به گزارش مشرق، در حالیکه در برنامه هفته گذشته نود ماجرای خالی ماندن جایگاه استقلالی ها پیگیری شد و آیتم ویژه ای هم روی آنتن رفت، در برنامه نود این هفته جزئیات بیشتری از ماجرای واگذاری غیرقانونی بلیت فروشی به شرکتی به نام برهان مبین مشخص شد.
شرکتی که می بایست از طریق مناقصه برنده می شد، به صورت خودجوش و البته با رانت آشنایی با مدیران بالادستی فدراسیون فوتبال(زمان ریاست علی کفاشیان) برنده بی رقیب بلیت فروشی لیگ برتر و حتی بازیهای ملی هم شده است.
هفته گذشته مهندس کاشانی مدیرعامل این شرکت ادعا می کرد که شرکت برهان مبین، یک شرکت دانش بنیان است اما تحقیقات نشان می دهد که در حال حاضر این شرکت دانش بنیان هم نیست.
در طول یک هفته گذشته هنوز مشخص نشده که این شرکت چطور کار را از فدراسیون فوتبال تحویل گرفته و این در حالی است که آنها ۳۵ درصد از سهم بلیت فروشی را در اختیار گرفته اند. در برنامه نود مشخص شد که فدراسیون فوتبال ۱۰ درصد، سازمان لیگ ۵ درصد، هیات فوتبال استان تهران ۵ درصد و نیروی انتظامی هم ۵ درصد از سهم بلیت فروشی را در اختیار دارند.
جزئیات این قرارداد بدست برنامه نود رسید و البته غلامرضا بهروان رئیس کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر هم اعداد و ارقامی که در برنامه رسانه ای شد را تایید کرد. نکته عجیب این بود که بهروان با اینکه خودش عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در دوره قبلی بود خبر نداشت کار از چه طریقی به شرکت برهان مبین واگذار شده است.
ابهامات زمانی بیشتر شد که کاشانی حاضر نشد در همان زمان روی خط تلفن برنامه نود بیاید و در این باره پاسخگو باشد. البته مدیرعامل شرکت برهان مبین، که حالا حسابی شرکت معروفی شده در دقایق پایانی برنامه تصمیم گرفت تا از شرکتش دفاع کند که وقت برنامه اجازه نداد و مجری برنامه چند نکته را از قول او به بینندگان منتقل کرد.
اما محاسبه های برنامه نود نشان داد که با توجه به قرارداد ۱۱ ساله شرکت برهان مبین با فدراسیون فوتبال و افزایش سالیانه ۱۵ درصد رقم پورسانت، این شرکت در سال ۱۴۰۴ حدود ۷۵ میلیارد تومان سود خواهد کرد. در حالیکه شرکت برهان مبین بدون رقیب و مناقصه و با تخلفی بزرگ این کار را تحویل گرفته و با ادعای اینکه ۴ میلیارد و نیم صرف کارهای مربوط به بلیت فروشی در سامانه و البته تجهیزات پز در مبادی ورودی ورزشگاه کرده است و ۲۲۰-۲۳۰ نفر کارمند دارد، این حق را برای خودش قائل شده که تا سال ۱۴۰۴ کار بلیت فروشی را در اختیار داشته باشد.
سوال این است که چطور می تواند چنین اتفاقی بیفتد؟ با کدام ساز و کار باید یک شرکت برنده چنین پروژه بزرگی شود؟ سوال اصلی دیگر این است که مهدی تاج رئیس سازمان لیگ در دوره گذشته و علی کفاشیان به عنوان ریاست وقت فدراسیون فوتبال و هیات رئیسه وقت آیا می دانسته اند که با واگذاری کار مهم بلیت فروشی به این شرکت مرتکب تخلف بزرگی شده اند؟ آیا از مفاد اساسنامه فدراسیون فوتبال درباره واگذاری پروژه های فوتبال به شرکت ها با خبر بوده اند؟
حتی احمد رضا براتی رئیس کنونی کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال هم حاضر نشد روی خط برنامه بیاید. دلیلش هم این بود که این قرارداد در زمانی بسته شده که او در فدراسیون فوتبال حضور نداشته است.
