نیمی از سکوها که در اختیار هواداران تیم پرسپولیس قرار داشت، به‌طور کامل پرشده بود.در نیم دیگر ورزشگاه اما اوضاع سکوها هم همانند اوضاع استقلال، اصلاً خوب نبود.بیش از 15 هزار صندلی در قسمت آبی ورزشگاه خالی مانده که در ذوق هر بیننده‌ای می‌زد.
شاید حتی برای هواداران پرسپولیس هم اوضاع به وجود آمده چندان خوشایند نبود؛ به‌هرحال دربی پایتخت در کنار اینکه خیلی وقت‌ها اذیتمان می‌کند و هیچ جذابیتی برایمان ندارد، حداقل 100 هزار نفر برای تماشای آن به استادیوم می‌روند و آن‌وقت می‌فهمیم که مردم آن‌قدرها هم که ما فکر می‌کردیم از فوتبال قهر نکرده‌اند.
دربی کسل‌کننده با سوژه جذاب
هرچقدر که دربی پایتخت کسل‌کننده بود، به همان اندازه موضوع خالی ماندن بیش از 15 هزار صندلی متعلق به هواداران استقلال برای رسانه‌ها و حتی مردم، سوژه جذابی محسوب می‌شد.
نخستین فرضیه‌ای که در این میان مطرح شد، این بود که هواداران تیم استقلال ابتدا بلیت‌های بازی را خریدند اما به دلیل نتایج ضعیف تیمشان در هفته‌های گذشته، به‌یک‌باره از حضور در استادیوم منصرف شدند؛ این فرضیه به نظر چندان منطقی نیست، چون هرچقدر از هواداران استقلال که بخواهند بازی‌های تیمشان را تحریم کنند، بازهم بیش از 15 هزار نفر آنان نمی‌توانند چنین کاری را آن‌هم به‌صورت خودجوش انجام بدهند.
از طرفی، هواداران سرخابی‌های پایتخت همیشه حداقل در دربی‌ها نشان دادند که هیچ کاری به نتایج تیم محبوبشان ندارند و صرفاً برای کری خواندن با یکدیگر به استادیوم آزادی آمده و آنجا را پر می‌کنند.
دومین فرضیه که حتی سازمان لیگ برتر فوتبال ایران نیز آن را تائید کرد، این بود که پس از اعلام کمیته بلیت‌فروشی سازمان لیگ مبنی بر به اتمام رسیدن بلیت‌های پرسپولیسی‌ها، هواداران سرخ پوشان بلیت‌های تیم استقلال را هم خریداری کرده‌اند اما به دلیل اینکه در روز بازی، پرسپولیسی‌ها نمی‌توانستند در قسمت هواداران استقلال بنشینند، به‌صورت فشرده و حتی روی راهروهای سکوهای ضلع غربی استادیوم کنار یکدیگر نشسته‌اند.
شرکتی که پاسخ تمام سؤالات بی‌پاسخ است
تعداد این فرضیه‌ها، روزبه‌روز بیشتر می‌شدند تا اینکه نام یک شرکت که شاید پاسخ تمام سؤالات بی‌پاسخ هواداران و حتی مسئولان سازمان لیگ بود، به میان آمد؛ «شرکت توسعه هوشمند برهان مبین».
این شرکت که مدیرعاملش هفته پیش ادعا می‌کرد که یک شرکت دانش‌بنیان است، با تحقیقات انجام شده، مشخص شد که در حال حاضر دانش‌بنیان هم نیست.
این شرکت به‌واسطه رانت آشنایی با مدیران بالادستی فدراسیون فوتبال (زمان ریاست علی کفاشیان)، بدون برگزاری مناقصه برنده بی‌رقیب بلیت‌فروشی لیگ برتر و حتی بازی‌های ملی هم شده است.
طبق بررسی‌های صورت گرفته، مشخص شد که فدراسیون فوتبال 10 درصد، سازمان لیگ 5 درصد، هیئت فوتبال استان تهران 5 درصد و نیروی انتظامی هم 5 درصد از سهم بلیت‌فروشی را در اختیار دارند.
این شرکت که 35 درصد از سهم بلیت‌فروشی را برای خودش برمی‌دارد، هنوز مشخص نشده که چطور کار را از فدراسیون فوتبال تحویل گرفته است.این درصد هنگفت در حالی به این شرکت می‌رسد که فدراسیون فوتبال 10 درصد، سازمان لیگ 5 درصد، هیئت فوتبال استان تهران 5 درصد و نیروی انتظامی هم 5 درصد از سهم بلیت‌فروشی مسابقات را در اختیار دارند.
حال، با توجه به قرارداد 11 ساله‌ای که این شرکت با فدراسیون فوتبال منعقد کرده و افزایش سالیانه 15 درصد رقم پورسانت، این شرکت در سال 1404 حدود 75 میلیارد تومان سود خواهد کرد.
درحالی‌که این شرکت بدون رقیب و مناقصه و به شکلی عجیب با فدراسیون فوتبال قرارداد بسته، ادعا می‌کند که 4 میلیارد و نیم صرف کارهای مربوط به بلیت‌فروشی در سامانه و البته تجهیزات پوز در مبادی ورودی ورزشگاه کرده است.این شرکت همچنین می‌گوید که 230 نفر کارمند دارد و به همین خاطر باید تا سال 1404 کار بلیت‌فروشی رقابت‌های لیگ برتر و مسابقات تیم ملی را در اختیار بگیرد.
