به گزارش مشرق، مقام معظم رهبری، سال ۹۵ را سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نام گذاری کردند و به همه دستگاها دستور دادند برنامه های خود را براساس اقتصاد مقاومتی تدوین و اجرایی کنند. وقتی به این موضوع و البته عملکرد باشگاه‌های ورزشی نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم برای برخی از باشگاه ها همچون پرسپولیس که یک باشگاه دولتی محسوب می‌شود، اقتصاد مقاومتی در حد شعار باقی مانده و رنگ اقدام و عمل به خود نگرفته است.
علی اکبر طاهری که ۴۹۳ روز از دوره دوم سرپرستی‌اش در باشگاه پرسپولیس می‌گذرد و البته هنوز هیچ‌کس نمی‌داند چرا حکم سرپرستی او به مدیرعاملی تغییر نکرده، ظهر امروز (یک‌شنبه) روی خط شبکه ورزش آمد تا به عنوان مدیر یکی از باشگاه‌های دولتی درباره عملکرد باشگاه تحت مدیریتش، در موضوع اقتصاد مقاومتی صحبت کند. او در اظهاراتی جالب عنوان کرد مدیران باشگاه‌ها باید نگاهی درآمدزا داشته باشند و هزینه‌گرا نباشند. البته سرپرست پرسپولیس در بخش‌های بعدی صحبت هایش هم به راه‌های درآمدزایی که در پیش گرفته اشاره کرد اما نگفت، باشگاه بزرگ پرسپولیس در بحث اقتصاد مقاومتی چه اقدام و عملی انجام داده است؟
اینکه طاهری صحبت از درآمدزایی می‌کند، مساله جدیدی نیست. پیش از این هم مدیران قبلی باشگاه، با ترفندهای مختلفی از جمله جذب اسپانسر و انجام کارهای اقتصادی، درآمدهایی را برای تامین هزینه‌های باشگاه به دست آورده بودند. شاید تنها تفاوت مدیر این روزهای پرسپولیس با مدیران سابق در این باشد که او با کمک گرفتن از هواداران و استفاده از سیستم‌های هواداری، در مقطعی درآمد قابل توجهی را به حساب باشگاه واریز کرد، تا دیگر پرسپولیس چشم به جیب وزارت ورزش نداشته باشد.
اینکه باشگاه پرسپولیس بعد از سال‌ها به خودکفایی برسد و به کمک وزارت ورزش نیازی نداشته باشد مساله مهم و قابل تقدیری است اما نباید فراموش کنیم ترفندی که مدیران پرسپولیس برای کسب درآمد به کار گرفته‌اند کار اقتصادی نبود، بلکه نوعی دست دراز کردن به سوی هواران بوده است. کاری که در هیچ باشگاهی در جهان انجام نمی‌شود و فقط نمونه ایرانی دارد.
البته نکته مهمی که مطرح می‌شود این است که پرسپولیس از هر راهی که مدیرانش بخواهند می‌تواند درآمدزایی کند اما نباید فراموش کنند پول حاصل از درآمدزایی که چه از طریق هواداران باشد و چه از طریق اسپانسر، بیت‌المال محسوب شده و باید در خرج کردن آن دقت لازم را داشته باشند و به نوعی بحث اقتصاد مقاومتی را در آن جدی گرفت.
حال سوالی که مطرح می‌شود این است که در باشگاه دولتی پرسپولیس که مدیریتش در یک برنامه تلویزیونی از اقتصاد مقاوتی صحبت می‌کند، چقدر اقتصاد مقاوتی رنگ اقدام و عمل به خود گفته است؟
اگر به جذب بازیکن که مهمترین بخش هزینه های باشگاه را دربر می‌گیرد بپردازیم، می‌بینیم در این فصل پرسپولیس سه بازیکن خارجی جذب کرده که با هزینه های جانبی حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار هزینه را به باشگاه پرسپولیس تحمیل کرده است. بازیکنانی که هر سه آنها جمعا یک نیمه برای پرسپولیس بازی نکرده‌اند. این یعنی این که باشگاه در سال اقتصاد مقاومتی که خیلی از اقشار محتلف مردم با مشکل مالی مواجه‌اند، از قبل کمک هواداران به باشگاه ۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان را صرف بازیکنانی کرده که هیچ حاصلی برای تیم نداشته‌اند.
