سرویس ورزش مشرق – پرسپولیس در لیگ شانزدهم با هدایت برانکو ایوانکوویچ چشم‌نواز بازی می‌کند، نتیجه می‌گیرد و همه را برای شکستن طلسم 9 ساله قهرمانی امیدوار کرده است. سرخپوشان تحت هدایت برانکو حتی تا جایی پیش رفته‌اند که برخی از هواداران خوشبین آنها حالا از قهرمانی در آسیا هم صحبت می‌کنند غافل از اینکه رسیدن به این مهم نیاز به داشتن نیمکتی قدرتمند هم هست. نیمکتی که در بازی پرسپولیس در جام حذفی مقابل قشقایی شیراز همه را ناامید کرد تا شاید بزرگترین مشکل تیم برانکو توی ذوق بزند.
تیمی که به لیگ برتری‌ها رحم نمی‌کند برحسب نبود ملی‌پوشانش با ذخیره‌ها مقابل یک تیم لیگ دویی به میدان رفت و در مرحله یک سی‌ودوم جام حذفی و در میان حیرت همگان حذف شد تا ثابت شود پرسپولیس برای روزهای بدون ملی پوشانش آنقدرها هم ترسناک نیست.
برانکو و طاهری به این موضوع علم داشتند که پرسپولیس امسال برنامه‌های بسیار سنگین‌تری نسبت به سال گذشته دارد و در این فصل درگیر لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا، جام حذفی و البته بازیهای مقدماتی جام جهانی 2018 است. بنابراین به نظر می رسید باید تیم را به نیمکتی پرمهره تجهیز می‌کردند اما با نگاهی به وضعیت پرسپولیس در دیدار با قشقایی شیراز می‌توان پیش بینی کرد سرخپوشان در ادامه راه دچار مشکل خواهند شد.
البته زدن نیمی از گلهای پرسپولیس در 20 دقیقه پایانی بازی خصوصا در 4 بازی اخیر نشان از آمادگی جسمانی و بدنسازی خوب بازیکنان دارد و شاید همین نکته خیال برانکو را بابت فشار بازیها راحت کند اما قطعا این نکته به تنهایی نمی تواند ضامن موفقیت یک تیم که داعیه قهرمانی دارد، باشد.
خریدهای خارجی بی‌کیفیت و دعوت کی‌روش از نیمی از نفرات اصلی پرسپولیس از یک سو و تحمل کم بازیکنان نیمکت نشین و نیز کم تجربه بودن برخی از این بازیکنان از دلایلی خواهد بود که اگر برانکو به فکر تقویت نیمکت تیمش نباشد، رویای قهرمانی سرخپوشان به خطر خواهد افتاد.
* اعتماد کی‌روش به پرسپولیسی‌ها به ضرر برانکو
به گزارش مشرق، علیرضا بیرانوند، سیدجلال حسینی، مهدی طارمی، وحید امیری، رامین رضاییان و محمد انصاری ملی‌پوشان پرسپولیس هستند. از این بین به جز محمد انصاری همگی در تیم ملی فیکس هستند و این یعنی فشار روی آنها بیش از سایر بازیکنان است.
از این فشار که بگذریم الان در شرایطی هستیم که تیم ملی درگیر مسابقات مقدماتی جام جهانی است و اردوهای آماده سازی داشته و در پیش خواهد داشت و همین باعث می‌شود تا پرسپولیس بر خلاف بسیاری از تیمها مانند استقلال و تراکتورسازی و سپاهان در تعطیلات متعدد لیگ بدون ملی‌پوشان سر کند که این موضوع مشکل برانکو را دو چندان خواهد کرد و نداشتن نیمکت قوی بر آن خواهد افزود چراکه در صورت داشتن نیمکتی پرتوان برانکو می‌توانست در بازیهای نه چندان مهم از ذخیره‌هایش بهره بگیرد.
علاوه بر این فشار بازیهای ملی و باشگاهی و نیز احتمال مصدومیت می تواند در ماههای پیش رو برای برانکو و کی روش دردسرساز شود.
* یارگیری ضعیف با خارجی‌های افتضاح
پرسپولیس این فصل رادوشویچ، پریموف، آنتونی گولج و پولیانسکی را به خدمت گرفت و کیفیت آنها عملکرد برانکو در این بخش را زیر سوال برد. از رادوشویچ که جانشین بیرانوند است و تا الان انصافا نیازی هم به او نبوده که بگذریم سه خارجی دیگر در حد پرسپولیس نبوده‌اند.
