به مناسبت روز عید سعید غدیر بخشهایی از سخنان مقام معظم رهبری از کتاب «انسان 250 ساله» درباره تبیین ماجرای غدیر منتشر می‎شود.

حادثه غدیر خم یک حادثه بسیار مهم و تعیین کننده تاریخ اسلام است که این اعلام هم امر الهی است و هم از سوی پیامبر اکرم (ص) است و ارزش تقوا را به عنوان برترین ارزش اسلامی باز تکرار کردند و تصریح کردند که هیچ کس بر هیچ کس دیگر جز به برکت تقوا و پرهیزگاری ترجیحی ندارد و همه مسلمین موظفند به زمامداران اسلامی نظرات خیرخواهانه ی خودشان را بیان کنند و اعلان کنند.

پیامبر اکرم (ص) در حدیث ثقلین اصول کافی، ج 1، ص 410 می‎فرمایند: من وقتی از میان شما رفتم، دو چیز گران بها در میان شما می‎گذارم (کتاب الله و عترتی) قرآن را و عترتم را. و بعد دو انگشت سبابه را کنار هم قرار دادند و فرمودند: آن دو مثل این دو هستند، که دو انگشت سبابه هیچ تفاوتی با همدیگر ندارند.

و آن بعدی که مورد نظر من است- بعد بین المللی اسلامی وب ین الفرق اسلامی که مخصوص شیعه نیست- این است که اگر فرض کنیم که پیغمبر (ص) در این اعلان، که حتماً این اعلام انجام گرفته و این جمله از زبان پیغمبر (ص) صادر شده، اگر فرض کنیم نمی‎خواست رسول خدا حکومت بلافصل امیرالمومنین علیه‎السلام را بیان کند، حداقل این بود که می‎خواست سؤالات و پیوند و رابطه عمیق مسلمین با امیرالمومنین علیه‎السلام و با عترت خود را در این بیان استقرار فرمود که در حدیث ثقلین در سخنرانی بنی و غدیر خم آن را تصریح کردند و در واقعه  غدیر قصد دارند یک نمونه کامل از انسان طراز اسلام، از انسان مقبول و مورد پذدیرش اسلام را ارائه بدهند بر مردم و به همه نسلهای آینده و آن شخصیتی که همه مسلمانها ‎او را به عنوان جانشین پیغمبر (ص) قبول دارند باید برای همه مسلمانها ‎به عنوان یک الگوف یک مسطوره کامل از انسان اسلامی، جاودانه بماند و پیوند میان او و میان مسلمانان باید تا ابد به عنوان یک رابطه فکری، رابطه اعتقادی، رابطه عاطفی، رابطه  عملی باقی بماند.

امیرالمومنین علیه‎السلام با این دیدگاه دیگر فقط متعلق به شیعیان نیست متعلق به همه مسلمانهاست و مخصوص امیرالمومنین علیه‎السلام هم نیست، بلکه عترت و خاندان پیغمبر (ص) و ائمه علیهم‎السلام شیعه که اولاد امیرالمومنین (علیه اسلام) هستند آنها هم، چون که مشمول عترت هستند، آنها هم همواره به عنوان نمونه کامل انسان اسلامی در دیدگاه مسلمانها ‎باید باقی بمانند، این یک نکته است. امروز همه مسلمانها ‎احتیاج دارند که از معارف اسلامی که از طریق اهل‎بیت علیهم‎السلام و پیغمبر (ص) می‎رسد استفاده کنند، فرق نمی‎کند که معتقد باشند به امامت امیرالمومنین علیه‎السلام و امامت اولاد او یا معتمد نباشند.

البته شیعه عقیده حق و متضاد قطعی از این حدیث را خلافت بلافصل می‎داند و به او معتقد و پایبند است. آنهایی که به این عقیده پایبند نیستند، یعنی برادران اهل سنت. ارتباط و پیوند فکری و عقلانی و اعتقادی و عاطفی خودشان را از خاندان پیغمبر (ص) و از امیر المومنین (علیه اسلام) باید قطع نکنند. لذا مسئله غدیر، بعد ایجاد پیوند میان علی ابن ابی طالب علیه‎‎السلام و عترت پیغمبر (ص) با آحاد مسلمانهاست، حال همه مسلمانهاست. مسئله غدیر یک مسئله تاریخی صرف نیست: نشانه‎ای از جامعیت اسلام است.

برای پاک کردن رسوبات جاهلی از اعمال این جامعه و مستقیم نگه داشتن خطه هدایت اسلامی بعد از ده سال زمان پیغمبر (ص)، یک تدبیری لازم است و اگر این تدبیر انجام نمی شد، کار ناتمام بود. اینکه خداوند در آیه 3 سوره مبارکه مانده می‎فرمایند «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی: تصریح به همین معناست که این نعمت. نعمت اسلام، نعمت هدایت، نعمت نشان دادن صراط مستقیم به جامعه  بشریت- آن وقتی تمام و کامل می‎شد که نقشه ی راه، برای بعد از پیغمبر (ص) هم معین باشد. این هدایت الهی بود، دستور الهی بود، نصب الهی بود؛ یعنی نشان دهنده جامعیت اسلام و نگاه به آینده و آن چیزی که در هدایت و زعامت و ریاست امت اسلامی شرط است، همان چیزی که شخصیت امیرالمومنین علیه‎السلام مظهر آنهاست، یعنی تقوا، تدین، پایبندی مطلق به دین، ملاحظه غیر خدا و نیز راه حق را نکردن، بی پروا در راه خدا حرکت کردن، برخورداری از علم، برخورداری از عقل و تدبیر، بر خورداری از قدرت عزم و اراده، این یک عمل واقعی و در عین حال نمادین است و غدیر این چنین حقیقی است که زمامت و رهبری اسلامی در طول زمانها ‎را مشخص کند و در این حال نماد همه خوبیها در علی بن ابی طالب امیر مومنان، امیر بیان نمود و تجلی می‎کند.