البته این یک نمونه از هزینه‌های کلان باشگاه برای هیچ بوده است. در این میان می‌توان به سفرهای بیهوده خیلی از کارمندان باشگاه همراه با تیم و البته جذب چند بازیکن ایرانی دیگر هم اشاره کرد که یک دقیقه هم بازی نکرده‌اند. شاید در این میان مدیران باشگاه بگویند نتیجه هزینه‌های ما صدرنشینی تیم در لیگ بوده است. در پاسخ باید یادآوری کرد فصل گذشته استقلال تهران حدود بیست هفته صدرنشین لیگ بود و در نهایت تیمی قهرمان شد که حدود ۸ میلیارد هزینه کرده بود.
در باشگاهی که مدیرانش در مصاحبه‌های خود صحبت از سال اقتصاد مقاوتی می‌کنند، انتظار می‌رود طوری عمل شود که "اقدام و عمل" در همه کارهای باشگاه دیده شود و طوری نباشد دلالان از جیب هواداران سود ببرند و همه به این دلخوش باشند که تیم صدرنشین است. شاید اگر تا به امروز اقدام و عمل در بحث اقتصاد مقاوتی جدی‌تر گرفته می‌شد، امروز باشگاه بزرگ پرسپولیس وضعیت بهتری از نظر مالی داشت و این اینگونه نبود که ۹ هفته به بازیکنانش پولی ندهد.
طاهری در چند روز گذشته چندین بار درباره اقتصاد مقاومتی و لزوم رعایت آن در ورزش کشور صحبت کرده و شاید اکنون لازم باشد توضیح دهد جذب این سه بازیکن خارجی (ولادیمیر پریمیوف، آلکسی پلی‌یانسکی و آنتونی گولچ) که به قول خودش طبق یک "فرآیند" در باشگاه پرسپولیس انجام شده، بر اساس کدام قانون حرفه‌ای اقتصادی درباره درآمدزایی در یک باشگاه بوده که حال بخواهد رعایت "اقتصاد مقاومتی" را هم بکند؟
علی اکبر طاهری که ۴۹۳ روز از دوره دوم سرپرستی‌اش در باشگاه پرسپولیس می‌گذرد و البته هنوز هیچ‌کس نمی‌داند چرا حکم سرپرستی او به مدیرعاملی تغییر نکرده، ظهر امروز (یک‌شنبه) روی خط شبکه ورزش آمد تا به عنوان مدیر یکی از باشگاه‌های دولتی درباره عملکرد باشگاه تحت مدیریتش، در موضوع اقتصاد مقاومتی صحبت کند. او در اظهاراتی جالب عنوان کرد مدیران باشگاه‌ها باید نگاهی درآمدزا داشته باشند و هزینه‌گرا نباشند. البته سرپرست پرسپولیس در بخش‌های بعدی صحبت هایش هم به راه‌های درآمدزایی که در پیش گرفته اشاره کرد اما نگفت، باشگاه بزرگ پرسپولیس در بحث اقتصاد مقاومتی چه اقدام و عملی انجام داده است؟
اینکه طاهری صحبت از درآمدزایی می‌کند، مساله جدیدی نیست. پیش از این هم مدیران قبلی باشگاه، با ترفندهای مختلفی از جمله جذب اسپانسر و انجام کارهای اقتصادی، درآمدهایی را برای تامین هزینه‌های باشگاه به دست آورده بودند. شاید تنها تفاوت مدیر این روزهای پرسپولیس با مدیران سابق در این باشد که او با کمک گرفتن از هواداران و استفاده از سیستم‌های هواداری، در مقطعی درآمد قابل توجهی را به حساب باشگاه واریز کرد، تا دیگر پرسپولیس چشم به جیب وزارت ورزش نداشته باشد.
