جلال چراغپور در گفت و گو با مشرق، درباره دیدار ایران – قطر ابتدا به تحلیل تیم قطری پرداخت، سپس اشکالات و نقاط قوت تیم ملی خودمان را بررسی کرد و در نهایت به بازی بعدی با چین اشاره ای مستقیم داشت.
*محاسن و معایب تیم قطر
تیمی مانند قطر چون از بازیکنان چند ملیتی تشکیل شده معایب و محاسنی دارد. حسن آن در این است که چون هر یک از این نفرات دارای سبک بازی های خاص خودشان در ممالک مختلف هستند حریف شان را در مواجهه انفرادی به دردسر می اندازند. معایب چنین تیمی هم در این است که تیم هایی از این دست از نظر دیسیپلین و نظم تیمی با مشکل مواجه می شوند. آنچنان که دیدیدم این این تیم در یونیت های مختلف ضعیف عمل می کرد و انسجام لازم را نداشت و بین خط میانه و دفاع آن گسستگی مشهود بود.
*نقطه قوت قطر
حریف اول تیم ما در انجام بازی "small side game” (بازی های کوچک در کناره ها) از ما بهتر بود. در این سبک بازی رامین رضاییان و حاج صفی در راست و چپ تیم ما به راحتی برش می خوردند و می توانستند از آنها عبور کنند. در یک مورد هم پژمان منتظری مجبور شد برای پوشش فضای پشت سر رامین مرتکب خطا شود که در تورنمنتی اینچنینی دریافت یک کارت زرد برای دفاع میانی ما در بازی اول خوب نبود. دیگر نقطه قوت قطر ضد حملات سه نفره این تیم بود که این کار را شش بار انجام دادند و اگر ضربه زن های نهایی شان کلاس بهتری داشتند تیم ما به دردسر بدی می افتاد.
*دروازه بان ما اشکالات اساسی دارد
ما برنده شدیم و لذتش را هم بردیم ولی وظیفه اخلاقی مان ایجاب می کند ایرادها را بگوییم. دروازه بان ما نشان داد اشکالات اساسی در پیش بینی بازی دارد. چیزی که اکتسابی نیست و دروازه بانان خودشان این هوش را باید داشته باشند که بازی را تا جایی پیش بینی کنند. دروازه بان ما سه بار و روی سه توپ یک شکل سه اقدام اشتباه داشت که این می تواند برای ما زنگ خطر باشد.
*گسستگی در دفاع خوب نیست
4 مدافع ما در لحظات حساس به داد هم نمی رسیدند و یا اگر این کار را کردند در همه لحظات بازی نبود. البته پژمان 4 بار این کار را در لحظاتی که رامین رضاییان برش می خورد انجام داد ولی جلال حسینی این کار را در قبال حاج صفی به خوبی انجام نداد که این شاید در بازی با تیم کندی مانند قطر خیلی دردسر ساز نباشد ولی در دیدار با تیم های سرعتی می تواند تیم مان را با مشکل مواجه کند.
*هافبک های دفاعی ناهماهنگ
عزت اللهی و تیموریان در هیچ شرایطی مکمل های خوبی برای هم نبودند. بهتر بود یکی از آنها با یک هافبک طراح تعویض می شد. سبک بازی هر دو آنها آنتی گیم است یعنی تخریب کننده حرکات هافبک های حریف ولی اگر یکی از آنها بازیسازی هم می کرد خیلی بهتر می شد. این دو به تنهایی بازیکنان خوبی هستند ولی در کنار هم مکمل های خوبی از کار در نمی آیند.
*دو تعویض در خط حمله نوبرانه بود
در خط جلویی ما بهتر عمل کردیم و بد نبودیم. جهانبخش و دژاگه بد نبودند و طارمی هم در چپ بازی همیشگی اش را می کرد و در جلو هم آزمون به خوبی در موقعیت قرار می گرفت. اما سئوال اینجاست وقتی ما 4 بازیکن خوب در جلو داریم چه لزومی داشت که دو تعویض در یک پست داشته باشیم و همه را به میدان بفرستیم؟ من در بیست سال اخیر ندیده بودم که دوتا زوج حمله را بیرون ببرند و دوتای دیگر را بیاورند. آن هم در عرض 10، 15 دقیقه آن هم در یک چنین بازی! این استیصال یک مربی را نشان می داد چون نشان می داد وقتی تیم در آستانه کسب تساوی هیچ – هیچ قرار گرفته بود کادر فنی هرچه داشت را رو کرد و ریخت وسط و این بازی ما با قطر شد.
*کادر فنی باید مشاوره روانی شود
در طول بازی فشار روانی فوق العاده زیادی روی نیمکت تیم ملی بود و فکر می کنم یک پزشک روانی برای همه آنها لازم است. هر 8 نفرشان نیاز دارند تا تحت مشاوره روانی قرار بگیرند. هم مربی هم کادر و همه آنها نشان دادند که نیاز دارند تا از نظر روانی تحت نظر باشند. این بازی ها به ویژه بازی در خانه با چنین رفتاری ممکن است از سوی AFC برای ما مشکل ساز شود.
*نیازی به شکست چین نیست
چراغپور در ادامه تحلیل خود به مشرق گفت: مختصات تیم چین با قطر کاملا متفاوت است. استراتژی ما در دیدار با قطر برد بود ولی در دیدار با چین این نیست. ما از بازی خانگی مان برد می خواستیم ولی از بازی با چین یک مساوی هم برای ما خوب است. ما اگر همه بازی های خانگی مان را ببریم و بازی های بیرون خانه مان را مساوی کنیم به راحتی به جام جهانی صعود خواهیم کرد بنابراین در بازی با چین نیازی به آب و آتش زدن نداریم.
*بازی با چین دلخواه کی روش است
چین با شکستی که در بازی اول خود بدست آورده می آید تا در خانه اش برد بیاورد و این یعنی بازی دلخواه کی روش. او عاشق این سبک بازی هاست و همیشه هم در این قبیل بازی ها نتیجه لازم را گرفته است. بازی با کره و یا ازبکستان را به یاد داریم. حتی بازی با آرژانتین هم نشان داد که می شد از این تیم با تیم کی روش یک مساوی هم گرفت و اگر داور قدری با ماسکرانو کمتر مهربانی می کرد یک پنالتی در آن بازی برای رقم می خورد. کی روش استاد این قبیل بازی هاست که تیمی به آن حمله کند.
*با حمله سریع به چین ضربه می زنیم
بدون کوچکترین شبهه ای می توان گفت که ما در این بازی به نتیجه دلخواه مان می رسیم. در واقع کی روش از حالا دامش را برای چین پهن کرده است. او با "کوییک اتک" یعنی حمله سریع که با ضد حمله فرق دارد می تواند به چین ضربه بزند. چین در بازی با ما رو به حمله می آورد ولی ما با دفاع از میانه میدان و توپ ربایی از چین کوییک اتک می کنیم و مانند گل دوم مان به قطر که جهانبخش زد به این تیم ضربه خواهیم زد. در این روش تجمع در خط هافبک ما زیاد می شود تا حریف نتواند توپ را به راحتی رد کند. هرچند که قطعا تیم چین هم تحلیلگران و کارشناسان خودش را دارد و روی تیم ما برنامه ریزی خواهد کرد.