به گزارش مشرق، نیل مارکوس هنرمند آمریکایی می گوید:" معلولیت یک هنر است." هنری به زیبایی زندگی. معلولیت ترحم برانگیز نیست. معلولیت افتخار آفرین است. کار هایی را که افراد غیر معلول از انجامش ناتوان اند را افرادی با معلولیت تحسین برانگیز انجام می دهند. معلولیت هنری برای ایستادن در مقابل مشکلات دو چندان زندگی است، برای خاموش کردن زندگی که هر روز سعی در کوچک کردن توان انسان دارد. به مرور مقاله نیویورک تایمز در مورد مرتضی مهرزاد پرداخته ایم.

گِرگ واکر، سرمربی تیم ملی والیبال نشسته آمریکا در هتلی در مطقه ای روستایی در کشور چین برای اولین بار با بلند قامت ترین مرد ایران روبرو شد. مرتضی مهرزاد با چوب دستی زیر بغلش راه می رفت. صحنه روبرو شدن مانند عبور یک اردک از زیر پلی قوس دار بود. وقتی مرتضی صاف ایستاد قامتش به 2.46 متر رسید.

اولین جلمه واکر این بود: "وای."

دومین این جمله اش نیز این بود:" خیلی بد است."

والیبال نشسته تفاوت زیادی با والیبال ایستاده دارد. بازیکنان والیبال نشسته معلولیتی دارند و روی زمین می نشینند و روی آن سر می خورند. ارتفاع تور نیز حدود 1.2 متر است. پیش از این بازیکنانی با قد 180 تا 195 بلند به حساب می آمدند اما با ورود مرتضی مهرزاد مربیان تیم های باید به دنبال بازیکنان بلند قدتری باشند یا تاکتیک خود را عوض کنند. برزیل با داشتن بازیکنان قد بلند پیش از قدرت های این رشته بود.

 

ایران با استفاده از مهرازد قدرتمند تر شده است. آن ها 5 سال مهرزاد را کمک کرده اند تا برای رو در رویی با غول تیم والیبال نشسه برزیل آندرسون ریباس دا سیلوا آماده شود.  دا سیلوا تا قبل از مشکل زانویش بازیکن والیبال ایستاده بوده است.

یکی از بازیکنان تیم آمریکا در این رابطه گفته است که با فردی که کارش ساخت اندام مصنوعی است و در کنار تیم آمریکا حضور دارد گفته است که بیماران بلند قامتش را به تیم ملی بیاورد.

هادی رضایی، مربی تیم ایران در رابطه با کشف مرتضی مهرزاد گفته است:

  من به دنبال یافتن بازیکنی نبودم که وقتی می نشیند قدش از تور بلند تر باشد. یک روز تلویزیون را روشن کردم و دیدم که برنامه ای در مورد افرادی با توانایی های جسمانی غیر معمول در حال پخش است. با خودم فکر کردم می توانم از او در تیمم استفاده کنم.

رضایی رسانه را علت کشف مهرزاد دانسته است. کسی که در شهری در شمال ایران زندگی می کند. این مرد 29 ساله معمولا از ویلچر استفاده می کند. او در 16 سالگی بر اثر حادثه ای که با دوچرخه برایش رخ داد از ناجیه لگن دچار مشکل شد و همین امر سبب شد تا پای راست او به خوبی رشد نکند و در حال حاضر پای راست او 15 سانتی متر کوتاه تر از پای چپ او است. مشکلات هورمونی هم سبب تغییر حالت استخوان های صورت او شده است.

مهرزاد پیش از ورود به والیبال نشسته چیزی هایی در مورد این ورزش شنیده بود اما هیچوقت والیبال نشسته بازی نکرده بود. رضایی ادامه داده است:

    قبل از اینکه او مشهور شود، وقتی از خانه بیرون می آمد مردم با تعجب به او نگاه می کردند اما حالا وقتی او از خانه بیرون می آید همه می خواهند با او عکس بگیرند. او یک قهرمان است.

در اولین تورنمنت ملی اش، مهرزاد به عنوان بهترین اسپکر انتخاب شد. رضایی در این مورد گفت:

    آن موقع او 50 درصد قابلیت های کنونی اش را داشت. او در دو سال آینده بهترین بازیکن تاریخ خواهد شد.

ریباس دا سیلوا در مورد او گفته است:

وقتی او اسپک می زند گویی سه متر بالای زمین است.

 

شاید ریباس کمی بزرگ نمایی کرده باشد اما مهرزاد وقتی نشسته است می تواند دست راستش را تا ارتفاع 1.93 متری بالا ببرد و به توپ ضربه بزند.

مربیان تیم آمریکا برای آمادگی مقابله با مهرزاد در تمرینات از بازیکنان نشتسه روی صندلی را ایستاده استفاده می کنند تا بازی را شبیه سازی کنند.

مارکینو، بازیکن تیم آمریکا در جمله ای جالب گفته است: "قد بلندی را نمی توان یاد داد."