باشگاههای فوتبال ایران که حالا با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند، به جای اینکه درصد بالایی از بلیت فروشی را در اختیار بگیرند، باید به ۴۰ درصد سهم بلیت فروشی راضی شوند و ۳۵ درصد از فروش را شرکتی ببرد که سایتش شماره کارت ملی مخدوش، متعلق به متوفی و یا متعلق به زنان را برای خرید بلیت قبول می کند. این اتفاق چرا باید بیفتد؟ چرا در این سالها هیچ نظارتی نشده و همه تماشاگر تخلف های پشت سر هم فدراسیون فوتبال بوده اند؟ وزارت ورزش و نهادهای نظارتی در این باره چه کرده اند؟
کار به جایی می رسد که خود غلامرضا بهروان هم قبول می کند که حق باشگاهها در این قرارداد عجیب و غریب با شرکت برهان مبین نادیده گرفته شده و زمانی که مجری برنامه از او می پرسد مگر در هیات رئیسه قبلی عضو نبوده ای و از این ماجراها خبر نداشته ای؟ که بهروان پاسخ می دهد که بی خبر بوده است!
یعنی قرارداد با برهان مبین در حیات خلوت مالی برخی مدیران بسته شده که اعضای هیات رئیسه قبلی فدراسیون از آن بی خبر بوده اند؟
با ۳۵ درصد سهمی که شرکت به برهان مبین داده می شود، شاید در سالهای آینده شاهد تیمداری این شرکت در فوتبال ایران هم باشیم! وقتی یک باشگاه به زحمت ۴۰ درصد می گیرد و یک شرکت با رانت آشنایی با مدیران، یک کار بزرگ و مالی را تحویل می گیرد، بعید نیست چنین اتفاقی هم بیفتد! البته در ماجراهای دیگر فدراسیون فوتبال نظیر ماجراهای اسپانسرهای فدراسیون فوتبال وسازمان لیگ و همچنین پیراهن های تیم ملی شاهد مسایل مشابهی بوده ایم.
شاید برای بررسی بیشتر احتیاج به سندهای زمان شروع کار شرکت برهان مبین با فدراسیون فوتبال باشد. ترکیب اولیه هیات مدیره شرکت برهان مبین به خوبی نشان می دهد که چرا کار به این شرکت واگذار شده است.
شرکتی که می بایست از طریق مناقصه برنده می شد، به صورت خودجوش و البته با رانت آشنایی با مدیران بالادستی فدراسیون فوتبال(زمان ریاست علی کفاشیان) برنده بی رقیب بلیت فروشی لیگ برتر و حتی بازیهای ملی هم شده است.
هفته گذشته مهندس کاشانی مدیرعامل این شرکت ادعا می کرد که شرکت برهان مبین، یک شرکت دانش بنیان است اما تحقیقات نشان می دهد که در حال حاضر این شرکت دانش بنیان هم نیست.
در طول یک هفته گذشته هنوز مشخص نشده که این شرکت چطور کار را از فدراسیون فوتبال تحویل گرفته و این در حالی است که آنها ۳۵ درصد از سهم بلیت فروشی را در اختیار گرفته اند. در برنامه نود مشخص شد که فدراسیون فوتبال ۱۰ درصد، سازمان لیگ ۵ درصد، هیات فوتبال استان تهران ۵ درصد و نیروی انتظامی هم ۵ درصد از سهم بلیت فروشی را در اختیار دارند.
جزئیات این قرارداد بدست برنامه نود رسید و البته غلامرضا بهروان رئیس کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر هم اعداد و ارقامی که در برنامه رسانه ای شد را تایید کرد. نکته عجیب این بود که بهروان با اینکه خودش عضو هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در دوره قبلی بود خبر نداشت کار از چه طریقی به شرکت برهان مبین واگذار شده است.
ابهامات زمانی بیشتر شد که کاشانی حاضر نشد در همان زمان روی خط تلفن برنامه نود بیاید و در این باره پاسخگو باشد. البته مدیرعامل شرکت برهان مبین، که حالا حسابی شرکت معروفی شده در دقایق پایانی برنامه تصمیم گرفت تا از شرکتش دفاع کند که وقت برنامه اجازه نداد و مجری برنامه چند نکته را از قول او به بینندگان منتقل کرد.
