به گزارش مشرق، تیم ملی فوتبال ایران در اولین مسابقه از مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 مقابل تیم ملی قطر به پیروزی 2 بر صفر دست یافت. همین پیروزی با توجه به روند مسابقات و اتفاقات حاشیهای که در دقایق پایانی رخ داد حرف و حدیثهای زیادی را به همراه داشت.
کارشناسان و مربیان زیادی در مورد نقاط ضعف و قوت تیم ملی اظهارنظرهایی را مطرح کردند. علی پروین از جمله کسانی بود که در روز مسابقه با قطر به ورزشگاه رفت و این مسابقه حساس را از نزدیک تماشا کرد. در همین زمینه گفتوگویی با سرمربی اسبق تیم ملی انجام دادیم که در زیر آن را میخوانید:
به عنوان یکی از حاضرین در ورزشگاه آزادی بازی تیم ملی مقابل قطر چگونه بود؟
سوای مسائل فنی که میتوان در موردش صحبتهایی را انجام داد، باید بگویم که همیشه انجام مسابقه اول شرایط خاص خودش را دارد. بازیهای اول بسیار سنگین هستند و من این تجربه را در سالهایی که به عنوان سرمربی تیم ملی روی نیمکت تیم ملی بودم را تجربه کردم.
پس به همین دلیل بود که تیم ملی نتوانست عملکرد خوبی از خود داشته باشد؟
بله، یکی از دلایلش همین بود و دوباره تأکید میکنم بازی اول همیشه سخت و سنگین است. بچهها در دیدار با قطر خودشان نبودند و نکتهای که نباید از آن غافل شویم این است که قطر یک تیم چند ملیتی بود. بازیکنان آنها از کشورهای اروپایی،آمریکای جنوبی و آفریقایی تشکیل شده بودند. همین چند ملیتی بودن قطر ترس به جان آنها انداخت. بچهها وحشت داشتند، چون با تیمی بازی میکردند که از ملیتهای مختلف آمده بودند.
اما در روزی که بد بودیم قطر را شکست دادیم.
بله، خدا را شکر. چقدر خوب شد که ما 3 امتیاز اول را گرفتیم. همین 3 امتیاز شرایط روحی روانی بازیکنان ما را بالا میبرد.
بازی بعدی باید به مصاف چین برویم. چقدر شناخت از تیم ملی چین دارید؟
من بازی اول چین مقابل کره جنوبی را دیدم. آنها تیم دوندهای دارند. در زمین کره سه گل خورده بودند اما با سرعتی که داشتند دو گل را جبران کردند و حتی میتوانستند در سئول بازنده نباشند. چین تیم دوندهای است اما تیمی نیست که بخواهیم بگوییم کیروش و بچههایش نمیتوانند آن را شکست دهند. به نظر من بچههای ما اگر خودشان باشند چین را در خانهاش میتوانند شکست دهند. بازیکنان باید بدانند که بازی سختی در پیش دارند و با دوندگی بیشتر میتوانند پیروز میدان باشند.
قبول دارید که حمایت از تیم ملی همهجانبه صورت میگیرد و انتظارات از تیم ملی بالا رفته است؟
بله، قبل از دیدار با قطر حمایتهای خوبی از سوی دولتمردان صورت گرفت و حتی آقای جهانگیری بر سر تمرین تیم ملی آمد. در کنار این مسائل نیز حسین هدایتی ورود پیدا کرده و هزینه میکند که باید از آنها قدردانی شود. همین حالا که تیم ملی به چین رفته با پرواز چارتری سفر انجام شده که با کمک و هزینه هدایتی است و او هزینه تیم را میدهد. امیدوارم چهرههای زیادی مانند او در ورزش کشور حضور داشته باشند و فوتبال را حمایت کنند.
ورزشگاه آزادی در دیدار با قطر با حضور هواداران از جمله پرسپولیسیها پُر شد. نظرتان در مورد حمایت پرسپولیسیها از تیم کیروش چیست؟
هم پرسپولیسیها و هم استقلالیها پنجشنبه با قدرت به ورزشگاه آمدند و خیلی خوب تیم ملی کشورمان را حمایت کردند. من خودم ساعت 19 وقتی میخواستم به ورزشگاه آزادی بروم ازدحام در خیابانهای اطراف به قدری زیاد بود که ترافیک شدیدی را میدیدم. باید از همه آنها تشکر کرد. به خدا قسم اگر ورزشگاهی داشته باشیم که 150 هزار نفر گنجایش داشته باشد و این علاقمندان به فوتبالی که من میبینم آن را پر خواهند کرد. خدا خیرشان بدهد که یار دوازدهم تیم ملی هستند.
یک اتفاق بد در آخر بازی افتاد و آن هم پرخاشگری نیمکت تیم ملی ما بود که به داخل زمین کشیده شد.
به نظر من کیروش باید مدیریت بیشتری روی نیمکت تیم ملی داشته باشد.این خوب نیست که داور وقتی یک اشتباهی میکند همه از سوی نیمکت به سمتش هجوم ببرند. کیروش این توانایی را دارد که به نیمکت تیم ملی آرامش بیشتری بدهد تادستیارانش و آنهایی که روی نیمکت نشستهاند با یک اشتباه به داخل زمین نروند. من که آخر بازی را ندیدم چه شد اما صدای عادل فردوسیپور را شنیدم که میگفت هر کسی به داخل زمین رفته و زد و خورد میکند. امیدوارم چنین صحنههایی تکرار نشود تا مبادا تیم ملی ایران را از میزبانی محروم کنند. این هوادارانی که من در ورزشگاه دیدم تشنه موفقیت تیم ملی کشورشان هستند. پس نباید با چند اشتباه بچهگانه بهانه به دست مخالفان بدهیم تا خدای نکرده ما را از میزبانی محروم کنند.
