به گزارش مشرق، مرتضی مهرزاد بلندقدترین فرد ایرانی که امروز لقب غول مهربان بازی‌های پارالمپیک 2016 را به‌خود اختصاص داده است اگرچه در گذشته کمتر مورد توجه قرار داشت اما امروز با پنجه‌های طلایی خود در مسابقات والیبال نشسته جهان توانست نامی ماندگار از خود برجای بگذارد.
این ورزشکار بلندقامت حاضر در مسابقات پارالمپیک 2016 با سرویس‌های مهارنشدنی خود تیم ملی والیبال نشسته ایران را در جهان معروف کرد و پرچم پرافتخار ایران را در دنیا به اهتزاز درآورد.
* تحصیل تا مقطع دوم راهنمایی
مادر مرتضی مهرزاد که مرارت‌های زیادی را در راه پرورش فرزندش به‌جان خرید و امروز بی‌صبرانه منتظر در آغوش کشیدن فرزند خود است که چند هفته از وی دور بود، در این‌باره به فارس، گفت: مرتضی متولد 26 شهریور ماه 1366 است که در شهرستان رودسر استان گیلان به‌دنیا آمد و پس از او خداوند یک فرزند دختر و پسر دیگر نیز به‌ما عطا کرد.
* هیکل درشت و تمسخر هم‌کلاسی‌ها
صفورا علی‌نژاد در مورد چگونگی قد کشیدن ناگهانی مرتضی خاطر‌نشان کرد: مرتضی تا کلاس دوم راهنمایی را با معدل بالا به تحصیل مشغول بود اما به‌دلیل اینکه نسبت به همسن و سال‌های خود هیکل درشتی داشت این مسأله سبب شد تا همکلاسی‌هایش او را مسخره کرده و روحیه او را ضعیف کنند و در نتیجه با وجود اصرار ما مرتضی از ادامه تحصیل بازماند و با خواهش و التماس فراوان ترجیح داد که به کارگری برای دیگران و کار در مغازه‌ها بپردازد.
* ترجیح کمک به خانواده بر درس و مدرسه
این مادر سختی‌کشیده خاطر‌نشان کرد: وقتی مرتضی می‌دید که من با حال بیمارم برای امرار معاش خانواده به سرکار می‌روم او نیز بر حسب تعصبی که داشت تصمیم گرفت برای گذران امور زندگی کاری برای خود دست و پا کند و به‌دلیل سن کمی که داشت با دیدن جسم و روح خسته پسرم من نیز عذاب می‌کشیدم.
* آغاز بیماری در یک‌روز سرد برفی
وی ادامه داد: با وجود اینکه مرتضی که در عنفوان جوانی تصمیم گرفت به‌جای استفاده از جوانی و تفریح و گردش به‌کار کردن برای دیگران بپردازد اما گویی روزگار نیز طاقت دیدن سختی‌های او را نداشت و می‌خواست فرصت استراحت را البته به‌شکلی تلخ به او بدهد و این‌گونه بود که روی سکه برگشت و مرتضی چندین سال با بیماری و سختی و عذاب دست و پنجه نرم کرد.
علی‌نژاد که حالا بغض راه گلویش را بسته بود، ادامه داد: آغاز بیماری مرتضی شروع گرفتاری ما بود چرا دردهای مفصلی بر او چیره شد و با وجود مصرف داروها و آمپول‌های مسکن افاقه‌ای در حال جسمی وی ایجاد نشد تا حدی که در معاینه‌‌های اولیه پزشک تشخیص داد که مشکل از لگن مرتضی است که به زانویش سرایت کرده و پای راست او چهار سانتیمتر کوتاه‌‌تر از پای چپ او است.
* نداشتن پول و به تأخیر افتادن عمل
این مادر رنجور می‌گوید: به تشخیص پزشک باید در مدت پنج‌روز پای مرتضی عمل می‌شد وگرنه کار از کار می‌گذشت اما هزینه انجام عمل برای من بسیار سخت بود و به هر دری زدم گویا درها بسته می‌شد اما لطف خداوند به‌شکل معجزه‌آسایی شامل حال مرتضی شد و یکی از بندگان خوب خدا وقتی دید ناامید هستیم به من گفت اگر چند روزی به من مهلت بدهید من این مبلغ را تهیه می‌کنم و چون این‌کار حدود یک‌ماه طول کشید در نتیجه مشکل پای پسرم حادتر شد.