اینکه باشگاه پرسپولیس بعد از سال‌ها به خودکفایی برسد و به کمک وزارت ورزش نیازی نداشته باشد مساله مهم و قابل تقدیری است اما نباید فراموش کنیم ترفندی که مدیران پرسپولیس برای کسب درآمد به کار گرفته‌اند کار اقتصادی نبود، بلکه نوعی دست دراز کردن به سوی هواران بوده است. کاری که در هیچ باشگاهی در جهان انجام نمی‌شود و فقط نمونه ایرانی دارد.
البته نکته مهمی که مطرح می‌شود این است که پرسپولیس از هر راهی که مدیرانش بخواهند می‌تواند درآمدزایی کند اما نباید فراموش کنند پول حاصل از درآمدزایی که چه از طریق هواداران باشد و چه از طریق اسپانسر، بیت‌المال محسوب شده و باید در خرج کردن آن دقت لازم را داشته باشند و به نوعی بحث اقتصاد مقاومتی را در آن جدی گرفت.
حال سوالی که مطرح می‌شود این است که در باشگاه دولتی پرسپولیس که مدیریتش در یک برنامه تلویزیونی از اقتصاد مقاوتی صحبت می‌کند، چقدر اقتصاد مقاوتی رنگ اقدام و عمل به خود گفته است؟
اگر به جذب بازیکن که مهمترین بخش هزینه های باشگاه را دربر می‌گیرد بپردازیم، می‌بینیم در این فصل پرسپولیس سه بازیکن خارجی جذب کرده که با هزینه های جانبی حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار هزینه را به باشگاه پرسپولیس تحمیل کرده است. بازیکنانی که هر سه آنها جمعا یک نیمه برای پرسپولیس بازی نکرده‌اند. این یعنی این که باشگاه در سال اقتصاد مقاومتی که خیلی از اقشار محتلف مردم با مشکل مالی مواجه‌اند، از قبل کمک هواداران به باشگاه ۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان را صرف بازیکنانی کرده که هیچ حاصلی برای تیم نداشته‌اند.
البته این یک نمونه از هزینه‌های کلان باشگاه برای هیچ بوده است. در این میان می‌توان به سفرهای بیهوده خیلی از کارمندان باشگاه همراه با تیم و البته جذب چند بازیکن ایرانی دیگر هم اشاره کرد که یک دقیقه هم بازی نکرده‌اند. شاید در این میان مدیران باشگاه بگویند نتیجه هزینه‌های ما صدرنشینی تیم در لیگ بوده است. در پاسخ باید یادآوری کرد فصل گذشته استقلال تهران حدود بیست هفته صدرنشین لیگ بود و در نهایت تیمی قهرمان شد که حدود ۸ میلیارد هزینه کرده بود.
در باشگاهی که مدیرانش در مصاحبه‌های خود صحبت از سال اقتصاد مقاوتی می‌کنند، انتظار می‌رود طوری عمل شود که "اقدام و عمل" در همه کارهای باشگاه دیده شود و طوری نباشد دلالان از جیب هواداران سود ببرند و همه به این دلخوش باشند که تیم صدرنشین است. شاید اگر تا به امروز اقدام و عمل در بحث اقتصاد مقاوتی جدی‌تر گرفته می‌شد، امروز باشگاه بزرگ پرسپولیس وضعیت بهتری از نظر مالی داشت و این اینگونه نبود که ۹ هفته به بازیکنانش پولی ندهد.
طاهری در چند روز گذشته چندین بار درباره اقتصاد مقاومتی و لزوم رعایت آن در ورزش کشور صحبت کرده و شاید اکنون لازم باشد توضیح دهد جذب این سه بازیکن خارجی (ولادیمیر پریمیوف، آلکسی پلی‌یانسکی و آنتونی گولچ) که به قول خودش طبق یک "فرآیند" در باشگاه پرسپولیس انجام شده، بر اساس کدام قانون حرفه‌ای اقتصادی درباره درآمدزایی در یک باشگاه بوده که حال بخواهد رعایت "اقتصاد مقاومتی" را هم بکند؟