کارشناسان و مربیان زیادی در مورد نقاط ضعف و قوت تیم ملی اظهارنظرهایی را مطرح کردند. علی پروین از جمله کسانی بود که در روز مسابقه با قطر به ورزشگاه رفت و این مسابقه حساس را از نزدیک تماشا کرد. در همین زمینه گفتوگویی با سرمربی اسبق تیم ملی انجام دادیم که در زیر آن را میخوانید:
به عنوان یکی از حاضرین در ورزشگاه آزادی بازی تیم ملی مقابل قطر چگونه بود؟
سوای مسائل فنی که میتوان در موردش صحبتهایی را انجام داد، باید بگویم که همیشه انجام مسابقه اول شرایط خاص خودش را دارد. بازیهای اول بسیار سنگین هستند و من این تجربه را در سالهایی که به عنوان سرمربی تیم ملی روی نیمکت تیم ملی بودم را تجربه کردم.
پس به همین دلیل بود که تیم ملی نتوانست عملکرد خوبی از خود داشته باشد؟
بله، یکی از دلایلش همین بود و دوباره تأکید میکنم بازی اول همیشه سخت و سنگین است. بچهها در دیدار با قطر خودشان نبودند و نکتهای که نباید از آن غافل شویم این است که قطر یک تیم چند ملیتی بود. بازیکنان آنها از کشورهای اروپایی،آمریکای جنوبی و آفریقایی تشکیل شده بودند. همین چند ملیتی بودن قطر ترس به جان آنها انداخت. بچهها وحشت داشتند، چون با تیمی بازی میکردند که از ملیتهای مختلف آمده بودند.
اما در روزی که بد بودیم قطر را شکست دادیم.
بله، خدا را شکر. چقدر خوب شد که ما 3 امتیاز اول را گرفتیم. همین 3 امتیاز شرایط روحی روانی بازیکنان ما را بالا میبرد.
بازی بعدی باید به مصاف چین برویم. چقدر شناخت از تیم ملی چین دارید؟
من بازی اول چین مقابل کره جنوبی را دیدم. آنها تیم دوندهای دارند. در زمین کره سه گل خورده بودند اما با سرعتی که داشتند دو گل را جبران کردند و حتی میتوانستند در سئول بازنده نباشند. چین تیم دوندهای است اما تیمی نیست که بخواهیم بگوییم کیروش و بچههایش نمیتوانند آن را شکست دهند. به نظر من بچههای ما اگر خودشان باشند چین را در خانهاش میتوانند شکست دهند. بازیکنان باید بدانند که بازی سختی در پیش دارند و با دوندگی بیشتر میتوانند پیروز میدان باشند.
قبول دارید که حمایت از تیم ملی همهجانبه صورت میگیرد و انتظارات از تیم ملی بالا رفته است؟
بله، قبل از دیدار با قطر حمایتهای خوبی از سوی دولتمردان صورت گرفت و حتی آقای جهانگیری بر سر تمرین تیم ملی آمد. در کنار این مسائل نیز حسین هدایتی ورود پیدا کرده و هزینه میکند که باید از آنها قدردانی شود. همین حالا که تیم ملی به چین رفته با پرواز چارتری سفر انجام شده که با کمک و هزینه هدایتی است و او هزینه تیم را میدهد. امیدوارم چهرههای زیادی مانند او در ورزش کشور حضور داشته باشند و فوتبال را حمایت کنند.
ورزشگاه آزادی در دیدار با قطر با حضور هواداران از جمله پرسپولیسیها پُر شد. نظرتان در مورد حمایت پرسپولیسیها از تیم کیروش چیست؟
هم پرسپولیسیها و هم استقلالیها پنجشنبه با قدرت به ورزشگاه آمدند و خیلی خوب تیم ملی کشورمان را حمایت کردند. من خودم ساعت 19 وقتی میخواستم به ورزشگاه آزادی بروم ازدحام در خیابانهای اطراف به قدری زیاد بود که ترافیک شدیدی را میدیدم. باید از همه آنها تشکر کرد. به خدا قسم اگر ورزشگاهی داشته باشیم که 150 هزار نفر گنجایش داشته باشد و این علاقمندان به فوتبالی که من میبینم آن را پر خواهند کرد. خدا خیرشان بدهد که یار دوازدهم تیم ملی هستند.
یک اتفاق بد در آخر بازی افتاد و آن هم پرخاشگری نیمکت تیم ملی ما بود که به داخل زمین کشیده شد.
به نظر من کیروش باید مدیریت بیشتری روی نیمکت تیم ملی داشته باشد.این خوب نیست که داور وقتی یک اشتباهی میکند همه از سوی نیمکت به سمتش هجوم ببرند. کیروش این توانایی را دارد که به نیمکت تیم ملی آرامش بیشتری بدهد تادستیارانش و آنهایی که روی نیمکت نشستهاند با یک اشتباه به داخل زمین نروند. من که آخر بازی را ندیدم چه شد اما صدای عادل فردوسیپور را شنیدم که میگفت هر کسی به داخل زمین رفته و زد و خورد میکند. امیدوارم چنین صحنههایی تکرار نشود تا مبادا تیم ملی ایران را از میزبانی محروم کنند. این هوادارانی که من در ورزشگاه دیدم تشنه موفقیت تیم ملی کشورشان هستند. پس نباید با چند اشتباه بچهگانه بهانه به دست مخالفان بدهیم تا خدای نکرده ما را از میزبانی محروم کنند.