فلش بکی به نحوه ورود بحث بلیت‌های الکترونیکی به فوتبال ایران
حال با توجه به این اتفاقات، می‌خواهم فلش بکی به چندین سال پیش و نحوه ورود بحث بلیت‌های الکترونیکی به فوتبال ایران بزنیم.
جمعه؛ 27 فروردین‌ماه 1389 دیدار تیم‌های تراکتورسازی و پرسپولیس؛از چندین روز قبل تبلیغات گسترده‌ای در سطح شهر و شبکه استانی صداوسیمای مرکز استان آذربایجان شرقی برای بلیت‌فروشی این دیدار انجام شده است.
در میان هر جمع از هواداران تراکتورسازی صحبت از این موضوع است.گفته می‌شود هیئت فوتبال استان آذربایجان شرقی با یک شرکت که مجری طرح‌های مخابراتی کشور است، قراردادی جهت طراحی ، تأمین تجهیزات ، اجرا و نگه‌داری سیستم بلیت الکترونیکی در ورزشگاه یادگار امام تبریز، منعقد کرده است.
قرار است در مرحله اول عملیات کنترل صحت بلیت و ورود تماشاگران توسط دستگاه‌های کارت‌خوان دستی صورت بگیرد که اطلاعات در خصوص تعداد ورود تماشاگران را در خود ذخیره می‌کند.بلیت‌های هوشمند مورد استفاده در این پروژه از نوع بدون تماس هستند.یعنی برای ورود به استادیوم نیازی به وارد کردن این کارت در تجهیزات منصوبِ نبوده و تنها با نزدیک کردن کارت به محل مشخص‌شده بر روی دستگاه، مجوز ورود به استادیوم در صورت دارا بودن شارژ معتبر صادر می‌شود.
با ورود این سیستم به ایران، اولینی دیگر در شهر اولین‌ها ثبت می‌شود و فدراسیون فوتبال نیز از برداشتن نخستین قدم‌ها برای نزدیک شدن به فوتبال حرفه‌ای خرسند است.
تلاش‌های فدراسیون فوتبال پس از چندین سال عملی شد؛ فدراسیون علی کفاشیان در حالی یک قرارداد نجومی را با یک شرکت امضا کرد که چندین سال پیش، این اتفاق در تبریز به یک شکل کاملاً بهتر و ارزان‌تر از آن افتاده بود.
جعفری:با 45 میلیون تومان سیستم بلیت‌های الکترونیکی را در تبریز راه‌اندازی کردیم
محمدحسین جعفری که در آن مقطع زمانی مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی بود، درباره داستان ورود بلیت‌های الکترونیکی به فوتبال ایران، اظهار داشت:این اتفاق در 2 مقطع افتاد.ابتدا هیئت فوتبال استان با همکاری یک شرکت داخلی این سیستم را در تبریز راه‌اندازی کرد اما سیستمی که این شرکت در اختیار ما قرار داده بود، مشکلات زیادی داشت.
مدیرعامل وقت باشگاه تراکتورسازی افزود:پس‌ازاینکه فدراسیون فوتبال بلیت‌فروشی به‌طوری رسمی حق باشگاه‌ها دانست، ما با کمک اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی، سیستم بلیت‌فروشی الکترونیکی را در اختیار گرفتیم.
در آن زمان ما با صدور کارت‌های هواداری که کاملاً پیشرفته بودند و خیلی راحت از طریق اینترنت شارژ می‌شدند، هواداران را برای حضور در استادیوم تشویق کردیم.حتی در آن زمان، از فدراسیون فوتبال افرادی برای بررسی سیستم بلیت‌فروشی استادیوم یادگار امام به تبریز آمدند و آن را تائید کردند.
جعفری در مورد هزینه‌های راه‌اندازی سیستم فروش بلیت الکترونیکی در تبریز، گفت:هزینه‌ای که برای دستگاه‌های کنترل بلیت انجام شد، 45 میلیون تومان بود.برنامه‌نویسی این سیستم را هم پسر من که در آن مقطع زمانی مدیر انفورماتیک باشگاه تراکتورسازی بود به‌صورت رایگان انجام داد.
مدیرعامل اسبق باشگاه تراکتورسازی تصریح کرد:ما حتی به سایر باشگاه‌ها هم پیغام دادیم که می‌توانم این کار را با کمترین هزینه برای شما هم انجام دادیم اما متأسفانه نگاه فدراسیون فوتبال به بحث بلیت‌فروشی، یک نگاه کاملاً انحصاری و استکباری است.فدراسیون فوتبال اصرار دارد که باشگاه‌ها تنها با شرکت‌هایی که آنان دوست دارند، وارد همکاری شوند که این خواسته در این اوضاع بد اقتصادی، کمر باشگاه را می‌شکند.
75 میلیارد تومان در مقابل 45 میلیون تومان
با توجه به صحبت‌های مدیرعامل اسبق باشگاه تراکتورسازی، می‌توان به قرارداد عجیبی که فدراسیون فوتبال با این شرکت جهت اجرای طرح بلیت‌های الکترونیکی در فوتبال ایران بسته است پی برد.
باشگاه تراکتورسازی حدود 5 سال پیش در حالی رقمی اندک توانست ورزشگاه یادگار امام تبریز را به سیستم بلیت‌فروشی الکترونیکی مجهز کند، که فدراسیون فوتبال همان کار را با رقمی حدود 75 میلیارد تومان انجام می‌دهد.