* یارگیری ضعیف با خارجی‌های افتضاح
پرسپولیس این فصل رادوشویچ، پریموف، آنتونی گولج و پولیانسکی را به خدمت گرفت و کیفیت آنها عملکرد برانکو در این بخش را زیر سوال برد. از رادوشویچ که جانشین بیرانوند است و تا الان انصافا نیازی هم به او نبوده که بگذریم سه خارجی دیگر در حد پرسپولیس نبوده‌اند.
آنتونی گولج که از همان ابتدا حاشیه ساز شد و بدون اطلاع رفت تا بدون بازی کلی خرج روی دست پرسپولیسی‌ها بگذارد، پریموف به جز گلی که در جام حذفی زد در لیگ تنها در دو بازی آن هم جمعا به اندازه 14 دقیقه بازی کرده و پولیانسکی هم در دو بازی مجموعا 32 دقیقه برای برانکو به میدان رفته است. همه اینها نشان می‌دهد دوباره پرسپولیس در جذب بازیکن خارجی لنگ زده است، حالا دلیلش چیست خدا می‌داند!
* نیمکتی که زیاد به درد نخورد!
عملکرد بازیکنان پرسپولیس در این فصل را با هم مرور می کنیم:
10 بازی: سیدجلال حسینی، حسین ماهینی، محسن ربیع خواه، محسن مسلمان و محمد انصاری
9 بازی: علیرضا بیرانوند، کمال کامیابی نیا، فرشاد احمدزاده و علی علیپور
9 بازی: علیرضا بیرانوند، کمال کامیابی نیا، فرشاد احمدزاده و علی علیپور
8 بازی: امید عالیشاه و وحید امیری
6 بازی: مهدی طارمی
یک بازی: احمد نوراللهی و رادوشویچ
6 بازی: مهدی طارمی
یک بازی: احمد نوراللهی و رادوشویچ
*صادق محرمی در دو بازی به عنوان بازیکن ذخیره به میدان آمده و جمعا 82 دقیقه بازی کرده است.
*پولیانسکی در دو بازی به عنوان بازیکن ذخیره به میدان آمده و جمعا 32 دقیقه بازی کرده است.
*پریموف در دو بازی به عنوان بازیکن ذخیره به میدان آمده و در مجموع 14 دقیقه بازی کرده است.
*رامین رضاییان در دو بازی و تنها تقربیا 20 دقیقه به میدان آمده است.
*احسان علوان‌زاده در یک بازی تنها 2 دقیقه بازی کرده است.
*احسان علوان‌زاده در یک بازی تنها 2 دقیقه بازی کرده است.
*گولج، محمد رحمتی، حامد آقایی، شهاب زاهدی، ابوالفضل درویش‌وند و محمد امین آرام‌طبع بازیکنانی هستند که در لیگ حتی یک دقیقه هم به میدان نرفته‌اند.
با نگاهی به آمار فوق متوجه می‌شویم شاکله اصلی تیم برانکو از 13، 14 بازیکن تشکیل شده و به نوعی دست برانکو برای ترکیب اصلی رو شده است. البته با مصدومیت وحید امیری و عملکرد خوب رامین رضائیان در تیم ملی و بازی اخیر پرسپولیس مقابل صنعت نفت آبادان، به نظر می رسد برانکو برای انتخاب ترکیب اصلی تیم کمی دچار سردرد شود.
البته این موضوع می تواند حکم شمشیر دولبه را داشته باشد؛ اگر نیمکت نشینان با حضور در ترکیب اصلی خوب ظاهر شوند و اعتماد برانکو را ببینند رقابت برای حضور در ترکیب 11 نفر به سود تیم خواهد بود. ولی اگر یکی از بازیکنان اصلی از ابتدا روی نیمکت قرار بگیرد و بنا بر تجربه قبلی در فوتبال ایران تحمل نیمکت نشینی را نداشته باشد یا افت کند می تواند تیم را در ماههای آینده دچار مشکل کند.
* دورنمایی کلی از آینده پرسپولیس
پرسپولیس را می توان به دو دسته تقسیم کرد؛ بازیکنان حلقه یک که به نوعی بیشتر آنها همان بازیکنان سال قبل هستند و بازیکنان حلقه دو که معمولا بازیکنان تازه جذب شده هستند که برانکو تا اینجای کار نشان داده با توجه به عملکرد خوب حلقه اول ریسک نکرده و به آنها بازی نداده است.
در هر صورت اگر حلقه دوم که حکم نیروی پشتیبان در پرسپولیس را دارد از نظر انگیزشی و نیز حضور نیروهای موثر تقویت نشود، فشار مضاعف به حلقه اول و نیز مصدومیت و محرومیت احتمالی آنها به ضرر برانکو و شاگردانش و نیز هواداران پرشور این تیم تمام خواهد شد.
