدواج با پیچیدگی های بسیاری همراه شود،معضل اشتغال یکی از دلایل اصلی دشوار شدن ازدواج است،این وصلت فرخنده که از آن به عنوان سنت پیغمبر(ص)یاد می شود، مدت ها است در پیچ و خم جهیزیه های آنچنانی،مراسم و تشریفات آنچنانی تر،چشم و هم چشمی ها،معضل تامین مسکن و اشتغال آنچنان سخت شده که برخی از جوانان آن را امری ناممکن عنوان می کنند.
کم نیستند جوانانی که از ازدواج به عنوان یک شوخی در شرایط کنونی اقتصادی کشور یاد می کنند.
جوانانی که در صورت برخورداری از یک شغل نیم بند،باید هفت خوان رستم را طی کنند تا هزینه های کمر شکن رهن منزل، تهیه لوازم خانه و مراسم جشن و سرور عروسی را تامین کنند که آن هم به تعبیر جوانان باید سالها با اقساط گوناگون در اندیشه پاس کردن چک ها و وصول مقروضات خویش به سر برند.
*مصوبه های فرمایشی که گره گشا نیستند
تاکنون طرح های متعددی مد نظر قرارگرفته تا شاید بواسطه آن رفتن به خانه بخت تسهیل شود،اما هر کدام از مصوبات و طرح های تعریف شده به نوعی تنها بر روی کاغذ و بصورت فرمایشی به تصویب رسیده اند که اگر غیر از این بود امروز ازدواج آسان به عبارت و واژه ای نمایشی تبدیل نمی شد.
واقعیات جامعه نشان می دهد از گذشته تاکنون دستورکارهای بسیاری برای تسهیل امر ازدواج مد نظر قرار گرفته، اما ظاهرا این مصوبات با اجرا و عمل بیگانه هستند.
یکی از این مصوبات معطوف به لزوم ارائه امکانات و خدمات لازم از سوی دستگاه ها و ارگان های دولتی برای تسهیل امر ازدواج است،به عنوان نمونه بر مبنای این مصوبه،شهرداری ها موظف هستند امکانات خود را برای پیوند هر چه آسان تر زوجین در اختیار متقاضیان ازدواج قرار دهند،اما براستی از ابتدای تصویب این طرح تاکنون چند شهرداری در کشور به چنین امری مبادرت ورزیده اند؟
همین مصوبه های غیر عملیاتی و بیگانه با اجرا،مسبب بدبینی جوانان به ازدواج آسان شده و به واقع در حال حاضر با شرایطی مواجه هستیم که ازدواج جوانان با ضریب کاهشی قابل توجهی در مقایسه با گذشته همراه شود.
*وجود 10 میلیون دختر و پسر مجرد در کشور
بر اساس آمار منتشر شده در رسانه ها،قریب به 5 میلیون و 570 هزار نفر مرد مجرد 20 تا 34 ساله و 5 میلیون و 670 هزار نفر خانم مجرد 19 تا 29 ساله در کشور وجود دارند که هر کدام به دلایل متعدد در پیچِ انتظارِ ورود به خانه بخت به سر می برند،به این آمار بیفزایید 500 هزار نفری که در صف دریافت وام ازدواج قرار دارند.
اعداد و ارقام فوق موید عمق فاجعه در ارتباط با مسائل جوانان،در کشور است و گویی قرار نیست اقدامی عاجل و جدی برای یکی از غنی ترین سرمایه های کشور که همان ثروت وسرمایه انسانی است در اولویت اجرایی قرارگیرد.
*از تغییر سبک زندگی تا فراز و نشیب های فرهنگی
برخی کارشناسان و جامعه شناسان معتقدند نمی توان صرفا عامل بالارفتن سن ازدواج را در مسائل اقتصادی جستجو کرد،تغییر سبک زندگی و فراز و نشیب ها و تحولات فرهنگی جامعه در طول دو دهه و بخصوص یک دهه اخیر آنچنان با سرعت و شتاب همراه بوده که بعضا هضم و باور برخی از مسائل همچوم ازدواج را از سوی جوانان سخت و دشوار ساخته است.
توقعات مهار ناشدنی زوجین،بالارفتن انتظارات خانواده ها،رقابت ها و چشم و هم چشمی های ظاهری نیز مزید بر علت شده تا این اتفاق خجسته را با مسیر پر سنگلاخی مواجه سازد که کمتر کسی به پیمایش آن تن در دهد.
در چنین شرایطی باید قوه مقننه و قوه مجریه با فوریت و جدیت تمام ورود کنند تااین مسیر دشوار،هموار و تسهیل شود،در غیر اینصورت تبعات و عوارض این پدیده و بالا رفتن سن ازدواج،آنچنان مصیبت بار خواهد بود که دامنه پس لرزه آن و هزینه های مادی و معنوی که به جامعه تحمیل می کند فراتر از حد انتظار خواهد بود.