* عزیمت از گیلان به بیمارستان بابل
وی ادامه داد: خواهرزاده‌ام که در این چند سال زحمت فراوانی برای ما متحمل شد از چالوس به رودسر آمد و اصرار کرد که باید مرتضی را به بیمارستان شهید بهشتی بابل ببریم و هر چه زودتر پایش را عمل کنند و این‌گونه بود که مرتضی در مدت سه ماه بستری شدن در این بیمارستان در سه مرحله تحت عمل جراحی قرار گرفت اما انگار سرنوشت قصد مدارا کردن با من و فرزندانم را که در اوج سختی به‌سر می‌بردیم نداشت، چرا که پس از جراحی‌های متفاوت وقتی فرزندم در بیمارستان بستری بود پزشکان در طول معاینات تشخیص دادند که مرتضی نباید عمل می‌شد بلکه باید کاری می‌کردند تا جلوی رشد غیرطبیعی او گرفته شود که با شنیدن این خبر دنیا بر سر من و برادر و خواهرش آوار شد.
* بستن بار سفر به استان مازندران
مادر مرتضی مهرزاد با اشاره به اینکه به اصرار خواهر‌زاده‌اش بار سفر از زندگی در گیلان بسته و به‌چالوس آمدند و در یکی از محلات این شهرستان منزلی را برای‌شان اجاره کرد، گفت: با آمدن به چالوس در مجموع مرتضی نیز روح امید خود را از دست داده و پس از ناامیدی از تحمل سختی‌ها و هزینههای کشیده شده گوشه‌نشین شد و 7 سال در کنج خانه نشست.
* رشد 54 سانتیمتری در مدت کوتاه
در این مدت قد مرتضی از یک متر و 90 سانتیمتر به 2 متر و 44 سانتیمتر رسید و همه این مسائل عرصه زندگی را بر من و فرزندانم تنگ‌تر می‌کرد اما خداوند با وجود ابتلائات زیاد همچنان نظر لطفش را از ما دریغ نکرد و یکی از همسایه‌ها را مأمور راهنمایی ما کرد، به این شکل که با اصرار خانم همسایه مشکل مرتضی باید رسانه‌ای شود و مرا مجاب کرد که هر طور شده این موضوع را در نشریات محلی و صدا و سیما مطرح کنم تا شاید فرجی حاصل شود و این‌چنین شد که برای نخستین‌بار آقای ساسان شیخی خبرنگار صدا و سیمای تبرستان و احمد فقیه مدیر‌مسؤول یکی از نشریات محلی با طرح مشکل خبرساز مرتضی در رسانه‌ها بوق و کرنایی به‌پا کرد و این خبر به‌گوش رسانه‌های ملی نیز رسید.
* انعکاس خبر در رسانه‌های محلی و ملی
مادر بلندقامتترین ورزشکار پارالمپیک 2016 خاطر‌نشان کرد: پس از انعکاس اخبار مرتضی در رسانه‌های محلی عوامل برنامه ماه عسل که چندسالی است در ماه مبارک رمضان در رسانه ملی پخش می‌شود از ما برای حضور در آن برنامه دعوت کردند و با وجود تمام مشکلاتی که مرتضی پس از چند سال خانه‌نشینی داشت به‌هر زحمتی بود خود را به تهران رساندیم.
مادر مرتضی که بارقه امید همچنان در چشمانش موج می‌زند از الطاف رئیس اداره بهزیستی چالوس، رئیس هیأت ورزش و جانبازان چالوس و خزانه‌دار هیأت ورزش جانبازان و معلولان چالوس بسیار سپاس‌گزار بوده و به‌نوعی موفقیت مرتضی را مدیون حمایت‌ها و پیگیری‌های آنها دانست و ادامه داد: در برنامه ماه عسل هنگامی‌که احسان علیخانی مجری برنامه به مرتضی گفت بزرگترین آرزویت چیست، مرتضی که در مدت 7 سال خانه‌نشینی مسابقات ورزشی فوتبال را از طریق تلویزیون دنبال می‌کرد تنها خواسته قلبی خود را دیدار چهره‌به‌چهره یک فوتبالیست معروف کشور برشمرد و دست‌اندرکاران برنامه ماه عسل نیز این مکنون قلبی وی را در مدت چند ساعتی برآورده کردند تا جایی‌که به‌دعوت ایشان و برای دیدار وی راهی یکی از رستوران‌های تهران شدیم.
* تحقق نیافتن وعدههای مالی بازیکن سرشناس فوتبال
علی‌نژاد به وعده‌هایی که یک بازیکن سرشناس کشورمان در برنامه ماه عسل داد اشاره کرد و گفت: اگر چه ایشان وعدههای مالی زیادی به پسرم داد و حتی قول داد که از صفر تا 100 هزینههای درمان مرتضی را تقبل کند اما در آن‌لحظه تنها 950 هزار تومان وجه نقد به‌همراه یک سیستم رایانه‌ای به فرزندم هدیه داد.