اما محاسبه های برنامه نود نشان داد که با توجه به قرارداد ۱۱ ساله شرکت برهان مبین با فدراسیون فوتبال و افزایش سالیانه ۱۵ درصد رقم پورسانت، این شرکت در سال ۱۴۰۴ حدود ۷۵ میلیارد تومان سود خواهد کرد. در حالیکه شرکت برهان مبین بدون رقیب و مناقصه و با تخلفی بزرگ این کار را تحویل گرفته و با ادعای اینکه ۴ میلیارد و نیم صرف کارهای مربوط به بلیت فروشی در سامانه و البته تجهیزات پز در مبادی ورودی ورزشگاه کرده است و ۲۲۰-۲۳۰ نفر کارمند دارد، این حق را برای خودش قائل شده که تا سال ۱۴۰۴ کار بلیت فروشی را در اختیار داشته باشد.
سوال این است که چطور می تواند چنین اتفاقی بیفتد؟ با کدام ساز و کار باید یک شرکت برنده چنین پروژه بزرگی شود؟ سوال اصلی دیگر این است که مهدی تاج رئیس سازمان لیگ در دوره گذشته و علی کفاشیان به عنوان ریاست وقت فدراسیون فوتبال و هیات رئیسه وقت آیا می دانسته اند که با واگذاری کار مهم بلیت فروشی به این شرکت مرتکب تخلف بزرگی شده اند؟ آیا از مفاد اساسنامه فدراسیون فوتبال درباره واگذاری پروژه های فوتبال به شرکت ها با خبر بوده اند؟
حتی احمد رضا براتی رئیس کنونی کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال هم حاضر نشد روی خط برنامه بیاید. دلیلش هم این بود که این قرارداد در زمانی بسته شده که او در فدراسیون فوتبال حضور نداشته است.
باشگاههای فوتبال ایران که حالا با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند، به جای اینکه درصد بالایی از بلیت فروشی را در اختیار بگیرند، باید به ۴۰ درصد سهم بلیت فروشی راضی شوند و ۳۵ درصد از فروش را شرکتی ببرد که سایتش شماره کارت ملی مخدوش، متعلق به متوفی و یا متعلق به زنان را برای خرید بلیت قبول می کند. این اتفاق چرا باید بیفتد؟ چرا در این سالها هیچ نظارتی نشده و همه تماشاگر تخلف های پشت سر هم فدراسیون فوتبال بوده اند؟ وزارت ورزش و نهادهای نظارتی در این باره چه کرده اند؟
کار به جایی می رسد که خود غلامرضا بهروان هم قبول می کند که حق باشگاهها در این قرارداد عجیب و غریب با شرکت برهان مبین نادیده گرفته شده و زمانی که مجری برنامه از او می پرسد مگر در هیات رئیسه قبلی عضو نبوده ای و از این ماجراها خبر نداشته ای؟ که بهروان پاسخ می دهد که بی خبر بوده است!
یعنی قرارداد با برهان مبین در حیات خلوت مالی برخی مدیران بسته شده که اعضای هیات رئیسه قبلی فدراسیون از آن بی خبر بوده اند؟
با ۳۵ درصد سهمی که شرکت به برهان مبین داده می شود، شاید در سالهای آینده شاهد تیمداری این شرکت در فوتبال ایران هم باشیم! وقتی یک باشگاه به زحمت ۴۰ درصد می گیرد و یک شرکت با رانت آشنایی با مدیران، یک کار بزرگ و مالی را تحویل می گیرد، بعید نیست چنین اتفاقی هم بیفتد! البته در ماجراهای دیگر فدراسیون فوتبال نظیر ماجراهای اسپانسرهای فدراسیون فوتبال وسازمان لیگ و همچنین پیراهن های تیم ملی شاهد مسایل مشابهی بوده ایم.
شاید برای بررسی بیشتر احتیاج به سندهای زمان شروع کار شرکت برهان مبین با فدراسیون فوتبال باشد. ترکیب اولیه هیات مدیره شرکت برهان مبین به خوبی نشان می دهد که چرا کار به این شرکت واگذار شده است.