عوامل بسیاری دست به دست هم داده تا ازدواج با پیچیدگی های بسیاری همراه شود،معضل اشتغال یکی از دلایل اصلی دشوار شدن ازدواج است،این وصلت فرخنده که از آن به عنوان سنت پیغمبر(ص)یاد می شود، مدت ها است در پیچ و خم جهیزیه های آنچنانی،مراسم و تشریفات آنچنانی تر،چشم و هم چشمی ها،معضل تامین مسکن و اشتغال آنچنان سخت شده که برخی از جوانان آن را امری ناممکن عنوان می کنند.
کم نیستند جوانانی که از ازدواج به عنوان یک شوخی در شرایط کنونی اقتصادی کشور یاد می کنند.
جوانانی که در صورت برخورداری از یک شغل نیم بند،باید هفت خوان رستم را طی کنند تا هزینه های کمر شکن رهن منزل، تهیه لوازم خانه و مراسم جشن و سرور عروسی را تامین کنند که آن هم به تعبیر جوانان باید سالها با اقساط گوناگون در اندیشه پاس کردن چک ها و وصول مقروضات خویش به سر برند.
*مصوبه های فرمایشی که گره گشا نیستند
تاکنون طرح های متعددی مد نظر قرارگرفته تا شاید بواسطه آن رفتن به خانه بخت تسهیل شود،اما هر کدام از مصوبات و طرح های تعریف شده به نوعی تنها بر روی کاغذ و بصورت فرمایشی به تصویب رسیده اند که اگر غیر از این بود امروز ازدواج آسان به عبارت و واژه ای نمایشی تبدیل نمی شد.
واقعیات جامعه نشان می دهد از گذشته تاکنون دستورکارهای بسیاری برای تسهیل امر ازدواج مد نظر قرار گرفته، اما ظاهرا این مصوبات با اجرا و عمل بیگانه هستند.
یکی از این مصوبات معطوف به لزوم ارائه امکانات و خدمات لازم از سوی دستگاه ها و ارگان های دولتی برای تسهیل امر ازدواج است،به عنوان نمونه بر مبنای این مصوبه،شهرداری ها موظف هستند امکانات خود را برای پیوند هر چه آسان تر زوجین در اختیار متقاضیان ازدواج قرار دهند،اما براستی از ابتدای تصویب این طرح تاکنون چند شهرداری در کشور به چنین امری مبادرت ورزیده اند؟
همین مصوبه های غیر عملیاتی و بیگانه با اجرا،مسبب بدبینی جوانان به ازدواج آسان شده و به واقع در حال حاضر با شرایطی مواجه هستیم که ازدواج جوانان با ضریب کاهشی قابل توجهی در مقایسه با گذشته همراه شود.
*وجود 10 میلیون دختر و پسر مجرد در کشور
بر اساس آمار منتشر شده در رسانه ها،قریب به 5 میلیون و 570 هزار نفر مرد مجرد 20 تا 34 ساله و 5 میلیون و 670 هزار نفر خانم مجرد 19 تا 29 ساله در کشور وجود دارند که هر کدام به دلایل متعدد در پیچِ انتظارِ ورود به خانه بخت به سر می برند،به این آمار بیفزایید 500 هزار نفری که در صف دریافت وام ازدواج قرار دارند.
اعداد و ارقام فوق موید عمق فاجعه در ارتباط با مسائل جوانان،در کشور است و گویی قرار نیست اقدامی عاجل و جدی برای یکی از غنی ترین سرمایه های کشور که همان ثروت وسرمایه انسانی است در اولویت اجرایی قرارگیرد.
*از تغییر سبک زندگی تا فراز و نشیب های فرهنگی
برخی کارشناسان و جامعه شناسان معتقدند نمی توان صرفا عامل بالارفتن سن ازدواج را در مسائل اقتصادی جستجو کرد،تغییر سبک زندگی و فراز و نشیب ها و تحولات فرهنگی جامعه در طول دو دهه و بخصوص یک دهه اخیر آنچنان با سرعت و شتاب همراه بوده که بعضا هضم و باور برخی از مسائل همچوم ازدواج را از سوی جوانان سخت و دشوار ساخته است.
توقعات مهار ناشدنی زوجین،بالارفتن انتظارات خانواده ها،رقابت ها و چشم و هم چشمی های ظاهری نیز مزید بر علت شده تا این اتفاق خجسته را با مسیر پر سنگلاخی مواجه سازد که کمتر کسی به پیمایش آن تن در دهد.
در چنین شرایطی باید قوه مقننه و قوه مجریه با فوریت و جدیت تمام ورود کنند تااین مسیر دشوار،هموار و تسهیل شود،در غیر اینصورت تبعات و عوارض این پدیده و بالا رفتن سن ازدواج،آنچنان مصیبت بار خواهد بود که دامنه پس لرزه آن و هزینه های مادی و معنوی که به جامعه تحمیل می کند فراتر از حد انتظار خواهد بود.