* شایعه هزینه میلیونی
این مادر از جان گذشته که دلش از برخی حمایت‌ها و قول‌های پوچ آزرده شده بود، اضافه کرد: با توجه به اینکه ما در یک منزل استیجاری کوچک زندگی می‌کردیم به‌دلیل مشکلات جسمی مرتضی عرصه به‌ما تنگ شده بود و با دوندگی و پیگیری بسیار مبلغی به‌عنوان وام و تسهیلات دریافت کرده و قطعه زمینی را خریداری و شروع به‌ساخت یک واحد در این منطقه کردیم و با وجود اینکه همان بازیکن سرشناس در تهران قول داد که در ساخت منزل با شما همکاری می‌کنم و هر مبلغی خواستید به‌من اطلاع دهید با بازگشتن ما به چالوس حتی یک‌بار هم جواب تلفن‌های ما را نداد.
* حامیان چالوس و تشویق به انجام ورزش
وی در ادامه با قدردانی از تلاش‌های رؤسای اداره بهزیستی و هیأت جانبازان و معلولان چالوس و همچنین خزانه‌دار این هیأت در مورد اصرار حضور مرتضی در سالن‌های ورزشی اظهار کرد: آنها با اصرار زیاد مرتضی را به بازی وادار کردند و قطعاَ مردم ایران مدیون پشتکار این عزیزان هستند که در راه پرورش این نخبه ورزشی و سرمایه ارزشی کشور از هیچ تلاشی فروگذار نکردند.
مادر مرتضی مهرزاد که با چشیدن سرد و گرم روزگار حال جسمی خودش نیز رو به‌تحلیل رفته و همزمان به‌بیماری‌های دیابت و چربی خون بالا مبتلا شده و خود نیز تحت عمل جراحی باز قلب قرار گرفت و حتی انگشتان پای وی نیز به‌دلیل بالا بودن قند خون با نظر پزشکان قطع شده بود، ذر‌ه‌ای از این‌همه درد و آلام خویش گله‌ای نکرد اما در مورد بی‌مهری‌هایی که به فرزندش شده است دلش گرفته و می‌گوید: با وجود اصرار رئیس هیأت والیبال نشسته چالوس در مورد به عضویت درآوردن مرتضی در ابتدا از پذیرش وی سر باز می‌زدند و حتی اجازه ورود فرزندم را تیم ملی در المپیک سال‌های قبل ندادند و مرتضی که تقریباً روحیه خود را بازیافته بود و از هر نظر آمادگی حضور در میادین ورزشی را داشت با دیدن این ناملایمت‌ها سرخورده شد اما در نهایت با‌وجود این بی‌مهری‌ها سرانجام تلاش حامیان وی در چالوس نتیجه داد و تیم ثامن‌الحجج مشهد مرتضی را برای عضویت پذیرفت و این‌چنین بود که پسر من سرانجام به آرزوی خود رسید و وارد عرصه‌های اصلی ورزش شد.
* مهار رشد قد مرتضی؛ 7 سال پیش
مادر مرتضی مهرزاد یادآور شد: مرتضی که دیگر روحیه اعتماد به‌نفس خود را پیدا کرده بود 7 سال قبل با حمایت‌های مردمی و تلاش اعضای سابق شورای اسلامی شهر چالوس تحت عمل جراحی قرار گرفت و به این وسیله جلوی رشد قد او گرفته شد و این‌چنین بود که مرتضی با نظر لطف خداوند و دعای خیر مردم امروز مایه افتخار ایران‌زمین شد و توانست پرچم ایران را در دنیا به اهتزاز در بیاورد.
* افتخارآفرینی برای چالوس، مازندران و ایران
مادر بلندقامتترین ورزشکار پارالمپیک ریو در پایان گفت: این‌روزها که مرتضی بازی دارد بی‌صبرانه پای تلویزیون می‌نشینم و با اشک شوق و دعای خیر بازی‌های او را دنبال می‌کنم و بسیار خرسندم که ثمره سال‌ها رنج و عذاب ما امروز در حال افتخارآفرینی بوده و نه‌تنها نام چالوس و استان مازندران را بلکه نام ایران را در جهان بر سر زبان‌ها جاری کرد و امیدوارم در سایه الطاف خدا و دعای خیر مردم همه تیم‌هایی که در مسابقات پارالمپیک 2016 شرکت کردند خوش بدرخشند و دنیا را شگفت‌زده کنند.