به گزارش مشرق، برانکو و طاهری از ابتدای فصل می دانستند که پرسپولیس امسال برنامه های بسیار سنگین تری نسبت به سال گذشته دارد. برانکو قطعا تقویم تیم را دیده بود. او حتما دیده که پرسپولیس در لیگ برتر، در جام حذفی، در جام باشگاه های آسیا و البته به نوعی در راه جام جهانی درگیر است و به این ترتیب به جای سیزده بازیکن درجه یک باید ۱۷ بازیکن درجه ۱ «این محاسبات عددی به تعداد جام ها و اهداف باشگاه مربوط است» استخدام کند اما به نظر می رسد برانکو و طاهری چنین نکرده اند و البته اولین تبعات آن هم شکست از قشقایی و اخراج  زشت از جام حذفی بود.

پرسپولیس در ابتدای فصل دچار اشتباهات زیادی در بازیکن گیری شد، از رامین رضائیان و تجمع بازیکن در جناح راست بگیرید که با توجه به مخالفت برانکو با این خرید بدنه راست این تیم را از تعادل دور کرده تا برسید به همه خریدهای غلط خارجی که تا کنون به کار این تیم نیامده اند.

پولیانسکی، ولادمیر پریموف، رادوشویچ و گولج که خارجی هایی بودند بی تاثیر و گران. این خریدها عملا تاکنون به درد پرسپولیس و برانکو نخورده اند. خارج کردن ساسان انصاری که برای فولاد چون ستاره ای می‌درخشد در روزهایی که پرسپولیس از فقر گل زن و گل رنج می کشد را هم به این مورد اضافه کنید تا متوجه بشوید که پرسپولیس کجای کار را اشتباه کرده است.

در واقع توانایی های تاکتیکی برانکو محدود شده به سیزده یا چهارده بازیکن آن هم در حالی که این تیم روزهای سختی در لیگ قهرمانان آسیا و لیگ برتر دارد و البته در راه جام جهانی هم بسیار تحت فشار قرار می گیرد و با شش بازیکن در تیم ملی  سخت ترین روزها را سپری می‌کند.

این همه در حالی رخ می‌دهد که اگر برانکو و باشگاه پرسپولیس به جای این خریدهای گران و بی کیفیت ثانوی، خریدهایی داشتند که در بازی با تیم های مثل قشقایی و نفت می‌توانستند عصای دست باشند، این تیم با سرعت بهتری به جلو حرکت می‌کرد.

در واقع منهای تیم اصلی که حفظ شاکله تیمی پارسال بود و درست هم بود، در حلقه دوم برانکو و طاهری سهل انگاری کرده اند و بازیکنانی دارند که در هنگام اردوها و مسابقات تیم ملی یا محرومیت ها و مصدومیت ها چندان نمی‌توانند به پرسپولیس کمک کنند «حداقل تاکنون نتوانسته اند» و شاید اگر پرسپولیس برای حلقه دوم اندکی بیشتر وسواس به خرج می‌داد و به جای دلارهای زیاد برای بازیکنان کم کار، ریال به بازیکنان بهتری پرداخت می‌کرد سختی هایش هم کمتر می شد.

در واقع به نظر می رسد نوعی سهل انگاری برای خرید حلقه دوم و پشتیبان در پرسپولیس رخ داده مگر اینکه خارجی ها بالاخره به کار پرسپولیس بیایند وگرنه این فشار زیاد روی ملی پوشان هم برای برانکو و پرسپولیس در مجموع گران تمام می شود و هم برای تیم ملی که با احتمال مصدومیت بازیکنانش در ادامه راه مقدماتی جام جهانی مواجه می‌شود.

این دقیقا همان اتفاقی بود که سه سال قبل برای امیر قلعه نویی رخ داد و او را با ملی پوشانی که تحت فشار زیادی بودند  به بن بست رساند و کار به درگیری روی سکوها علیه ملی پوشان هم رسید. به نظر می رسد برانکو هم در حال تکرار همان روزهاست چون نیروهای پشتیبانش تا کنون به کار تیم نیامده اند.